نقش برنامه‌های شبکه ورزش در ارتقاء فرهنگ ورزشی زنان خانه‌دار منطقه پنج تهران

محورهای موضوعی : مدیریت فرهنگی

آذر قلی‌زاده ¹ , سپیده سیدصالحی ²

1 -
2 -

تاریخ دریافت : 1394/04/27 تاریخ پذیرش : 1394/05/27 تاریخ انتشار : 1394/06/01

کلید واژه: شبکه ورزش, برنامه­های ورزشی, فرهنگ ورزشی, تغییر نگرش, ارزشهای فرهنگی,

چکیده مقاله :

مقدمه و هدف پژوهش: تحقیقات گوناگونی که در این زمینه صورت گرفته، تاثیر مثبت رسانه‌ها و بویژه تلویزیون را بر روی تغییر نگرش و رفتار مردم نسبت به ورزش کردن مورد تاکید قرار داده است. شبکه ورزش نیز که به تازگی تاسیس شده به صورت تخصصی در زمینه ورزش در خدمت اقشار جامعه بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش برنامه های ورزشی شبکه ورزش در ارتقاء فرهنگ ورزشی زنان خانه دار منطقه پنج صورت گرفته است. روش پژوهش: روش پژوهش به صورت توصیفی- پیمایشی بوده و جامعه آماری آنرا کلیه زنان خانه دار عضو باشگاه های خصوصی منطقه 5 تهران به تعداد 1841 نفر تشکیل می‌دهند که از این تعداد با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران 317 نفر به روش تصادفی - طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته است. یافته ها: نقش برنامه های ورزشی شبکه ورزش در ارتقاء فرهنگ ورزشی زنان خانه دار با میانگین 91/2 و تغییر نگرش آنها نسبت به ورزش با میانگین 60/2 کمتر از سطح متوسط می باشد. همچنین ارتقاء ارزشهای فرهنگی در ورزش زنان خانه دار با میانگین 98/2، ارتقاء ارزشهای مذهبی با میانگین 97/2، ارتقاء هنجارهای فرهنگی با میانگین 03/3، مشارکت در فعالیت های ورزشی زنان خانه دار با میانگین 99/2 در سطح متوسط است. نتیجه گیری: بین نقش برنامه های ورزشی شبکه ورزش و ارتقاء فرهنگ ورزشی زنان خانه دار منطقه 5 تهران برحسب جنس، سن، تعداد فرزند، تحصیلات، میزان تماشای شبکه ورزش، شاغل بودن، میزان اوقات فراغت، هزینه مالی برای ورزش، عضویت مستمر باشگاهی و ورزش کردن به کمک تلویزیون تفاوت معنی داری وجود ندارد؛ اما بین نقش برنامه های ورزشی شبکه ورزش در ارتقاء فرهنگ ورزشی زنان خانه دار منطقه5 تهران برحسب و نسبت وضعیت تاهل، تفاوت معنی دار وجود دارد.

چکیده انگلیسی:

Introduction and Aim: The category of sport culture is specified through dividing the culture in to the exponential components. Meanwhile one of the societal sections which are in the prominent need of sport functions can be identified as the housewives. Various researches accomplished in this specified area, emphasize on the positive effect of media and especially the T. V channels on the alteration of people’s attitudes and behaviours towards the sport. The T. V sport channel program which has newly been established, is giving out specified on-Line services to different class of audiences in the society. The present research was accomplished with the objective of investigating the role of sport channel programs in the promotion of sport culture among the housewives as the members of 5th district of Tehran capital. Method: The research method is called descriptive- measurement and the statistical universe includes 1841 total houseviwes as the members of private clubs situated in the 5Th district of Tehran capital of whom 317 individuals were selected as the statistical sample by applying class-random procedure with the utilization of cocheran sample volume formula. The research instrument was a research-made questionnaire including two parts. Findings:The research data was analyzed in the two Levels of descriptive statistics and inferential statistics including one- variable t- test, Fridman test and multi-solutions variance analysis. Findings of the research indicate that the role of sport channel programs in the promotion of sport culture of the housewives was less than medium level by the mean value of 2.91 and the change of their attitudes by the mean value of 2.60. Mean while, the promotion rate of cultural values in housewives ’sport programs was computed as the medium Level by the mean value of 2.98; the promotion rate of religious values by the mean value of 2.97; the promotion rate of cultural norms by the mean value of 3.03; the rate of women’s contribution in sport activities by the mean value of 2.99 at the whole. Conclusion: According to the findings of the research, there was no meaning ful difference between the role of sport channel programs and promotion of housewives sport culture due to the sex, age, number of children, education, the rate of watching sport channel programs, employment, the rate of leisure time positions, sport, financial expenses, permanent continuous membership, and administration of sport exercises according to T. V sport programs. Mean while, there was a significant difference between the role of sport channel programs in promotion of sport culture of housewives, due to their marital status.  

منابع و مأخذ:

احسانی، محمد. (1380). بررسیعواملبازدارندهفعالیتهایورزشیتفریحیباتکیهبرتفاوتهایجنسی. همایش تربیت بدنی و ورزش. سئول. آگوست، ص 151-149.

ارشادی فر، مهرزاد. (1392). تأثیر برنامه‌های ورزشی بر توسعه پیامدهای اخلاقی در جامعه با تأکید بر برنامه تلویزیونی نود. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات.

اینگلیس، فرد. (1377). نظریه رسانه‌ها، ترجمه محمود حقیقت کاشانی، تهران: مرکز تحقیقات صدا و سیما.

جوادی یگانه، محمدرضا؛ عزیزی، جلیل. (1387). هویت فرهنگی و اجتماعی در بین جوانان شهر شیراز. تحقیقات فرهنگی، سال اول، شماره 3، ص 214-183.

خانی ملکوه، محمد. (1386). نیازسنجی از مردم تهران درباره برنامه‌های ورزشی صداوسیما. تهران: انتشارات اداره کل پژوهش‌های اجتماعی و سنجش برنامه ای، گروه سنجش برنامه‌های غیر نمایشی مرکز تحقیقات صداوسیما.

داستانی، رضا. (1393). آثار و پیامدهای فرهنگی برنامه‌های ورزشی شبکه ورزش با تاکید بر جهانی شدن. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات تهران.

رفیع پور، فرامرز. (1378). وسایل ارتباط جمعی و تغییر ارزش‌های اجتماعی: تهران: نشر کتاب فرا.

ساعی، منصور. (1387). نقش رسانه‌ها در انتقال ارزش‌ها و پدیده‌ی شکاف هنجاری و ارزشی نسل‌ها-‏www. bpdanesh. com‏ تاریخ مشاهده 7/1/1393.

غفوری، فرزاد؛ رحمان سرشت، حسین؛ کوزه چیان، هاشم؛ احسانی، محمد. (1382). مطالعهوبررسینگرشمتخصصانتربیتبدنیبهنفشرسانه‌های جمعیدرگرایشمردمبهورزشقهرمانیوهمگانی. حرکت، شماره 16، ص 78-57.

قاسمی، حمید. (1386). بررسی نقش رسانه‌های گروهی در توسعه ورزش کشور. رساله دکتری. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد علوم و تحقیقات.

مشکل گشا، الهام. (1385). موانعمشارکتورزشیزنانوارتباطآنهاباانگیزه، پایاننامهکارشناسیارشد، دانشگاهاصفهان.

مهدویان مشهدی، مریم. (1387). بررسینقشرسانه‌های گروهیدرورزشبانوان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه گیلان.

گیوریان، حسن. (1391). نقش رسانه در فرهنگ سازی. فصل نامه مطالعات رسانه. سال هشتم، شماره20، ص:6-8

نقوی، عزت(1391). بررسی موانع فرهنگی بانوان مشارکت بانوان در فعالیت‌های ورزش گروهی شهر اصفهان پایانامه ارشد دانشگاه آزاد خوراسگان.

ساریخانی، ناهید؛ بخشی، فریده؛طاهری، مرضیه. (1392). جامعه شناسی ورزش زنان.

دوفرانس، ژاک. (1385). جامعه شناسی ورزش. مترجم:نیک گهر. تهران

غفاری، فرزادودیگران. (1382). مطاله وبررسی نگرش متخصصان تربیت بدنی به نقش رسانه‌های جمعی در گرایش مردم به ورزش قهرمانی وهمگانی، نشریه حرکت. شماره 16، ص:57-58

Abioye, A. , Hajifathalian, K. , Danaei, G. (2013). Do mass media campaigns improve physical activity? A systematic review and meta-analysis. Archives of Public Health: 1-10.

Billings, A. C. , Eastman, S. T. (2002). Selective representation of gender, ethnicity, and nationality in American television coverage of the 2000 Summer Olympics. International Reviewfior the Sociology of Sport, 37 (3-4): 351-70.

Coakley، jay. (1990). sport in Society، 4، Ed College Publishing. St louis

Greenwood, R. , Hinnigs, R. (1996). Underst

anding radical organizational change. Bringing together the old and new institutionalism, Academy of management review, 21(4):10- 22.

Jakson, j. , Michael, H. (1991). Physical education and sport, Sage publication, 367.

Trolan, E. J. (2013). The impact of the media on gender inequality within sport. Division of International Sport and Leisure, Hankuk University of Foreign Studies Seoul, Korea: 449-791.

Wells, C. , Ballinger, D. (1988). Woman's performances. The last deeade. In J. puhi, C. H. Brown, 8 R. O. voy (Eds. ) sport science perspectives for women. P: 222-233.

Women’s Sports Foundation UK. (2006). Research Report Women in the 2006 Olympic and Para Olympic Winter Games an Analysis of Participation, Leadership and Media Coverage.