اهمیت فعالیتهای فرهنگی در روابط بین الملل و ارائه مدل عملیاتی دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران

محورهای موضوعی : مدیریت فرهنگی

دکتر محسن قدمی ¹ (ندارد)
حمید مصطفوی ² (نویسنده و مسئول مکاتبات)

تاریخ دریافت : 1393/06/24 تاریخ پذیرش : 1393/06/24 تاریخ انتشار : 1388/07/01

کلید واژه: فرهنگ, سیاست خارجی, روابط فرهنگی بین المللی, دیپلماسی فرهنگی,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر با اهداف بررسی نقش و تاثیر مؤلفه های فرهنگ ی در روابط بین الملل ، بررسی تناسب ساز و کارهای کنونی دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران با ظرفیت ها و توانمندی های بالقوه فرهنگی کشورمان ، بررسی و مطالعه تطبیقی الگوها و مدل های دیپلماسی فرهنگی نه کشور مورد مطالعه و در نهایت آسیب شناسی روابط فرهنگ بین المللی کشورمان با سایر کشورها انجام گرفته است . روش پژوهش براساس فرضیه ها و پرسش های پژوهش با د و روش کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است وجامعه آماری پژوهش عبارتند از رایزنان فرهنگی، وابستگان فرهنگی، مسئولین خانه های فرهنگ، مدیران و کارشناسان فرهنگی که حداقل یک دوره سه ساله تجربه فعالیت های فرهنگی در نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور را برعهده داش ته اند . برای ارائه مدل مناسب د یپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، از نگرش سیستمی بهره گرفته شده است . از این منظر دیپلماسی فرهنگی را در دو بخش اساسی بررسی شده است . نخستین بخش دیپلماسی فرهنگی شامل اصول و قواعدی است که بیانگر ویژگی های شکل دهنده دیپلماسی فرهنگی آن بشمار می رود و دومین بخش نیز ساختار دستگاه دیپلماسی فرهنگی است که در حقیقت دیپلماسی فرهنگی در درون آن و بوسیله آن تحقق خواهد یافت . مدل مطلوب برای ساماندهی فعالیت های فرهنگی بین المللی بخش های دولتی و غیر دولتی استفاده از مدل های ترکیبی یعنی استفاده از مدل روابط فرهنگی پیوسته (متمرکز) مبنی بر اینکه فعالیت های فرهنگی بین المللی باید دارای نظمی اندام وار و دارای روابط ارگانیک با هم دیگر باشد و کل فرایند و تمام سازمان ها و برنامه های آ نها به دنبال یک هدف باشند و همچنین استفاده از مدل شورایی برای سیاستگذاری و تدوین راهبردهای کلان و عمل یاتی برای روابط فرهنگی بین المللی جمهوری اسلامی ایران با سایر کشورها م یباشد

چکیده انگلیسی:

This research aims to evaluate the role and effect of cultural components inInternational Relations, review the current works of Cultural diplomacy of Iran withthe potential cultural capacities and capabilities of our country and studycomparatively the patterns and models of the cultural diplomacy in nine studiedcountries, and finally it tries to pathology of our international relations with othercountries. The method of the research was based on hypotheses and researchquestions were prepared by library and field methods. The statistical populationincluded cultural consultants, cultural dependants, and authorities of cultural centers,cultural experts and managers who have at least a three-year experience in culturalactivities in representatives of Iran held outside the country. In order to offer culturaldiplomacy model suitable for the Islamic Republic of Iran, the attitude system is used.From this perspective, cultural diplomacy is studied in two basic parts. The first partof cultural diplomacy, including the principles and rules that indicate formingcharacteristics cultural diplomacy and the second part is the structure of the system inwhich and by which cultural diplomacy will be accomplished. Optimal model fororganizing international cultural activities of governmental and non-governmentalsectors is to make use of combinational models, i.e. the continuous Cultural Relationsmodel which indicates that international cultural activities it must have an organicorder and relationship with each other and the whole process and all organizationsshould pursue the same goal. This optimal model should also use a consultative modelfor macro policies and strategies and for international cultural relations of Iran withother countries.