بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر روند توسعه پایدار شهری در شهر اهواز

محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

بهزاد حکیمی نیا ¹ (دکتری جامعه شناسی از دانشکاه شیراز)
نبی الله ایدر ² (استادیار گروه علوم اجتماعی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران)

تاریخ دریافت : 1397/06/06 تاریخ پذیرش : 1398/08/18 تاریخ انتشار : 1386/10/01

کلید واژه: مشارکت اجتماعی, توسعه پایدار, فرهنگ کار, اعتماد اجتماعی, تحصیلات,

چکیده مقاله :

این پژوهش با هدف مطالعه عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر روند توسعه پایدار شهری در شهر اهواز انجام شده است. روش این پژوهش کمی از نوع پیمایشی است. جامعه‌آماری شامل همه شهروندان 15 تا 60 ساله شهر اهواز بوده و نمونه آماری پژوهش به کمک فرمول کوکران به تعداد 384 نفر برآورد شده و اطلاعات آماری پژوهش به وسیله پرسشنامه محقق ساخته به صورت سهمیه‌ای در میان شهروندان توزیع و اطلاعات با روایی بالایی جمع‌آوری شده است. در بحث نظری هم از رویکرد نظری توسعه درونزا استفاده شده است. نتایج آماری گویای وجود رابطه بین متغیرهای مستقل و وابسته است و تمامی ضرایب معنادار بوده است. برای سنجش اینکه آیا شاخص‌های اعتماد اجتماعی، فرهنگ کار، انگیزه و میل به پیشرفت، تعصب و تعلق به ویژگی‌های سنتی و بومی، اعتقادات مذهبی، تحصیلات و مشارکت اجتماعی شاخص‌های قابل قبولی برای توسعه پایدار در شهر اهواز هستند از یک مدل عاملی تاییدی بهره گرفته شده است که مجموعه برآوردهای استاندارد برای وزن‌های رگرسیونی شامل بارهای عاملی نشان می‌دهد که اثر شاخص‌های مذکور بر توسعه پایدار در اهواز معنادار است. در بین این شاخص‌ها تعهد اجتماعی با ضریب (78/0) بیشترین توان تبیین و مذهب با ضریب (16/0) کمترین توان تبیین توسعه پایدار را داشته‌اند.

چکیده انگلیسی:

This research was conducted with the aim of studying social and cultural factors affecting sustainable urban development in Ahvaz city. The method of this research is a little of a survey type. The population of the study consisted of all citizens aged 15-60 years old in Ahwaz. The sample was 384 with the help of the Cochran formula. The statistical information was collected by researcher-made questionnaire distributed among citizens and information with high validity. In the theoretical discussion, the theoretical approach to endogenous development has been used. Statistical results indicate that there is a relationship between independent and dependent variables and all coefficients are significant. To determine whether indices of social trust, work culture, motivation and desire for development, bias and belonging to traditional and indigenous, religious beliefs, education and social participation are acceptable indicators for sustainable development in Ahwaz, a confirmatory factor model is used. The standard estimators for regression weights including factor loads show that the effect of these indices on sustainable development in Ahvaz is significant. Among these indices, social commitment with coefficient (0.78) had the highest ability to be explained and religion with coefficient (0.16) had the least ability to explain sustainable development.