کارکرد ورزش در باز اجتماعی شدن مجرمین با رویکرد جامعه شناختی

محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

حسن بابایی ¹ (دانشجوی دکترای تخصصی جامعه شناسی ورزش واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران)
بهرام قدیمی ² (دانشیار گروه جامعه شناسی و عضو هیأت علمی واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران (نویسنده مسئول))
امیرمسعود امیرمظاهری ³ (دانشیار گروه جامعه شناسی و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد تهران مرکز، ایران)
زهرا علی پور درویشی ⁴ (استادیار گروه مدیریت دولتی-مدیریت منابع انسانی و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد تهران شمال، ایران)
معصومه شجاعی ⁵ (دانشیار گروه رشد، تکامل و یادگیری حرکتی و عضو هیأت علمی دانشگاه الزهراء تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1399/09/26 تاریخ پذیرش : 1399/12/12 تاریخ انتشار : 1401/06/01

کلید واژه: جامعه پذیری, اصلاح مجرمان, جامعه شناسی, بازاجتماعی کردن, پیشگیری از جرم,

چکیده مقاله :

یکی از راهبردهای اصلی در نظام پیشگیری، باز اجتماعی کردن است. فردی که مرتکب یک رفتار ناهنجار می شود باید با دریافت آموزش های مناسب و کسب مهارت های لازم مجددا وارد جامعه شود و جامعه هم آن فرد بپذیرد. بازاجتماعی کردن با بازاجتماعی شدن و جامعه پذیری زندانیان، یک پیوند کاملا منسجم دارد. بسیاری از اوقات علت بازگشت بزهکاران به زندان به خاطر پذیرفته نشدن آن ها توسط جامعه است.از نظر قانون باز اجتماعی کردن وظیفه قوه قضائیه است اما تکرار جرم و بازگشت مجدد به زندان علاوه بر مسائل درون سازمانی، ریشه در عوامل فردی، روانی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی دارد. برخورداری از برنامه های با کیفیت در بخش پیشگیری و استمرار آن ها از نکات کلیدی در باز اجتماعی کردن مجرمان است که باید به صورت جدی مورد توجه قرار گیرد. با گسترش گروه های متنوع که به فرد فرصت عضویت می دهد، جامعه پذیری از دایره محدود و بسته پیرامون فرد به گستره وسیع تری از گروه های داوطلبانه انتقال یافته است. گروه های ورزشی و عضویت یا ارتباط با آنها، فرصت دستیابی به جامعه پذیری را فراهم می آورد. در این پژوهش میدانی برای گردآوری عمده مطالب از کتاب و مقاله استفاده شده و با تحلیل و بررسی تأثیر ورزش بر بازاجتماعی شدن زندانیان که از تکنیک های مختلف علمی اعم از گردآوری اطلاعات به روش پیمایشی و گردآوری داده ها از طریق پرسش نامه بهره گرفته شده است، به این نتیجه رسیده ایم که در بین ورزش با موضوع های تکرار جرم، گرایش به خشونت، اعتیاد و خودکشی رابطه ای وجود دارد و این نتیجه بیانگر آن است که در صورت افزایش ورزش، موضوعات یادشده کاهش می یابند.ر

چکیده انگلیسی:

One of the basic strategies in the crime prevention system is social reintegration. The one who commits an abusive behavior must re-enter the community through receiving appropriate trainings and acquiring necessary skills along with obtaining the acceptance of society. There is a close relationship between social reintegration, resocialization and obtained social acceptance of the offenders. The unacceptance by the society is often the main reason of returning offenders to prison.From the legal aspect, social reintegration process is one of the responsibilities of the judiciary, but besides the intra-organizational issues, reoffending and returning to prison has also individual, psychological, economic, social and cultural bases. Enjoying high-quality programs in the crime prevention area and its continuity is the key point in resocialization of offenders which must be seriously under consideration. By developing various groups, providing opportunities for their membership, social reintegration has shifted from a narrow, closed circle around the individual to a wider range of volunteer groups. Having a membership or dependency on sport groups provides the opportunity of social reintegration.In the current field study, a large number of books and articles have been used in order to collect and analyze the impact of physical exercises on social reintegration of the offenders, using various scientific techniques, such as survey and also questionnaire data collection. It was found that there is no relationship between physical exercises and reoffending, tendency to violence, addiction, and suicide; this suggests that in case of increasing physical exercises, these mentioned issues will show a decrease.