زمان اندیشی دورنی از دیدگاه هوسرل
محورهای موضوعی : فلسفه
فاطمه راثی
1
(ندارد)
کلید واژه: پدیدارشناسی, هوسرل, زمان ابژکتیو و سوبژکتیو, آگاهی از زمان درونی, نوئسیس, نوئما, روی آورندگی(حیث التفاتی), دادگی,
چکیده مقاله :
پدیدارشناسی زمان می کوشد تا تبیین کند که چگونه زمان آگاهی درونی ساخته م یشود. درحقیقت پدیدارشناسی آگاهی از زمان ساختار ماهوی آگاهی را بررسی می کند. ساختاری که به مااجازه م یدهد تا عین زما نمند را در لحظات گوناگو ناش یکسان و واحد درک کنیم. در رویکردپدیدارشناسانه، زمان دیگر مقدار حرکت، یا خصلت های روان شناسانه نفس و حتی پیش فرض هایاستعلائی شناخت نیست. در واقع هوسرل بر اساس دیدگاه پدیدارشناختی خود سه سطح از زمان رابررسی می کند. 1. زمان کیهانی یا زمان عینی 2. زمان ذهنی و شخصی 3. آگاهی از زمان درونی.. تجربه ی ما درباره ی اعیان زمان مند ساختاری سه وجهی دارد که عبارتند از: 1. پیش یازی 2نگهداشت و 3. انطباع اولیه. پیش یازی فرآیندی است که به وسیل هی آن انتظارات شکل م یگیرند درحالی که این انتظارت بی درنگ با آن چیزی که در انطباع اولیه ی تجربه م یشود ارتباط پیدامی کنند. نگهداشت فرآیندی است که به وسیله ی آن چیزی که به عنوان اکنون تجربه م یشود درآگاهی باقی م یماند و به عقب فروکش م یکند. انطباع اولیه ی سازه آگاهی است که معطوف بهمرحله ی کنونی عین است. انطباع اولیه را نم یتوان مستقل از افق زمانی آن در نظر گرفت. بنابراینطبق پدیدارشناسی هر تجربه ای متضمن یک افق زمانی است که آگاهی ما درباره ی اعیان در بستراین افق ها تحقق می یابد. این مقاله سعی می کند دیدگاه هوسرل دربار هی زمان آگاهی را بیان کند.
The phenomenology of time attempts to investigate how is constitutedthe internal time consciousness. In fact phenomenology of timeconsciousnessconcerns itself with the structure of the act of perceivingthat allows us to apprehend a temporal object as unified across itsmanifold moments. In this approach time is no longer the measure ofmotion, the psychological characters of soul and even thetranscendental presuppositions of cognition. Husserl distinguishes threelevels of time for our consideration: (1) world[ly] or objective time; (2)personalistic or subjective time; and (3) the consciousness of internaltime. According to Husserl our experience of temporal objects consistsof three aspects: 1. protention, 2. retention and 3. primal impression.Protention is a process by which anticipations are formed concerningwhat will shortly be experienced (in primal impression). 2- Retention isa process by which something that is experienced-as-present remains inconsciousness and sinks back. 3- Primal impression which is thecomponent of consciousness that is narrowly directed toward the nowphase of the object. The primal impression cannot be thoughtindependently of its temporal horizon. Thus all experience entails atemporal horizon. This article attempt to explain Husserl's account oftime-consciousness.
