تحلیل وضعیت توسعه شهری دانش پایه در سه کلان شهر ایران با روش تحلیل رابطه ای خاکستری(مطالعه موردی : تهران، مشهد و اصفهان)
محورهای موضوعی :
مطالعات مدیریت شهری
معصومه جعفری
1
,
منوچهر طبیبیان
2
1 - دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاداسلامی واحد قزوین
2 - گروه شهرسازی دانشگاه تهران
تاریخ دریافت : 1399/10/19
تاریخ پذیرش : 1399/12/19
تاریخ انتشار : 1399/12/01
کلید واژه:
توسعه,
توسعه شهری دانش پایه,
شهر دانش,
دانش,
چکیده مقاله :
شهرها به عنوان شکل غالب سکونت گاه های انسانی در سراسر جهان در ارتباط مستقیم با انسان می باشند. انسان شهرنشین عصر جدید که جهان را به صورت یکپارچه در قبضه علم و دانش می بیند، از آن تاثیر پذیرفته و بر آن اثر می گذارند. توسعه در عصر جدید امری پیچیده است که رهیافتی به جز توسعه دانش نمی تواند جهت روبه جلو داشته باشد. توسعه شهری دانش پایه امروزه الزام شهرهای مترقی در جهان است. هدف از این پژوهش تحلیل معیارها و شاخص های توسعه شهری دانش پایه در سه کلان شهر تهران، مشهد و اصفهان می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی می باشد. چهارمعیار و هفده شاخص از روش تحلیل محتوی کیفی استخراج شد و بعد از غربال گری توسط ده متخصص و اجماع نظری با چهار معیار و ده شاخص تثبیت شد. داده های کمی از هر کلان شهر مستخرج و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل رابطه ای خاکستری استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که کلان شهر ها با توجه به شاخص های توسعه شهری دانش پایه دارای پتانسیل های روبه رشد هستند و کلان شهر تهران جایگاه اول، کلان شهر مشهد در جایگاه دوم و کلان شهر اصفهان در جایگاه سوم قرار دارد.
چکیده انگلیسی:
Introduction and Purpose of the Research:
Cities, as the dominant form of human habitation around the world, remain in direct contact with humans. The urban man of the new age, who sees the world as an integral part of science and knowledge, is influenced by it and influences it. Development in the new age is a complex matter that can only have a forward-looking approach. Knowledge-Based urban development is the basis of the development of progressive cities in the world. The purpose of this study is the criteria and indicators of knowledge-based urban development in the three metropolises of Tehran, Mashhad and Isfahan.
Research Method:
The present study is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. Four criteria and seventeen indicators were extracted from the qualitative content analysis method and after screening by ten experts and theoretical consensus with four criteria and ten indicators were established. Quantitative data were extracted from each metropolis and Gray Relational Analysis method was used to analyze the data.
Findings:
Findings show that metropolises have growing potentials according to the indicators of knowledge-based urban development and if they pay attention to the main criteria of knowledge-based development, they have the necessary capacity for this.
Conclusion:
Tehran metropolis is in the first place, Mashhad metropolis is in the second place and Isfahan metropolis is in the third place.
منابع و مأخذ:
سالنامه آماری استان اصفهان، (1395)،سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان اصفهان، سازمان برنامه و بودجه کشور، اصفهان، ایران.
سالنامه آماری استان تهران، (1395)، سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران، معاونت آمار و اطلاعات، تهران، ایران.
سالنامه آماری استان مشهد، (1395)، مدیریت آمار، تحلیل و ارزیابی عملکرد، معاونت برنامه ریزی و توسعه مشهد، ایران.
محمدی، علی، مولایی، نبی، (1389)، کاربرد تصمیمگیری چند معیاره خاکستری در ارزیابی عملکرد شرکتها، نشریه مدیریت صنعتی، دوره 2، شماره 4، بهار و تابستان، صص 142-125.
محمودی، ئه سرین.(1394)،تدبیر چارچوب مدیریت دانش برای سیاست گذاری یکپارچه در کلان شهر تهران،رساله دکتری دانشگاه شهید بهشتی،تهران. ایران.
_||_
Alrauof, A (2018). The Inevitability of KBUD in the Middle East. Book. Qatar
Firms, and Collaborative Networks the Spatio-Relational Nature of Urban Innovation’.
Antti, Yigitcanlar, Salonius (2015). Analysis of a city-region from the knowledge perspective: Tampere, Finland, Emerald insight journal.
Benneworth, P (2014). Reframing the Role of Knowledge Parks and Science Cities in Knowledge-Based Urban Development’. 32: 784–808.
Chang, D (2018). ‘Knowledge-Based, Smart and Sustainable Cities : A Provocation for a Conceptual Framework, Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity.
Cristina, A, Javier, F and Anelise, D (2014). ‘Expert Systems with Applications Capital System, Creative Economy and Knowledge City Transformation : Insights from Bento Gonçalves, Brazil’. Expert Systems with Applications 41(12): 5614–24.
Ergazakis, K, Metaxiotis,K and Psarras, J (2006). ‘Knowledge Cities: The Answer to the Needs of Knowledge-Based Development’. Vine 36(1): 67–84.
Esmaeilpoorarabi, N, Yigitcanlar, T and Guaralda, M (2018). Land Use Policy Evaluating Place Quality in Innovation Districts : A Delphic Hierarchy Process Approach. Journal of land use policy.
Fachinelli, A, Cristina (2018). ‘The Value Context in Knowledge-Based Development : Revealing the Context Factors in the Development of Southern Brazils Vale Dos Vinhedos Region’. Knowledge Management Research & Practice 8238: 1–10.
Fitjar, R & Timmermans, B (2020). Knowledge bases and relatedness. A study of labour mobility in Norwegian regions. In A. Isaksen, R. Martin, & M. Trippl (Eds.), New Avenues for regional innovation systems - theoretical Advances, empirical cases and policy Lessons. New York: Springer
Huston, Simon, and Clive Warren. (2013). ‘Knowledge City and Urban Economic Resilience’. Journal of Property Investment and Finance 31(1): 78–88.
Krama, Regina, M (2015). ‘Fostering the Planning and Implantation of Innovation Habitats by the Knowledge Based Urban Development Approach (Fostering the Planning of EI by the KBUD Approach)’. Applied Mechanics and Materials 737: 889–95.
Mostafa, A and Mohammad, Kh (2016(.An approach for Promotion Urban and architectural potentials for supporting knowledge economy, case study: Brisbane. Social and Behavioral science.
Mahmoudpour, E (2016), Conceptual framework of knowledge-based urban development planning in Tehran. Thesis, Shahid Beheshti University, Tehran. Iran
Rittgasszer, I (2013). Knowledge-Based Urban Development, as a New Development Paradigm: 36–46.
Village, G. Pancholi, S. Yigitcanlar, T and Guaralda, M (2015). Public Space Design of Knowledge and Innovation Spaces : Learnings from Kelvin. Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity: 1–17
Yigitcanlar, T (2018). Smart city, knowledge city, sustainable city the brand soup of contemporary cities. International journal of knowledge-based development. 9(1): 1–5.
Yigitcanlar, T, Esmaeilpoorarabi, N. (2016). ‘Towards an Urban Quality Framework : Determining Critical Measures for Different Geographical Scales to Attract and Retain Talent in Cities. 7(3): 290–312.
Yigitcanlar, T and Velibeyoglu, K (2008). ‘Knowledge-Based Urban Development : The Local Economic Development Path of Brisbane, Australia. 23(3): 195–207.
Yigitcanlar, T (2014). Innovating Urban Policymaking and Planning Mechanisms to Deliver Knowledge-Based Agendas : A Methodological Approach.
Yigitcanlar and Bulu, M “Dubaization of Istanbul: Insights From the Knowledge-Based Urban Development Journey of an Emerging Local Economy,” Environment and Planning A 47: 1 (2015) 89–107.
Yigitcanlar, T. Inkinen, T (2016). The Planning Review Does Size Matter ? Knowledge-Based Development of Second-Order City-Regions in Finland Does Size Matter ?
Yigitcanlar, T. Inkinen, T (2019). Geographies of disruption. Place making of innovation in the age of knowledge economy, springer, book.
Yigitcanlar, T. and Bulu, M (2016). ‘Urban Knowledge and Innovation Spaces. Environment and Planning 47: 1 (2015) 89–107.
Yigitcanlar, T. Guaralda, M. Taboada, M and Pancholi, S (2016). ‘Place Making for Knowledge Generation and Innovation : Planning and Branding Brisbane’s Knowledge Community Precincts Place Making for Knowledge Generation.