بررسی آلودگی معده سگ های ولگرد شهر مشهد به گونه های مختلف هلیکوباکتر

محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای

فرنوش ارفعی ¹ (ندارد)
شهرام جمشیدی ² (ندارد)
معصومه عظیمی ³ (ندارد)
حسین دبیری ⁴ (ندارد)
محمدرضا زالی ⁵ (ندارد)

تاریخ دریافت : 1389/11/15 تاریخ پذیرش : 1390/03/12 تاریخ انتشار : 1390/06/01

کلید واژه: : هلیکوباکتر, سگ‌های ولگرد, معده, مشهد,

چکیده مقاله :

این مطالعه به منظور تعیین وضعیت آلودگی معده سگ‌های ولگرد اطراف شهر مشهد به گونه‌های مختلف هلیکوباکتر با استفاده از روش‌های مختلف تشخیصی صورت گرفت. نمونه‌برداری از قسمت‌های فاندوس، بادی و شیره معده 48 قلاده سگ ولگرد انجام گرفت و وضعیت آلودگی به اجرام هلیکوباکتری با انجام آزمایشات سیتولوژی، تست اوره، کشت و واکنش زنجیره پلیمراز تعیین گردید. بر اساس نتایج بدست آمده 100% معده سگ‌ها آلوده به اجرام مارپیچی بودند. در هیچیک از سگ‌های تحت مطالعه هلیکوباکتر پیلوری مشاهده نشد. هلیکوباکتر هیلمنی آلودگی غالب معده سگ‌های تحت مطالعه را تشکیل می داد(6/89%). هلیکوباکتر فلیس نیز در 58/64% نمونه‌ها مورد تشخیص قرار گرفت. آلودگی بالای معده سگ‌ها به گونه‌های مختلف هلیکوباکتر و احتمال انتقال آن به انسان، نیازمند رعایت بیشتر مسائل بهداشتی در جهت کاهش خطر ابتلا به هلیکوباکترهای غیر پیلوری است.

چکیده انگلیسی:

The present study was performed to determine if Helicobacter spp is present in the stomach ofstray dogs by different diagnostic methods in mashhad.48 stray dogs were studied. The presence of Helicobacter spp was determined by single PCR,Urea test, cytology and culture from fundus, body and gastric juice. Genus specific PCRpositive samples were further evaluated for H.pylori, H.felis and H.heilmannii using specificprimer pairs. Helicobacter spp DNA was detected by single PCR in 40(83.3%) fondues,40(83.3%) body and 46(95.8%) gastric juice samples. H.pylori specific-species PCR wasuniformly negative. The prevalence of H.felis was 64.58% and H.heilmannii was 89.6% in thestomach. High helicobacter spp. Infection rate in dog's stomach and possibility of zoonotictransmission to human, proper hygienic control is necessary to keep the risk to a minimum.