ارزیابی عملکرد داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم در مقایسه با هیدروکسی آپاتیت بر بهبود نقص استخوانی ران خرگوش

محورهای موضوعی : پاتوبیولوژی مقایسه ای

حسین سنبله کار ¹ , علیرضا جهاندیده ² , احمد اصغری ³ , سعید حصارکی ⁴ , ابوالفضل اکبرزاده زاده ⁵

1 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، ایران
2 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، ایران
3 - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، ایران
4 - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، ایران
5 - مرکز تحقیقات دارویی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران

تاریخ دریافت : 1401/12/19 تاریخ پذیرش : 1402/02/29 تاریخ انتشار : 1402/04/01

کلید واژه: بهبود استخوان نانوکامپوزیت, دی اکسید تیتانیوم, هیدروکسی آپاتیت,

چکیده مقاله :

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم برای بازسازی نقص های استخوان ران در خرگوش انجام شد. تاثیر داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم بر فرآیند بهبودی استخوان شکسته شده در نقیصه استخوانی بررسی گردید. 18 خرگوش سفید نر بالغ نیوزیلندی با وزن 3 کیلوگرم مورد مطالعه قرار گرفتند. یک نقص سیلندری با قطر 6×5 میلی متر در استخوان ران خرگوش ها ایجاد شد. حیوانات به سه گروه آزمایشی3 تایی تقسیم شدند. گروه‌های آزمایشی پس از ایجاد نقص، شامل شاهد منفی، شاهد مثبت (هیدروکسی آپاتیت) و تیمار (دی اکسید تیتانیوم) بودند. در روزهای 15 و 45 پس از جراحی حیوانات معدوم و از محل نقص استخوانی نمونه برداشته و در فرمالین 10% بافری قرار گرفت. مقاطع 5 میکرومتری پس از رنگ آمیزی عمومی و تریکروم مورد ارزیابی قرار گرفتند. بهبود التهاب در روز 15 و تشکیل استخوان جدید در روز 45 در گروه نانوکامپوزیت از نظر واحد ترمیمی استخوان سازی و کاهش میزان التهاب بهترین بود. داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم عملکرد التام بخش معنی داری در بازسازی نقیصه استخوانی داشت.

چکیده انگلیسی:

This study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of titanium dioxide nanocomposite scaffolds for the reconstruction of femur defects in rabbits. To investigate the effect of nanocomposites on the healing processes of broken bone (bone defect). 18 New Zealand adult male white rabbits weighing 3 kg were studied. A cylindrical defect with a diameter of 6 x 5 mm was created in the femur of rabbits. The animals were divided into three experimental groups. The experimental groups after the defect were created included control, control (hydroxyapatite) and treatment (titanium dioxide). On the 15th and 45th days after surgery, the animals were killed and a sample was taken from the bone defect site and placed in 10% buffered formalin. 5 μm sections were evaluated after general and trichrome staining. Improvement of inflammation on day 15 and formation of new bone on day 45 in the nanocomposite group was the best in terms of ossification repair unit and reduction of inflammation. Nanocomposite had a significant recovery function in bone regeneration of defective areas.

منابع و مأخذ:

1. Arner JW, Santrock RD. A historical review of common bone graft materials in foot and ankle surgery. Foot Ankle Spec. 2014;7(2):143-51.


2. Schmidt AH. Autologous bone graft: Is it still the gold standard? Injury. 2021;52:S18-S22.


3. Mohseni M, Jahandideh A, Abedi G, Akbarzadeh A, Hesaraki S. Assessment of tricalcium phosphate/collagen (TCP/collagene)nanocomposite scaffold compared with hydroxyapatite (HA) on healing of segmental femur bone defect in rabbits. Artificial Cells, Nanomedicine, and Biotechnology. 2018;46(2):242-9.


4. Barbeck M, Perić-Kačarević Ž, Kavehei F, Rider P, Najman S, Stojanović S, et al. The effect of temperature treatment of xenogeneic bone substitute on the tissue response: A mini review. Acta Medica Medianae. 2019;58(1):131-7.


5. Yamada M, Egusa H. Current bone substitutes for implant dentistry. Journal of Prosthodontic Research. 2018;62(2):152-61.


6. Hou F, Jiang W, Zhang Y, Tang J, Li D, Zhao B, et al. Biodegradable dual-crosslinked adhesive glue for fixation and promotion of osteogenesis. Chemical Engineering Journal. 2022;427:132000.


7. Xu Q, Torres JE, Hakim M, Babiak PM, Pal P, Battistoni CM, et al. Collagen-and hyaluronic acid-based hydrogels and their biomedical applications. Materials Science and Engineering: R: Reports. 2021;146:100641.


8. Tang H, He Y, Li L, Mao W, Chen X, Ni H, et al. Exosomal MMP2 derived from mature osteoblasts promotes angiogenesis of endothelial cells via VEGF/Erk1/2 signaling pathway. Experimental cell research. 2019;383(2):111541.


9. Kim H, Cha J, Jang M, Kim P. Hyaluronic acid-based extracellular matrix triggers spontaneous M2-like polarity of monocyte/macrophage. Biomaterials science. 2019;7(6):2264-71.


10. Shen P, Chen Y, Luo S, Fan Z, Wang J, Chang J, et al. Applications of biomaterials for immunosuppression in tissue repair and regeneration. Acta Biomaterialia. 2021;126:31-44.


11. Whitaker R, Hernaez-Estrada B, Hernandez RM, Santos-Vizcaino E, Spiller KL. Immunomodulatory Biomaterials for Tissue Repair. Chemical Reviews. 2021;121(18):11305-35.


12. Mota RCdAG, de Menezes LR, da Silva EO. Poly (lactic acid) polymers containing silver and titanium dioxide nanoparticles to be used as scaffolds for bioengineering. Journal of Materials Research. 2021;36(2):406-19.


13. de Azevedo Gonçalves Mota RC, de Menezes LR, da Silva EO. Poly(lactic acid) polymers containing silver and titanium dioxide nanoparticles to be used as scaffolds for bioengineering. Journal of Materials Research. 2021;36(2):406-19.


14. Aravind M, Amalanathan M, Mary M. Synthesis of TiO2 nanoparticles by chemical and green synthesis methods and their multifaceted properties. SN Applied Sciences. 2021;3(4):1-10.


15. Allen HL, Wase A, Bear W. Indomethacin and aspirin: effect of nonsteroidal anti-inflammatory agents on the rate of fracture repair in the rat. Acta Orthopaedica Scandinavica. 1980;51(1-6):595-600.


16. Toriello M, Afsari M, Shon HK, Tijing LD. Progress on the Fabrication and Application of Electrospun Nanofiber Composites. Membranes. 2020;10(9):204.


17. Liu M, Zeng X, Ma C, Yi H, Ali Z, Mou X, et al. Injectable hydrogels for cartilage and bone tissue engineering. Bone Research. 2017;5(1):17014.

18. Sieger D, Korzinskas T, Jung O, Stojanovic S, Wenisch S, Smeets R, et al. The Addition of High Doses of Hyaluronic Acid to a Biphasic Bone Substitute Decreases the Proinflammatory Tissue Response. International Journal of Molecular Sciences. 2019;20(8):1969.


19. Barbeck M, Hoffmann C, Sader R, Peters F, Hübner W-D, Kirkpatrick CJ, et al. Injectable Bone Substitute Based on β-TCP Combined With a Hyaluronan-Containing Hydrogel Contributes to Regeneration of a Critical Bone Size Defect Towards Restitutio ad Integrum. Journal of Oral Implantology. 2016;42(2):127-37.


20. Shoaib M, Bahadur A, Iqbal S, Al-Anazy MM, Laref A, Tahir MA, et al. Magnesium doped mesoporous bioactive glass nanoparticles: A promising material for apatite formation and mitomycin c delivery to the MG-63 cancer cells. Journal of Alloys and Compounds. 2021;866:159013.


21. ur Rahman MS, Tahir MA, Noreen S, Yasir M, Khan MB, Mahmood T, et al. Osteogenic silver oxide doped mesoporous bioactive glass for controlled release of doxorubicin against bone cancer cell line (MG-63): In vitro and in vivo cytotoxicity evaluation. Ceramics International. 2020;46(8, Part A):10765-70.


22. Shoaib M, Saeed A, Akhtar J, Rahman MSU, Ullah A, Jurkschat K, et al. Potassium-doped mesoporous bioactive glass: Synthesis, characterization and evaluation of biomedical properties. Materials Science and Engineering: C. 2017;75:836-44.


23. Hussain WA, Ismail MM, Hashim FS. Bio-Application of Poly (Vinyl Alcohol)/Biphasic Calcium Phosphate Scaffold as Bone Tissue Replacement. Current Materials Science: Formerly: Recent Patents on Materials Science. 2022;15(3):271-9.