جاناتان زیتل اسمیت: تأملی در معنا و مفهوم مقایسه در مطالعات ادیان
محورهای موضوعی : مسیحیت
محسن اویسی
1
,
مهدی لک زایی
2
,
ابوالفضل محمودی
3
1 - دانشآموختۀ دکتری ادیان و عرفان، دانشگاه ادیان و مذاهب، ایران، قم
2 - استادیار دانشگاه ادیان و مذاهب، ایران، قم
3 - گروه ادیان و عرفان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: روششناسی ادیان, دینپژوهی مقایسهای, روش ریختشناسی و ساختاری, طبقهبندی ادیان, مقایسه تفاوت-مدار,
چکیده مقاله :
جاناتان زیتل اسمیت از مهمترین منتقدان رویکرد دینپژوهی تطبیقی میرچا الیاده میباشد که آثاری در زمینه هایی نظیر روششناسی مقایسهای، طبقهبندی ادیان و نیز دین در جهان معاصر پدید آورده است. تمرکز یکجانبه بر تشابه و همسانپنداری و کشف الگوهای مشابه در مطالعات تطبیقی ادیان، رویکرد الیاده بود که روش پژوهشی غالب در مطالعات ادیان شده است. در واقع مهمترین نقد بر مکتب الیاده، عدم التفات جدّی به جزئیات تاریخی، زمینههای فرهنگی و اجتماعی، عناصر اقتصادی و سیاسی در دینپژوهی میباشد. زیتل اسمیت، روش تطبیقی الیاده را به استعمار موضوع پژوهش متهم نموده و تطبیق را تنها نشانگر عوامل مشترک و مشابه ندانسته است. او در پی ارائه یک الگوی تطبیقی بینابینی دربردارنده تفاوتها و نیز شباهتها بوده و به بررسی و نقد روشهای اصلی تطبیق - قومشناختی، دایره المعارفی، ریختشناختی، تکاملی و مـقایسه کـلنگرانه الگـوهای دینی- میپردازد. در نهایت، رویکرد مورفولوژیکی- ساختاری با تاکید بر مفاد تاریخی و انسانشناختی را روش تطبیقی مقبول تری نسبت به بقیه می داند.
Jonathan Zittell Smith is one of the most important critics of Mircea Eliade's approach to comparative religious studies, who has written works in fields such as "comparative methodology", "Classification of Religions" and religion in the contemporary world. One-sided focus on similarity and homogenization and the discovery of similar patterns in the comparative studies of religions was the dominant method in religious studies, which was expressed by Eliade. In fact, the most important criticism of Eliade's approach is absence of serious attention to historical details, cultural and social contexts, and economic and political elements. Zittell Smith accused Eliade's comparative method to "Colonizing" the subject of research and believed that comparison does not only indicate to common and similar factors. He sought to present a comparative model that includes both differences and similarities. He reviews the main methods of comparison including (ethnological, encyclopedic, morphological, evolutionary and comprehensive comparison of religious patterns) and finally chooses the "morphological-structural" approach with emphasis on historical and anthropological components. He considers it a more correct comparative method than other methods.
_||_