مقایسة مفهوم عشق افلاطونى در استروفل و استلا اثر سرفیلیپ سیدنى و نظربازى در دیوان حافظ
محورهای موضوعی : شعرسیما فرشید 1 , پروانه شاهین نژاد 2
1 - عضو هیئت علمى دانشگاه آزاد اسلامى واحد کرج.
2 - دانش آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
درون مایة بسیارى از اشعار، به ویژه غزل، در ادبیات جهان عشق است؛ درواقع، غزل سرودة عشق است و از دل عشق سخن مى گوید و گاه این عشق از چنان جهان بینى وفلسفه اى نشئت مى گیرد که به سادگى تأویل پذیر نیست. افلاطون که در دوران پرستشخدایان متعدد مى زیست، چنان درک عجیبى از عشق دارد که به کلى او را از دیگر فیلسوفان عصر خویش متمایز مى سازد؛ عشقى که او را به سرچشمة حیات متصل مى کند.تأثیر عشق افلاطونى را به وضوح مى توان در غزلیات رنسانس و در آثار شعرایى چون پترارک مشاهده کرد که خود الهام بخش شاعران انگلیسى مانند اسپنسر و سر فیلیپسیدنى بوده است. شرق نیز متأثر از اندیشه هاى عرفانى، به خصوص عرفان اسلامى،مظاهر پیچیده اى از عشق را ارائه مى دهد که یکى از آنها نظربازى است که طریقىبراى رسیدن به عشق معنوى است. در مقالة حاضر تلاش شده است عشق افلاطونى در استروفل و استلا و نظربازى در دیوان حافظ غزلیات سر فیلیپ سیدنى تحت عنوانمورد بررسى و مقایسه قرار گیرد.
The theme of many poems especially sonnets in world’s literature is “Love”; sonnet is in fact poetry of love which wells up from the heart of the lovers. At times this love originates from such ideology and philosophy that it is hardly paraphrased. Plato who lived in the era of polytheism has such a peculiar perception of love that distinguishes him completely from other philosophers of his time; the love which connects him to the divine origin of life. The impact of platonic love could be clearly observed in renaissance sonnets and in the works of poets like Petrarch who was himself inspiring for British poets like Spencer and Sir Philip Sydney. East also represents different complicated forms of love which are influenced by mystic thoughts especially Islamic mysticism. One of these representations of eastern love is voyeurism which is a way to reach spiritual love. The present article compares the meaning of platonic love in Sir Philip Sidney’s Strophe and Stella with voyeurism in Divan of Hafiz.
