مقایسه دیدگا‌ه‌های مشترک کزازی و یونگ(خودآگاه، ناخودآگاه)

محورهای موضوعی : شعر

میرجلال الدین کزازی ¹ (عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی(استاد).)
پرویز لکزائیان فکور ² (کارشناسی ارشد ادبیات تطبیقی.)

تاریخ دریافت : 1394/09/17 تاریخ پذیرش : 1394/09/17 تاریخ انتشار : 1394/05/10

کلید واژه:

چکیده مقاله :

اندیشمندان علوم انسانی سنگ بنای تفکرات خویش را بر تعریف انسان گذاشته و آثار خود را بر بنیان این شناسایی بنا کرده‌اند. چگونگی نگرش آن‌ها به انسان مسیر اندیشه‌شان را تعیین می‌کند. ابتدا باور بر این بود که ناخودآگاه من دیگری است که در وجود هر انسانی قرار دارد. در قرن هفدهم لایبنیز (Leixniz) در اعتراض به دکارت(Descates) عملکرد ناخودآگاه را در برابر ضمیر خودآگاه قرار داد. او اظهار داشت که هر آنچه در زیر نگاه از توجه ضمیر خودآگاه دور می‌ماند به ضمیر ناخودآگاه انتقال می‌یابد. این نظریه به عنوان مسأله اساسی، محور مباحث فیلسوفان مکتب رمانتیک قرار گرفت. شیلینگ(Schiling) نخستین فیلسوف رمانتیکی است که ناخودآگاه را به مبحث اراده کورکورانه پیوند زد. در این مقاله سعی شده است ضمن پرداختن به تعریف و بررسی خودآگاه و ناخودآگاه به صورت اجمالی و فشرده به مقایسه دیدگاه‌های کزازی و یونگ پرداخته شود.

چکیده انگلیسی:

 Human resource scholars have based their thoughts on human definition. Their attitude determines their thinking way. Initially the belief was that the unconscious is another “me” which resides in everyone’s soul. In the seventeenth century Leixniz contrasts the conscious versus unconscious. He claims that whatever remains far apart from unconscious would transfer to conscious. This theory was the main subject of Romanticism school philosophers. Schiling – the first Romanticism philosopher – links the unconscious to “blind will”. The present article tries to define and study the conscious and unconscious briefly and compares Kazzazi and Jung’s point of views.

منابع و مأخذ:

بلخی، جلال الدین محمد. 1379، مثنوی معنوی، شرح دکتر محمد استعلامی، تهران: سخن.

تهانوی، محمد بن علی بن علی. 1862م، کشاف اصطلاحات الفنون، چاپ هند.

سجادی، سیدجعفر. 1354، فرهنگ لغات و اصطلاحات عرفانی، کتابخانه طهوری.

شاملو، سعید. 1374، مکاتب و نظریه‌ها در روان‌شناسی شخصیت، تهران: انتشارات رشد.

شایگان، داریوش. 1355، بت‌های ذهنی و خاطره ازلی، تهران: انتشارات امیرکبیر.

فروم، اریک. 1380، زبان از یادرفته، ترجمه دکتر ابراهیم امانت، نشر فیروزه.

کزازی، میر جلال الدین. 1372، رؤیا، حماسه، اسطوره، تهران: نشر مرکز.

میزباک، هنری و ویرجینیا استاوت سکستون. 1371، تاریخچه مکاتب روان‌شناسی، ترجمه احمد رضوانی، انتشارات معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی.

یونگ، کارل گوستاو. 1390، زندگینامه من، ترجمه بهروز زکا، تهران: نشرکتاب پارسه.

یونگ، کارل گوستاو. 1390، روان‌شناسی ضمیر ناخودآگاه، ترجمه محمدعلی امیری، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

یونگ، کارل گوستاو. 1368، چهار صورت مثالی، ترجمه پروین فرامرزی، انتشارات معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی.

یونگ، کارل گوستاو. روان‌شناسی دین، ترجمه دکتر محمدحسین سروری، تهران: انتشارات سخن.

یونگ، کارل گوستاو. 1391، خود ناشناخته، ترجمه مهدی قائنی، انتشارات جامی.

 

مقالات

ممتحن، مهدی. «تجلی رمان‌های آرمانس استاندال و جونز هنری فیلدینگ بر اساس نظریات زیگموند فروید»، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات ادبیات تطبیقی، دانشگاه آزاد واحد جیرفت، سال سوم، شماره 12، ص 108.