واکاوی ماهیت امانت شرعیه از دیدگاه قرآن و حدیث

محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات قرآنی

ابوذر صیادی ¹ (دانشجوی گروه الهیات ومعارف اسلامی ،واحد نجف آباد،دانشگاه آزاد اسلامی ،نجف آباد،ایران)
رضا عباسیان ² (استادیار گروه حقوق،واحد نجف آباد،دانشگاه آزاد اسلامی ،نجف آباد،ایران)
سید محمد هادی مهدوی ³ (دانشیار گروه حقوق،واحد نجف آباد،دانشگاه آزاد اسلامی ،نجف آباد،ایران)

تاریخ دریافت : 1394/11/27 تاریخ پذیرش : 1401/09/16 تاریخ انتشار : 1401/07/01

کلید واژه: امانت شرعیه, قرآن, حدیث,

چکیده مقاله :

چکیدهدر این تحقیق، مولَفه هایِ ساختاریِ امانتِ شرعیه که عبارتند از اذن شارع به تصرف و احسان متصرف، مورد بررسی قرار می گیرد. در این فرایند، آیه احسان و مفاد احادیث مربوطه، مورد تحلیل قرار می گیرد. اذن شارع به تصرف، قطع نظر از احسانِ واقعیِ متصرف، موجب امانتِ متصرف نیست. اذن شارع مانند اذن مالک به تصرف، قطع نظر از احسان متصرف، تصرفِ غیر را تصرفی ضمانی قرار می دهد. اذن شارع به تصرف در مال غیر همیشه، مسبوق به رضای تقدیری مالک به تصرف است، به تعبیر دیگر اباحه شارع مبتنی بر اباحه مالک است. در این تحقیق، مولَفه هایِ ساختاریِ امانتِ شرعیه که عبارتند از اذن شارع به تصرف و احسان متصرف، مورد بررسی قرار می گیرد. در این فرایند، آیه احسان و مفاد احادیث مربوطه، مورد تحلیل قرار می گیرد. اذن شارع به تصرف، قطع نظر از احسانِ واقعیِ متصرف، موجب امانتِ متصرف نیست. اذن شارع مانند اذن مالک به تصرف، قطع نظر از احسان متصرف، تصرفِ غیر را تصرفی ضمانی قرار می دهد. اذن شارع به تصرف در مال غیر همیشه، مسبوق به رضای تقدیری مالک به تصرف است، به تعبیر دیگر اباحه شارع مبتنی بر اباحه مالک است.

چکیده انگلیسی:

In this inquiry the structure component of legal honesty _ lawgiver permission to possession and proprietor beneficence _ are evaluated. In this writing " Aye Ehsan and the contents of relevant Hadiths are analysed. Lawgiver permission to possession regardless of real proprietor beneficence does not create proprietor honesty. Lawgiver permission like owner permission regardless of proprietor beneficence makes the possession guarantee. Lawgiver permission to possession in properties always is later of owner satisfaction to possession which is acquired from mood. In the other word lawgiver permissibility is based on owner permissibility.In this inquiry the structure component of legal honesty _ lawgiver permission to possession and proprietor beneficence _ are evaluated. In this writing " Aye Ehsan and the contents of relevant Hadiths are analysed. Lawgiver permission to possession regardless of real proprietor beneficence does not create proprietor honesty. Lawgiver permission like owner permission regardless of proprietor beneficence makes the possession guarantee. Lawgiver permission to possession in properties always is later of owner satisfaction to possession which is acquired from mood. In the other word lawgiver permissibility is based on owner permissibility.

منابع و مأخذ:

ابن ابی جمهور احسایی، محمد ابن زین الدین، ( 1403 ه.ق )، عوالی اللئالی العزیزیه فی الاحادیث الدینیه، تحقیق آقا مجتبی تهرانی، چاپخانه سید الشهداء، قم، چاپ اول.

ابن ابی  الحدید، عبد الحمید ابن هبه الله، ( 1404 ه.ق ) شرح نهج البلاغه، دار الاحیاء الکتب العربیه، قم، ج 4، بی چا.

بجنوردی، حسن، ( 1419 ه.ق ) القواعد الفقهیه، نشر الهادی، قم، ج 4،  چاپ اول.

حسینی مراغی، میر عبد الفتاح، ( 1418 ه.ق )، العناوین، موسسه نشر اسلامی، قم، ج 2، چاپ اول.

نراقی، احمد، ( 1408 ه.ق)، عوائد الایام،  مکتب بصیرتی ، قم. چاپ دوم.

محقق داماد، سید مصطفی، ( 1389 ه.ش )، قواعد فقه مدنی، مرکز نشر علوم اسلامی، تهران، ج 1، چاپ بیست و چهارم.

خویی، سید ابوالقاسم، ( 1413 ه.ق ) مصباح الفقاهه، مطبعه الآداب النجف الاشرف، قم، ج 3، چاپ اول.

فاضل لنکرانی، محمد، ( 1416 ه.ق ) القواعد الفقهیه، چاپخانه مهر، قم، ج 1 : چاپ اول.

نوری، فضل الله، 1414 ه.ق، قاعده ضمان ید، موسسه نشر اسلامی، قم، بی چا.

حماد الجوهری، اسماعیل، ( 1417 ه.ق )، الصحاح تاج اللغه و الصحاح العربیه، دار العلم للملایین، بیروت، ج 5، چاپ چهارم.

راغب اصفهانی، حسین ابن محمد، ( 1404 ه.ق )، مفردات الفاظ القرآن، دفتر نشر کتاب، تهران، چاپ دوم.

الخوری، سعید، ( بی تا )، اقرب المواردفصح العربیه و الشوارد، ج1، بی چا.

فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، ( بی تا )، القاموس المحیط، مصر، مکتبه التجاریه، ج 4. بی چا.

غروی اصفهانی، محمد حسین، ( 1418 ه.ق ) حاشیه المکاسب، تحقیق عباس محمد آل سباع، دار المصطفی لاحیاء التراث، قم، ج1، چاپ اول.

فصیحی زاده، علیرضا، ( 1380 ه.ش )، اذن و آثار حقوقی آن، انتشارات بوستان کتاب، قم، چاپ دوم.

مظفر، محمد رضا، ( 1388 ه.ق )، اصول فقه، ترجمه محسن غرویان، انتشارات دار الفکر، انتشارات دار الفکر، قم، چاپ پنجم، ج 1.

طباطبایی حکیم، سید محسن، ( 1391 ه.ق )، مستمسک العروه الوثقی، مطبعه الآداب النجف الاشرف، نجف اشرف، ج 1، چاپ چهارم.

روحانی، سید محمد صادق، ( 1414 ه.ق )، فقه الصادق، موسسه دار الکتاب، قم، ج6و 15و 19 ، چاپ سوم.

غروی اصفهانی، محمد حسین، ( 1409 ه.ق )، الاجاره، موسسه نشر اسلامی، قم، چاپ دوم.

خمینی، روح الله، ( 1407 ه.ق )، البیع، وزارت ارشاد اسلامی، تهران، ج 5، بی چا.

نجفی، محمد حسن، ( بی تا )، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، تحقیق شیخ علی آخوندی، بی جا، ج 27، بی چا.