رهیافت‌های مفسران فریقین درباره آیه 105 سوره انبیاء
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات قرآنی
1 - کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، پردیس فارابی دانشگاه تهران
2 - عضو هیأت علمی پردیس فارابی دانشگاه تهران(استادیار).
کلید واژه:
چکیده مقاله :
از جمله آیاتی که پیرامون آینده زمین و وارثان حقیقی آن، که نوید بخش حکومتی الهی و دینی است سخن می‌گوید آیه 105 از سوره انبیاء است. ذیل این آیه، روایات متعددی توسط مفسران اهل سنت و شیعه نقل شده است، و بر اساس آن‌ها مصادیق متفاوتی برای صالحان و وارثان زمین معرفی شده‌اند، و این سؤالات را به ذهن متبادر می‌کنند که روایات مورد استناد هر یک، از چه کسانی نقل شده و میزان اعتبار این ادله چقدر است؟ در این نوشتار که به روش تطبیقی انجام می‌گیرد ادله فریقین دسته‌بندی شده و مورد ارزیابی قرار گرفته و با استقصای تمام نظرات، روشن می‌شود که اکثر روایات اهل سنت منتسب به تابعین و همراه با تناقض و تعارض بسیار است. به طوری که گاهی از یک تابعی دو نقل متفاوت در کتب اهل سنت وجود دارد. اما بر اساس مفاد آیات به خصوص این آیه شریفه و روایات شیعی و برخی روایات اهل سنت که هماهنگ با ظاهر آیات می‌باشند، وارثان زمین، امام مهدی(عج) و یاران آن حضرت هستند و وعده وراثت بر زمین، به عصر ظهور امام مهدی(عج) اختصاص یافته است.
15th verse of 21th chapter of Quran (Anbiya) is one of verses speaking about the future of earth and its real inheritors and it is the promise of divine and religious government. According to this verse, there are several traditions which have been mentioned by Sunny and Shiite commentators and differently typical specimens have been introduced so that these questions cross mind that from whom each documented tradition has been quoted and are they reliable? This study whose method is comparative one classifies and investigates reasons of sects and it is revealed by investigating all views that many sunny’s traditions are attributed to followers and accompany with many contradiction and opposition so that there is two different quotation from a follower in sunny’s books. But inheritors of earth are Imam Mahdi(12th Imam of Shiite) and His followers and the promise of inheriting the earth has been allocated the period of advent of Imam Mahdi according to verses’ substances, especially this verse and Shiite’s traditions and some traditions of sunny which accompany with Quran.
