بهبود ریشهزایی قلمههای نیمه سخت حنا توسط تنظیمکنندههای رشد
محورهای موضوعی : فیزیولوژی گیاهیعلی صالحی ساردویی 1 , مژگان شهدادنژاد 2 , فاطمه خورشیدیجرجندی 3
1 - گروه اموزشی علوم باغبانی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرکان
2 - کارشناسیارشد، گروه علوم باغبانی، موسسه آموزشی عالی سنا، ساری، ایران
3 - دانشجوی دکتری، گروه علوم باغبانی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران
کلید واژه: ریشهزایی, قلمههای چوب نیمه سخت, تنظیمکنندههای رشد, حنا,
چکیده مقاله :
در افزایش رویشی، ویزگیهای مطلوب پایه مادری مانند رنگ گل، شکل برگ، اندازه گیاه، مقاومت به تنشهای محیطی و مقاومت به آفات و بیماریهای گیاهی را میتوان به آسانی به نسل بعد انتقال داد و از تفرق ویژگیها که در افزایش جنسی به وجود میآید دوری نمود. این مطالعه به منظور تعیین غلظت مناسب نفتالین استیک اسید، ایندول بوتیریک اسید و سالیسیلیک اسید برای ریشه زایی قلمههای نیمه سخت حنا مورد استفاده قرار گرفت. این آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار و 15 تیمار اجرا گردید. در این پژوهش تنظیمکنندههای ریشهزایی ایندول بوتیریک اسید در یک سطح (2000 میلیگرم درلیتر)، نفتالین استیک اسید در سه سطح (2000، 3000 و 4000 میلی گرم در لیتر) و سالیسیلیک اسید در دو سطح (200 و 400 میلی گرم در لیتر) بصورت ترکیبی مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای هورمونی باعث افزایش درصد ریشهزایی قلمهها شد و از نظر آماری اختلاف بین تیمارها تنظیم کننده رشد نسبت به شاهد در سطح آماری 5 درصد اختلاف معنیداری بدست آمد. بالاترین درصد ریشهزایی قلمه ها مربوط به تیمار 2000 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و 3000 میلیگرم در لیتر نفتالین استیک اسید بود. نتایج نشان داد غلظتهای 2000 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و 3000 میلیگرم درلیتر نفتالین استیک اسید دارای بالاترین درصد ریشهزایی بودند.