روششناسی شناخت در حکمت متعالیه
محورهای موضوعی :
فلسفه اسلامی
محمدحسین ایراندوست
1
,
اسحاق ابان
2
1 - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، قم، ایران
2 - دانشجوی دکتری فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، قم، ایران.
تاریخ دریافت : 1398/02/01
تاریخ پذیرش : 1399/02/21
تاریخ انتشار : 1398/07/01
کلید واژه:
ملاصدرا,
حکمت متعالیه,
روششناسی شناخت,
معرفت,
فلسفه اسلامی,
چکیده مقاله :
شناخت و معرفت از مقولههایی است که همه حکما و فلاسفه در مورد آن به بحث و تحقیق میپردازند، آنچه مهم و هدف اصلی است بررسی روشهای رسیدن به شناخت و منابع آن است که تحت عنوان روششناسی شناخت یاد میشود. در روششناسی شناخت باید به منابع اصلی فیلسوف در رسیدن به شناخت توجه کرد. ملاصدرا روش و متد کاملا جدید و تازهای دارد و هیچ یک از روشهای قبل خود را اعم از روش شناخت مشاء، اشراق، عرفان و کلام را به طور کامل نه رد میکند و نه تایید و از روشهای مذکور و منابع آنها از جمله برهان و وحی و شهود نیز استفاده کرده و تحلیل جامع و کامل و تازهای ارائه داده و افقی نو در راه رسیدن به شناخت و معرفت بنا نهاده است.
چکیده انگلیسی:
Cognition and knowledge have been the categories that allscholars and philosophers discuss and research on. In the methodology of cognition, one should pay attention to the main sources of the philosopher in achieving cognition. Mulla Sadra has a completely new method and approach, and he does not completely reject or confirm any of his previous methods, including the method of recognizing peripatetics, enlightenment, mysticism, and theology, and he does not approve of these methods and their sources, including proof and revelation. In addition, the intuition has also been used, and it has provided a comprehensive, complete, and new analysis, and has laid a new horizon for the attainment of knowledge.
منابع و مأخذ:
ابن سینا، حسین بن عبدالله (1404ق/ب). الشفاء. تصحیح سعید زائد. قم: کتابخانۀ آیتالله مرعشی نجفی، ج1.
ابن سینا، حسین بن عبدالله (1404ق/الف). التعلیقات. تحقیق از عبدالرحمن بدوی. بیروت: مکتبه الاعلام الاسلامی.
ابن عربی، محیالدین (1329ق). الفتوحات المکیه فی معرفه أسرار المالکیه والملکیه. به کوشش عثمان یحیی. قاهره:بینا، ج2.
تهانوی، محمدعلی بن علی (1996م). موسوعه کشاف اصطلاحات الفنون والعلوم. بیروت: مکتبه لبنان ناشرون، ج2.
خامنهای، محمد (1378). ملاصدرا؛ زندگی، شخصیت و مکتب صدرالمتألهین. تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
ذاکری، مهدی؛ عمادزاده، حسین (1396. منابع معرفت از نظر ملاصدرا. خردنامۀ صدرا، شمارۀ 87، ص84.
سجادی، سید جعفر (1341). تأثیر اخوان الصفا و حمیدالدین کرمانی در صدرالدین شیرازی. مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، 9(3)، ص96.
شریف، میانمحمد؛ پورجوادی، نصرالله. (1389). تاریخ فلسفه در اسلام. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
صدرالدین شیرازی (1370). تفسیر القرآن الکریم. به تصحیح محمد خواجوی. قم: بیدار، ج9.
عبایی کوپایی، محمود (1383). بررسی تطبیقی معرفتشناسی حکمت مشاء و حکمت متعالیه. رسالۀ دکتری. استاد راهنما: محمدتقی فعالی. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات.
کربن، هانری (1391). تاریخ فلسفۀ اسلامی. با همکاری حسین نصر و عثمان یحیی. ترجمۀ جواد طباطبایی. تهران: نشر مینوی خرد، ج1.
ملاصدرا (1370). تفسیر القرآن الکریم. به تصحیح محمد خواجوی. قم: بیدار.
ملاصدرا (بیتا). کسر الاصنام. تصحیح محمد جهانگیری. تهران: نشر بنیاد حکمت اسلامی
ملاصدرا، محمد (1368). الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه. قم: مکتبه مصطفوی، چاپ دوم، ج1،3،4،7،5،9،2.
ملاصدرا، محمد (1354). المبدأ والمعاد. به تصحیح سید جلالالدین آشتیانی. تهران: انجمن حکمت و فلسفۀ ایران، ج2.
ملاصدرا، محمد (1363الف). مفاتیح الغیب. به تحقیق محمد خواجوی. تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ملاصدرا، محمد (1363ب). المشاعر. ترجمۀ بدیعالملک میرزا عماد الدوله. ترجمه و مقدمه و تعلیقات فرانسوی از هنری کربن. تهران: کتابخانۀ طهوری، چاپ دوم.
ملاصدرا، محمد (1363ج). مفاتیح الغیب. ترجمۀ محمد خواجوی. تهران: دانشگاه تهران.
ملاصدرا، محمد (1366). شرح اصول الکافی. به تصحیح محمد خواجوی. با حاشیۀ علی بن جمشید نوری. تهران: وزارت فرهنگ و آموزش عالی، مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
میناگر، غلامرضا (1392). روششناسی صدرالمتألهین؛ استنباط معارف عقلی از نصوص دینی. تهران. سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
نصر، حسین (1382). صدرالمتألهین شیرازی و حکمت متعالیه. ترجمۀ حسین سوزنچی. تهران: دفتر پژوهش و نشر سهروردی.
نصر، حسین (1389). سه حکیم مسلمان. ترجمۀ احمد آرام. تهران: نشر علمی و فرهنگی.
نصر، حسین (1971م). حکمت الهیات و کلام. بیجا: استودیا اسلامیکا.
_||_