نقش طبقه متوسط جدید در بی ثباتی سیاسی ایران در عصر پهلوی دوم

محورهای موضوعی : سیاست پژوهی ایرانی (سپهر سیاست سابق)

سعید جهانگیری ¹ , ابوالقاسم طاهری ² , علیرضا ازغندی ³ , احمد ساعی ⁴

1 - دانشجوی دکترای تخصصی علوم سیاسی گرایش مسائل ایران واحد علوم و تحقیقات تهران
2 - استاد علوم سیاسی واحد علوم و تحقیقات تهران
3 - استاد علوم سیاسی واحد علوم و تحقیقات تهران
4 - دانشیارعلوم سیاسی واحد علوم و تحقیقات تهران

تاریخ دریافت : 1397/02/23 تاریخ پذیرش : 1397/03/27 تاریخ انتشار : 1397/06/20

کلید واژه: پهلوی, امام خمینی(ره), انقلاب اسلامی, طبقه متوسط جدید,

چکیده مقاله :

انقلاب اسلامی ایران را می‌توان یکی از مهم ترین پدیده‌های قرن بیستم دانست. در روابط سیاسی- اجتماعی جوامع مدرن، نقش‌پذیری طبقه متوسط جدید در مشارکت‌های سیاسی، فرهنگی جامعه نکته‌ای قابل کتمان می‌باشد. این طبقه، کانون فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی در درون جامعه شهری جدید است و این در حالی است که طبقه متوسط جدید به لحاظ جایگاه اجتماعی و اقتصادی بینابینی خود گرفتار حفظ موقعیت و تراکم و انباشت نا‌محدود ثروت نیست و به خاطر موقعیت‌های شغلی خود بار اصلی انقلاب‌ها، تحولات و اصلاحات آن را بر دوش دارد. تلاش رژیم پهلوی برای حفظ نظام سیاسی پدرشاهی نوین خود که عملاً با مشارکت طبقات اجتماعی منافات داشت و ورود اکثر کشورهای جهان در عرصه توسعه و نوسازی که موجب برانگیختن احساس جمعی طبقه متوسط جدید در ایران گردید رژیم را با معضلات خاصی مواجه ساخت و عملا حکومت را واداشت تا در برخورد با طبقات اجتماعی سیاست دوگانه‌ای اتخاذ نماید و به مهار و کنترل طبقات اجتماعی اقدام نماید.در همین راستا روند نوسازی که در دوران پهلوی دوم تشدید گردید، بی‌توجهی به طبقه متوسط جدید در روند عملکرد حزب رستاخیز در بیگانه سازی هرچه بیشتر این طبقه از حکومت و ساختار پدرشاهی نوین قدرت که با ظهور و قدرت‌یابی طبقه متوسط جدید مخالف است.

چکیده انگلیسی:

The Islamic Revolution of Iran can be considered one of the most important phenomena of the twentieth century. In the socio-political relations of modern societies, the role of the new middle class in the political, cultural and cultural contributions of the community can be undone. This class is the focus of political and cultural activities within the new urban community, while the new middle class is not, in terms of its intermediate social and economic status, to sustain the unlimited wealth accumulation and accumulation, and because of its position The job of the revolution itself is the main burden of its revolution, its changes and reforms. The Pahlavi regime's attempt to maintain its new patriarchal political system, which practically contradicted the participation of the social classes, and the arrival of most of the world's countries in the area of development and modernization that sparked the collective sense of the new middle class in Iran, brought the regime into conflict with certain problems and, in effect, It was necessary to adopt a dual policy in dealing with social classes and to control and control the social classes. In this regard, the process of modernization that intensified during the Second Pahlavi era, not giving notice to the new middle class in the process of functioning of the Rastakhiz Party in the alien The more this class of government and the new patriarchal structure of power It is opposed to the emergence and empowerment of the new middle class,

منابع و مأخذ:

1.    اشرف، احمد (1359). موانع تاریخی رشد سرمایه‌داری در ایران دوره قاجاریه. تهران: انتشارات زمینه.
2.    آبراهامیان، یرواند (1378). ایران بین دو انقلاب. ترجمه کاظم فیروزمند، حسن شمس‌آوری و محسن مدیرشانه‌چی، تهران: نشر مرکز.
3.    آل‌احمد، جلال (1341). غرب زدگی. تهران: انتشارات قلم.
4.    پزشکی، محمد، حسینی‌زاده، سید محمدعلی، حقیقت، سید صادق، فراتی، عبدالوهاب، و ملکوتیان، مصطفی (1381). انقلاب اسلامی و چرایی و چگونگی رخداد آن. قم: دفتر نشر معارف.
5.    دیلیپ، هیرو (1386). ایران در حکومت روحانیون. ترجمه محمد‌جواد یعقوبی دارابی، تهران: انتشارات باز.
6.    زارع، عباس (1379). آخرین انقلاب قرن. چاپ اول، قم: دفتر نشر معارف.
7.    طاهری، حبیب‌الله (1369). انقلاب و ریشه‌ها. چاپ اول، تهران: مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی.
8.    طلوعی، محمود (1370). داستان انقلاب. چاپ اول، تهران: نشر علم.
9.    عمید زنجانی، عباسعلی (1372). انقلاب اسلامی و ریشه‌های آن. چاپ چهاردهم، تهران: انتشارات کتاب طوبی.
10.    عیوضی، محمدرحیم، و هراتی، محمدجواد (1391). درآمدی تحلیلی بر انقلاب اسلامی. قم: دفتر نشر معارف.
11.    فارسی، جلال‌الدین (1368). فلسفه انقلاب اسلامی. چاپ اول، تهران: انتشارات امیر کبیر.
12.    فوران، جان (1392). مقاومت شکننده تاریخ تحولات اجتماعی ایران از صفویه تا سال‌های پس از انقلاب اسلامی. ترجمه احمد تدین، تهران: موسسة خدمات فرهنگی رسا.
13.    مقصودی، مجتبی، عیوضی، محمدرحیم، امینی، علی‌اکبر و دیگران (1386). تحولات سیاسی اجتماعی ایران 57-1320. چاپ چهارم، تهران: انتشارات روزنه.
14.    ملکوتیان، مصطفی (1393). زمینه‌ها، عوامل و بازتاب جهانی انقلاب اسلامی ایران رهیافت فرهنگی. چاپ چهارم، قم: دفتر نشر معارف با همکاری سازمان چاپ و انتشارات دانشگاه تهران.
15.    منصوری، جواد (1392). آشنایی با انقلاب اسلامی. چاپ نهم، قم: دفتر نشر معارف.
16.    نصری، محسن (1391). ایران؛ دیروز، امروز، فردا. چاپ ششم، قم: دفتر نشر معارف.

_||_