بررسی وضعیت هوش سیاسی مدیران تربیت بدنی دانشگاه‌های آزاد اسلامی سراسر کشور

محورهای موضوعی : سیاست پژوهی ایرانی (سپهر سیاست سابق)

رضا هاشمی ماد ¹ (دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران)
جواد ادبی فیروزجاه ² (استادیار، گروه علوم ورزشی، دانشگاه قم، قم، ایران)
رضا صابونچی ³ (استادیار، مدیریت ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران)
حسین علیمحمدی ⁴ (استادیار، گروه علوم ورزشی، دانشگاه قم، قم، ایران)

تاریخ دریافت : 1399/12/28 تاریخ پذیرش : 1400/03/07 تاریخ انتشار : 1400/04/01

کلید واژه: هوش سیاسی, تربیت بدنی, مدیران, هوش, دانشگاه آزاد اسلامی,

چکیده مقاله :

هدف پژوهش حاضر بررسی هوش سیاسی مدیران تربیت بدنی دانشگاه‌های آزاد اسلامی می‎باشد. روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری تحقیق، کلیه مدیران تربیت بدنی دانشگاه‌های آزاد اسلامی کشور هستند که تعداد آنها بالغ بر 95 نفر است. ابزار اندازه‌گیری تحقیق، پرسشنامه هوش سیاسی (ISIS) بود. روایی پرسشنامه مورد تایید تعدادی از متخصصان مدیریت ورزشی قرار گرفت و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ برای پرسشنامه‌های هوش سیاسی برابر 906/0 محاسبه گردید. نتایج آزمون معادلات ساختاری پژوهش نشان داد که مولفه‌های بازی‌های اجتماعی، شخصیت سیاسی، پویایی قدرت، صداقت آشکار و تسخیر احساسات، همگی بر عملکرد هوش سیاسی مدیران تربیت بدنی دانشگاه‌های آزاد اسلامی کشور تأثیر مثبت و معناداری دارند. با توجه به نتایج پژوهش به نظر می‌رسد به‌کارگیری و استفاده از هوش سیاسی جهت مواجه درست با تغییرات و تصمیم‌گیری صحیح مدیران تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی و استفاده مناسب از فرصت‌ها اجتناب‌ناپذیر است. از این‌رو برخورداری مدیران تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی از هوش سیاسی جهت موفقیت آنها ضروری است.

چکیده انگلیسی:

The purpose of the present study is to survey the political intelligence of physical education directors at Islamic Āzād universities.  The method of study is descriptive correlational and the population of research includes all physical education directors at Islamic Āzād universities in the country whose number reached to 95. The measurement tool in the research was a political intelligence questionnaire (ISIS). The validity of the questionnaire was confirmed by a number of experts in sport management and its reliability was calculated by Cronbach alpha for political intelligence questionnaires to be 0.906. The results of constructional equation tests showed that some indices including social plays, political character, power mobility, open honesty, and emotion control have a positive and significant impact on the performance of political intelligence among physical education directors at Islamic Āzād university in the country. According to the obtained results, it seems that using political intelligence for the appropriate handling of changes, proper decision-making, and suitable use of opportunities are inevitable for the above directors. Therefore, having political intelligence is essential for their success.

منابع و مأخذ:

برقی، حمید؛ علویون، سید جابر؛ رحیمی، راضیه (1395). اصلاح سازمانی بخش توسعه روستایی بر مبنای هوش سیاسی مروجان. روستا و توسعه، سال19، شماره3، ص 55-75.

دوستار، محمد؛ ممبینی، یعقوب (1393). مؤلفه‌‌ها و کارکردهای هوش سیاسی. دانش سیاسی، سال20، پیاپی19، ص86-65.

رجب‌‌نژاد، زینب؛ درگاهی، حسین؛ رشادت‌‌جو، حمیده (1396). بررسی ارتباط هوش معنوی مدیران با تعهد سازمانی کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی تهران. پیاوردسلامت، دوره 11، شماره 3، ص 317-308.

رجبی، زهرا؛ عسکری، احمدرضا؛ مشکل‌گشا، الهام (۱۳۹۴). بررسی رابطه هوش سیاسی با بهره‌وری مسئولین تربیت بدنی منتخبی از سازمان‌های داوطلبی و غیر داوطلبی استان اصفهان. در: اولین همایش ملی دستاوردهای نوین تربیت بدنی و ورزش، دانشگاه بین‌المللی چابهار.

رضاییان، علی (1385). مدیریت رفتارهای سیاسی در سازمان(مدیریت رفتار سازمانی پیشرفته). تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).

قاسمی، حمید؛ کشکر، سارا؛ اسماعیلی، محمد (1393). ارتباطات عمومی در ورزش. تهران: نشر علوم ورزشی.

کشاورز، لقمان؛ فراهانی، ابوالفضل؛ شهرسبز، مجتبی (1395). تحلیل رگرسیونی هوش سیاسی و رفتار سیاسی مدیران اداراه کل ورزش و جوانان و هیئت‌های ورزشی استان فارس. مطالعاتمدیریترفتارسازمانیدرورزش، دوره3، شماره9، ص30-23.

لندران اصفهانی، سعیده؛ آتش‌پور، سید حمید (1386). بررسی رابطه بین شیوه‌های اعمال نفوذ و هوش سیاسی مدیران و سرپرستان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان. پایان‌نامه کارشناسی. رشته روانشناسی صنعتی و سازمانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان.

ممبینی، یعقوب؛ دوستار، محمد؛ گودرزی، مهشید (1396). هوش سیاسی و تغییر سازمانی: بررسی نقش تعدیل‌‌گر فرهنگ سازمانی. پژوهش‌‌های مدیریت در ایران، دوره21، شماره2، ص135-113.

ممبینی، یعقوب؛ ممبینی، فریبا (1392). الگوی نظری رهبری تحول آفرین مبتنی بر هوش سیاسی. توسعه سازمانی پلیس، شماره 46، ص 60- 37.

هاشمی ماد، رضا؛ علیمردانی، محمد؛ باقری، قدرت؛ داوری، حسن (1393). تعیین رابطه عدالت سازمانی و هوش معنوی مدیران تربیت بدنی دانشگاه‌های آزاد اسلامی سراسر کشور. مدیریت و رفتار سازمانی در علوم ورزشی، دوره 3، شماره1، ص 64-57.

Adams, S.M. & Zanzi, A. (2005). Developing Political Intelligence for Making Feasible Decisions. Journal Manage Dev, 25, P.350-367.

Ashraf, F. & Igbal, M.Z. (2011). A research agenda on the leaders’ political intelligence for effective change management. African Journal of Business Management, 5(14), P. 5798-5806.

Bancroft, D. (2011). The Workplace Politics Pocketbook. Available at:  www.tafpi.com.

Boddewyn, J.J. & Brewe, T.L. (1994). International- Business Political Behavior: New Theoretical Directions. Academy of Management Review, 19, P.119-143.

Bradshaw-Campbell, P. & Murray, V. (1991). Illusions and other games: a trifocal view of organizational politics. Organ. Sci., 2, P.379-398.

Cook, S. & Macaulay, S. (2004). Change management excellence. London & sterling: kogan page.

Ferris, G.R. & et al. (2005). Development and Validation of the Political Skill Inventory. Journal of Management, 31, P.126-152.

Ferris, G.R.; Davidson, S.L. & Perrewe, P.L. (2000). Political Skill at Work. Organizational Dynamics, 28, P.25-37.

Ferris, G.R.; Munyon, T.P.; Basik, K. & Buckley, M.R. (2008). The Performance Evaluation Context: Social, Emotional, Cognitive, Political, and Relationship Components. Journal Human Resource Management Review, 18, P.146-163.

Limor, Y.; Galily, Y. & Tamir, L. (2015). Sports: Faster, Higher, Stronger, and Public Relations. Human Affairs, 25, P.93-109.

Liu, Y. & et al. (2007). Dispositional antecedents and outcomes of political skill in organizations: a four-study investigation with convergence. J. Vocat. Behav., 71, P.146-65.

Lussier, R.N. & Achua, C.F. (2010). Leader Ship: Theory, Applications, and Skill Development. Cengage, USA. (4th).

Orbell, J.; Morika, W.A. & Allen, N. (2002). The evolution of political intelligence: simulation results. British, J, Pol, Sci, 32, P.613-639.

Perrewe, P.L.; Ferris, G.R.; Frink, D.D. & Anthony, W.P. (2000). Political skill: An antidote for workplace stressors. Acad, Manage, Exec, 14, P.115- 123.

Reynolds Consulting, S.  (2011). 520 Pike Street, Suite 1250. Available at:

www.stephaniereynolds.com.

Robbins Stephen, P. (1993). Organizational Behavior. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall Inc. 6th Edition.

Schmidt, M.J. (2010). Is There a Place for Emotions Within Leadership Preparation Programs?. Journal of Educational Administration, 48, P.626-641.

Wayne, S.J. & Kacmar, K.M. (1991). The Effects of Impression Management on the Performance Appraisal Process. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 48(1), P.70-88.

Adams, S.M. & Zanzi, A. (2005). Developing Political Intelligence for Making Feasible Decisions. Journal Manage Dev, 25, P.350-367.

Ashraf, F. & Igbal, M.Z. (2011). A research agenda on the leaders’ political intelligence for effective change management. African Journal of Business Management, 5(14), P. 5798-5806.

Bancroft, D. (2011). The Workplace Politics Pocketbook. Available at:  www.tafpi.com.

Barghi, H.; Alawiun, S.J. & Rahimi, R. (2016). Organizational reform of rural development based on the political intelligence of promoters. Village and development, 19(3), P. 55-75. [In Persian]

Boddewyn, J.J. & Brewe, T.L. (1994). International- Business Political Behavior: New Theoretical Directions. Academy of Management Review, 19, P.119-143.

Bradshaw-Campbell, P. & Murray. V. (1991). Illusions and other games: a trifocal view of organizational politics. Organ. Sci., 2, P.379-398.

Cook, S. & Macaulay, S. (2004). Change management excellence. London & sterling: kogan page.

Dostar, M. & Membini, Y. (2014). Components and functions of political intelligence. Political Science, 20(19), P. 86-65. [In Persian]

Ferris, G.R. & et al. (2005). Development and Validation of the Political Skill Inventory. Journal of Management, 31, P.126-152.

Ferris, G.R.; Davidson, S.L. & Perrewe, P.L. (2000). Political Skill at Work. Organizational Dynamics, 28, P.25-37.

Ferris, G.R.; Munyon, T.P.; Basik, K. & Buckley, M.R. (2008). The Performance Evaluation Context: Social, Emotional, Cognitive, Political, and Relationship Components. Journal Human Resource Management Review, 18, P.146-163.

Ghasemi, H.; Kashker, S. & Ismaili, M. (2014). Public relations in sports. Tehran: Sports Science Publishing. [In Persian]

Hashemi Mad, R.; Alimardani, M.; Bagheri, GH. & Davari, H. (2014). Determining the relationship between organizational justice and spiritual intelligence of physical education managers of Islamic Azad universities across the country. Management and organizational behavior in sports science, 3(1), P. 57-64. [In Persian]

Keshavarz, L.; Farahani, A. & Shahrsabz, M. (2015). Regression analysis of political intelligence and political behavior of managers of the General Directorate of Sports and Youth and sports delegations of Fars province. Organizational Behavior Management Studies in Sport, 3(9), P. 23-30. [In Persian]

Landran Isfahani, S.; Atashpour, S.H. (2007).Investigating the Relationship between Influence Methods and Political Intelligence of Managers and Supervisors of Islamic Azad University, Khorasgan Branch. Thesis. Department of Industrial and Organizational Psychology, Islamic Azad University, Khorasgan Branch. [In Persian]

Limor, Y.; Galily, Y. & Tamir, L. (2015). Sports: Faster, Higher, Stronger, and Public Relations. Human Affairs, 25, P.93-109.

Liu, Y. & et al. (2007). Dispositional antecedents and outcomes of political skill in organizations: A four-study investigation with convergence. J. Vocat. Behav., 71, P.146-65.

Lussier, R.N. & Achua, C.F. (2010). Leader Ship: Theory, Applications, and Skill Development. Cengage, USA. (4th).

Membini, J. & Membini, F. (2013). Theoretical model of transformational leadership based on political intelligence. Organizational development of the police, 46, P. 37-60. [In Persian]

Membini, J.; Dostar, M. & Goodarzi, M. (2017). Political intelligence and organizational change: A study of the moderating role of organizational culture. Management research in Iran, 21(2), P. 113-135. [In Persian]

Orbell, J.; Morika, W.A. & Allen, N. (2002). The evolution of political intelligence: simulation results. British, J, Pol, Sci, 32, P.613-639.

Perrewe, P.L.; Ferris, G.R.; Frink, D.D. & Anthony, W.P. (2000). Political skill: An antidote for workplace stressors. Acad, Manage, Exec, 14, P.115- 123.

Rajabi, Z.; Askari, A.R. & Mushkel Gusha, E. (2015). Investigating the Relationship between Political Intelligence and Productivity of Physical Education Officials Selected from Voluntary and Non-Voluntary Organizations in Isfahan Province. In: The first national conference on the new achievements of physical education and sports, Chabahar International University. [In Persian]

Rajabnejad, Z. & Dargahi, H. (2017). Investigating the relationship between managers' spiritual intelligence and organizational commitment of the staff of Tehran University of Medical Sciences. Peyavarde Salamat, 11(3), P.308-317. [In Persian]

Reynolds Consulting, S. (2011). 520 Pike Street, Suite 1250. Available at:

www.stephaniereynolds.com.

Rezaian, A. (2006). Management of political behaviors in the organization (advanced organizational behavior management). Tehran: Organization for the Study and Compilation of University Humanities Books (Samt). [In Persian]

Robbins Stephen, P. (1993). Organizational Behavior. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall Inc. 6th Edition.

Schmidt, M.J. (2010). Is There a Place for Emotions Within Leadership Preparation Programs?. Journal of Educational Administration, 48, P.626-641.

Wayne, S.J. & Kacmar, K.M. (1991). The Effects of Impression Management on the Performance Appraisal Process. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 48(1), P.70-88.