تحلیل تأثرات حافظ از مولانا
محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسی
مرتضی درویشی نیافندری
1
(دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران.)
ابوالقاسم امیراحمدی
2
(استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران.)
کلید واژه: حافظ, مولوی, متن حاضر, بینامتنیت, متن غایب,
چکیده مقاله :
شعرا و نویسندگان برای توانمندسازی و غنابخشی به مضامین شعری و تبیین دیدگاه های خود، خواه و ناخواه از متون پیشین به شیوه های گوناگون لفظی و معنوی، دانسته و نادانسته بهره می برند که امروز آن را روش بینامتنی می نامند. بینامتنیت یک نظریۀ نوین در مطالعات نقد ادبی است. براساس نظریۀ بینامتنیت هیچ اثری مستقل و خودساخته مولف خود نیست بلکه از متون پیشین بهره برده است و هر متنی ازدل متن های پیشین به وجود می آید و معنا در بافتی بینامتنی با ارجاع از متنی به متن دیگر شکل می گیرد به گونه ای که خواننده را در درک عمیق تر و فهم بهتر یک متن کمک می کند. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بینامتنی میان غزلیات حافظ و مولاناست که با استفاده از روش تحقیق کتابخانه ای و تحلیلی_ توصیفی به بررسی نشانه های بینامتنی موجود در غزلیات دو شاعر پرداخته می شود. مطالعات نشان می دهد که حافظ از جمله شاعرانی است که با استفاده از آثار پیشینیان و تصرف های هنرمندانه توانسته آنها را به نحوی شیرین تر و موجزتر بیان کند. در این زمینه بیشترین بهره را بعد از منابع دینی از منابع عرفانی پیش از خود برده است. یکی از این منابع عرفانی، آثار مولوی به ویژه غزلیات شمس است و یافته های تحقیق بیانگر رابطه بینامتنی شعری این دو شاعر است.
Poets and writers for empowering and enrichment of poems and for stating their view points,they use olden texts in different style of literal or figurative language which today is called intertexual, intertexual is a new theory in texual critic studies.According to intertexual theory, not any piece of writing is independent and self-made of any writer because any text has used preceding texts and it has been arisen inly from previous texts and contributes coming texts and meaning intertexual text evolves in different texts.Therfore, it helps the reader in deeper comprehension and better understanding of a text. the aim of this study is investigating the relationship of intertextual between lyrics of Hafiz and Romi which is expressing library and Analytica descriptive method for investigating the symbols of intertextualinvolving inliric two poets. studies show that hafiz is a poet who by using the works of the antecedents and by artistic repossessions has expressed them sweeter, more pleasant and conciser. In this field he has used mostly religious and theosophical sources. One of these theosophical sources Romi`s works especially lyrics of shams. subject matter and the results showed the existence of intertextual relationship in the poems of these to poets.
کتاب‌ها
قرآن کریم (1383) ترجمۀ سید علی موسوی گرمارودیی، تهران: موسسۀ انتشارات قدیانی.
آلن، گراهام (1385) بینامتنیت، ترجمۀ پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
پورنامداریان، تقی (1384) گمشدۀ لب دریا، تهران: سخن.
حافظ، شمس‌الدین محمد (1379) شرح غزلیات، خلیل‌خطیب رهبر، تهران: صفی‌علیشاه.
حافظ، شمس‌الدین محمد (1358) دیوان، تصحیح پرویز ناتل خانلری، تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
خرمشاهی، بهاءالدین (1378) شرح دیوان حافظ(حافظ نامه)، تهران: علمی و فرهنگی.
دستغیب، عبدالعلی (1384) مستی‌شناسی حافظ، شیراز: نوید.
دشتی، علی (1390) نقشی از حافظ، زیر نظر مهدی ماحوزی، تهران: زوّار.
زرین‌کوب، عبدالحسین (1362) ارزش میراث صوفیه، تهران: امیرکبیر.
زرین‌کوب، عبدالحسین (1391) از کوچۀ رندان، تهران: امیرکبیر.
سجادی، سیدجعفر (1378) فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، ویرایش سید صادق سجادی، تهران: طهوری.
سروش، عبدالکریم (1373) قصۀ ارباب معرفت، تهران: صراط.
سعدی، مصلح‌الدین (1374) کلیات سعدی، با مقدمۀ عباس اقبال آشتیانی، تهران: اقبال.
سعدی، مصلح‌الدین (1368) گلستان، تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: انتشارات خوارزمی.
شعیری، حمیدرضا (1389) تجزیه و تحلیل نشانه‌ها – معناشناسی گفتمان، تهران: سمت.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا (1388) در عشق زنده بودن گزیده غزلیات شمس، تهران: سخن.
صفا، ذبیح‌الله (1373) تاریخ ادبیات صفا، جلد سوم، تهران: نشر فردوس و مجید.
عراقی، فخرالدین (1338) کلیات عراقی، به کوشش سعید نفیسی، جلد چهارم، تهران: سنایی.
عطارنیشابوری، فریدالدین (1362) دیوان شعر، تصحیح تقی‌تفضلی، جلد سوم، تهران: علمی و فرهنگی.
غالب، میرزااسدالله (1386) دیوان غالب دهلوی، تصحیح محمدحسن حائری، تهران: میراث مکتوب.
کریستوا، ژولیا (1381) مکالمه و رمان، به سوی پسامدرن، پساساختارگرایی در مطالعات ادبی، ترجمۀ پیام یزدانجو، جلد دوم، تهران: مرکز.
مولوی، جلال‌الدین محمد (1374) دیوان‌کبیر، به تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: بهزاد.
مولوی، جلال‌الدین محمد (1363) مثنوی، دفتر اول، تصحیح رینولد نیکلسون، تهران: انتشارات مولا.
مقالات
آقاحسینی، حسین و معینی فرد، زهرا. (1389). بررسی بینامتنی تصویر شکار در غزلیات شمس. فنون ادبی، 2(2)، 19-34.
اسلامی ندوشن، محمدعلی. (1386). مولوی و حافظ . نامۀ انجمن، ویژه‌نامۀ مولانا، (27)، 27-32.
بهمنی، کبری و نیک‌منش، مهدی. (1394). ارتباط بینامتنی دیوان حافظ و آثار روز‌بهان بقلی. کهن‌نامۀ ادب فارسی، 6(1)، 47-69.
جمشیدیان، همایون. (1393). تحلیل غزلی از مولوی برمبنای رویکرد بینامتنی به قرآن. پژوهش‌های ادبی- قرآنی، 2(2)، 1-18.
حسن‌آبادی، محمود. (1394). در باب راهبر کینه‌دار، رویکردی ترامتنی به سازه‌ای حماسی. جستارهای ادبی، 48(4)، 65-88.
حق‌شناس، علی‌محمد. ( 1386). مولانا و حافظ دو هم‌دل یا دو هم‌زبان؟. نقد ادبی، 1(2)، 11-28.
خسروی، کبری و همکاران. (1393). بینامتنیت قرآنی در اشعار نزار قبانی. مجموعه مقالات همایش ملی بینامتنیت (التناص)، 1، 175-201.
رستگارفسائی، منصور. (1380). معنی‌گردانی‌های حافظ . نامۀ انجمن، 1(2)، 39-63.
رضایی دشت‌ارژنه، محمود و بیژن‌زاده، محمد. (1395). نقد و بررسی داستان آن پادشاه جهود که نصرانیان را می‌کشت از بهر تعصب از مثنوی مولوی براساس رویکرد بینامتنیت. متن-پژوهی ادبی، 20(68)، 167-189.
گرجی، مصطفی و تمیم داری، زهره. (1391). تطبیق پیر مغان دیوان حافظ با الگوی پیر خردمند یونگ. ادبیات و اسطوره‌شناختی، 8(28)، 151-177.
منصوری، مجید و غلامی،حمید. (1395). بررسی برخی مضامین پدیدآورندۀ میلِِ جاودانگی با رویکردی اسطوره‌شناختی. ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی، 12(43)، 211-243.
نامورمطلق، بهمن. (1386). ترامتنیت مطالعه روابط یک متن با دیگر متن‌ها. پژوهشنامه علوم انسانی، (56)، 83-98.
_||_Books
Allen, Graham (2006) Intertextuality, translated by Payam Yazdanjoo, Tehran: Center.
Attar Nishabouri, Fridaldin (1983) Poetry Divan, Taqiyat Tafzali Correction, Volume 3, Tehran: Scientific and Cultural.
Dashti, Ali (2011) A Role of Hafez, under the supervision of Mehdi Mahouzi, Tehran: Zavar.
Dastgheib, Abdul Ali (2005) Hafez's drunkenness, Shiraz: Navid.
Ghalib, Mirza Asadullah (2007) Ghalib Dehlavi Divan, edited by Mohammad Hassan Haeri, Tehran: Written Heritage.
Hafez, Shamsuddin Mohammad (1980) Divan, edited by Parviz Natel Khanlari, Tehran: Iran Culture Foundation Publications.
Hafez, Shamsuddin Mohammad (2001) Description of lyric poems, Khalil Khatib Rahbar, Tehran: Safia Ali Shah.
Iraqi, Fakhreddin (1960) Generalities of Iraq, by Saeed Nafisi, Volume 4, Tehran: Sanaei.
Khorramshahi, Bahauddin (2000) Description of Hafez's Divan (Hafez nameh), Tehran: Scientific and Cultural.
Kristova, Julia (2002) Conversation and Novel, Towards Postmodernism, Poststructuralism in Literary Studies, translated by Payam Yazdanjoo, Volume 2, Tehran: Center.
Molavi, Jalaluddin Mohammad (1985) Masnavi, the first book, edited by Reynold Nicholson, Tehran: Molavi Publications.
Pournamdarian, Taghi (2005) Lost by the Sea, Tehran: Sokhan.
Rumi, Jalaluddin Mohammad (1996) Divan-e Kabir, edited by Badi'at-e-Zaman Forouzanfar, Tehran: Behzad.
Saadi, Moslehuddin (1989) Golestan, edited by Gholam Hossein Yousefi, Tehran: Kharazmi Publications.
Saadi, Moslehuddin (1996) Saadi's generalities, with introduction by Abbas Iqbal Ashtiani, Tehran: Iqbal.
Safa, Zabihullah (1995) History of Safa Literature, Volume 3, Tehran: Ferdows and Majid Publishing.
Sajjadi, Seyed Jafar (1999) Dictionary of Mystical Terms and Interpretations, edited by Seyed Sadegh Sajjadi, Tehran: Tahoori.
Shafiee Kadkani, Mohammad Reza (2009) In Love of Being Alive Excerpts from Ghazaliyat Shams, Tehran: Sokhan.
Shairi, Hamidreza (2010) Signal Analysis - Semantics of Discourse, Tehran: Samat.
Soroush, Abdolkarim (1995) The Story of the Lord of Knowledge, Tehran: Sarat.
The Holy Quran (2004) Translated by Seyyed Ali Mousavi Garmaroodi, Tehran: Qadyani Publishing House.
Zarrinkoob, Abdolhossein (1984) The value of Sofia heritage, Tehran: Amirkabir.
Zarrinkoob, Abdolhossein (2012) from Rendan Alley, Tehran: Amirkabir.
Articles
Aghahsini, Hossein and Moeinifard, Zahra. (2011). Intertextual study of hunting image in Shams lyric poems. Literary Techniques, 2 (2), 19-34.
Bahmani, Kobra and Nikomanesh, Mehdi. (2016). The intertextual relationship between Hafez's divan and the works of Roozbehan Baqli. Chronicle of Persian Literature, 6 (1), 47-69.
Georgi, Mustafa and Tamim Dari, Zohreh. (2013). Matching Pir Moghan Divan Hafez with the pattern of the wise old Jung. Literature and Mythological Cognition, 8 (28), 151-177.
Haqshenas, Ali Muhammad. (2008). Rumi and Hafiz are two sympathizers or two speakers?. Literary Criticism, 1 (2), 11-28.
Hassan Abadi, Mahmoud (2016). In the case of the vindictive leader, a trans-textual approach to epic constructs. Literary Essays, 48 (4), 65-88.
Islami Nodoshan, Mohammad Ali (2008). Rumi and Hafez. Letter of the Association, Special Issue of Rumi, (27), 27-32.
Jamshidian, Homayoun. (2015). A lyric analysis by Rumi based on an intertextual approach to the Qur'an. Literary-Quranic Research, 2 (2), 1-18.
Khosravi, Kobra et al. (2016). Quranic intertextuality in Nizar Qabbani's poems. Proceedings of the National Conference on Intertextuality (Al-Tanas), 1, 175-201.
Mansoori, Majid and Gholami, Hamid. (2017). Examining some of the themes that create the desire for immortality with a mythological approach. Mystical and Mythological Literature, 12 (43), 211-243.
Namur Motlagh, Bahman. (2008). Transcripts The study of the relationship of a text to other texts. Journal of Humanities, (56), 83-98.
Rastegarfasaei, Mansour. (2002). Meanings of Hafez. Letter to the Association, 1 (2), 39-63.
Rezaei Dashtar Arjaneh, Mahmoud and Bijanzadeh, Mohammad. (2017). Critique of the story of the king of Jihad who killed the Christians despite his prejudice against Rumi's Masnavi based on the intertextual approach. Literary Text-Research, 20 (68), 167-189.
