بررسی ساختار داستانمثل فارسی بر اساس مدل برگرفته از نظریة پراپ
محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسیامید قهرمانی 1 , محمد امیر عبیدی نیا 2
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
2 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
کلید واژه: داستانمثل, کارکرد, تمثیل, ساختار, شخصیت,
چکیده مقاله :
بررسی ساختار متون پیشینهای یکصد ساله دارد که یکی از راههای شناخت متون ادبی به شمار میرود. داستانمثل به عنوان یک متن ادبی روایی مانند داستان و قصههای پریان از این راه بهتر شناخته میشود. برای شناخت اجزای سازندة آن میتوان از مواد و روشهای بررسی افسانهها استفاده کرد. روشهای ساختاری پراپ، گریماس، داندس و کمبل برای شناخت داستان، قصه و اسطوره به کار رفته است. ممکن است برای داستانمثل نیز مناسب باشد. در این میان روش ولادیمیر پراپ، ساختار داستانمثل را بهتر تشریح میکند. بنابراین با استفاده از نظریة وی یکصد داستان مثل مورد مطالعه قرار میگیرد. خویشکاری یا کارکردها به عنوان اجزای اصلی و ثابت و شخصیتها به عنوان اجزای متغیر روایت بررسی میشود. در ضمن بررسیها نقاط قوت، و ضعف مدل ساختاری بر اساس روشهای علمی مورد مطالعه قرار میگیرد. همچنین میزان مطابقت الگو به کار رفته با ساختار داستانمثل تجزیه و تحلیل میشود. در نهایت با تقلیل مواد و ابزار پژوهش، مدلی موجز به دست میآید که برای شناخت و تحلیل داستانمثلها مناسب است. تحلیل داستانمثلها با این روش گامی است برای شناخت و مقایسة آن با سایر ساختهای روایی به منظور یافتن ساختار آن. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و روش کار تحلیل ساختار و محتوای مطالب استخراج شده از منابع موجود کتابخانهای است. نتایج حاکی از وجود یک ساختار منسجم در اکثر داستانمثلها است. که میتواند برای سایر رشتههای علوم انسانی همچون روان شناسی و مردم شناسی مفید باشد.
The study of the structure of texts has a hundred-year history, which is one of the ways to know literary texts. The proverbial story is better known as a narrative literary text such as fairy tales and tales in this way. Materials and methods of studying myths can be used to identify its components. The structural methods of Propp, Grimas, Dundes, and Campbell are used to identify stories, tales, and myths. It may also be appropriate for a proverbial story. In the meantime, Vladimir Propp's method better explains the structure of the proverbial story. Therefore, using his theory, one hundred proverbial stories are studied. Functions are examined as main and fixed components and characters as variable components of the narrative. In addition, the strengths and weaknesses of the structural model are studied based on scientific methods. The degree of conformity of the pattern used with the structure of the proverbial story is also analyzed. Finally, by reducing the research materials and tools, a concise model is obtained that is suitable for recognizing and analyzing the story of proverbs. Analyzing the story of proverbs in this way is a step to identify and compare it with other narrative constructs in order to find its structure. The research method is descriptive-analytical and the working method is to analyze the structure and content of the material extracted from the available library resources. The results indicate a coherent structure in most proverbial stories that can be useful for other fields of humanities such as psychology and anthropology.
کتابها
آذرنوش، آذرتاش (۱۳۹۱) فرهنگ معاصر عربی- فارسی، تهران: نشر نی.
احمدی، بابک (1380) ساختار و تأویل متن، تهران: مرکز.
اخوت، احمد (۱۳۷۱) نشانهشناسی مطایبه، تهران: نشر فردا.
استراوس، کلود لوی (۱۳۹۴) اسطوره و تفکر مدرن، ترجمۀ فاضل لاریجانی، علی جهان پولاد، تهران: فرزان.
استریناتی، دومینیک (۱۳۹۲) نظریههای فرهنگ عامه، ترجمۀ ثریا پاک نظر، تهران، کتابخانه فروردین.
اسکولز، رابرت (۱۳۹۳) درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات، ترجمۀ فرزانه طاهری، تهران: آگه.
امینی، امیرقلی (۱۳۹۵) داستانهای امثال، تهران: فردوس.
انجویشیرازی، سید ابوالقاسم (۱۳۹۳) تمثیل و مثل، تهران: امیرکبیر.
ایگلتون، تری (۱۳۶۸) پیشدرآمدی بر نظریۀ ادبی، ترجمۀ عباس مخبر، تهران: مرکز.
بهمنیار، احمد (۱۳۶۹) داستاننامه بهمنیاری، تهران: دانشگاه تهران.
پراپ، ولادیمر (۱۳۹۲) ریختشناسی قصههای پریان، ترجمۀ فریدون بدرهای، تهران: توس.
پراپ، ولادیمر (۱۳۷۱) ریشههای تاریخی قصههای پریان، ترجمۀ فریدون بدرهای، تهران: توس.
تمیمداری، احمد (۱۳۹۰) فرهنگ عامه، تهران: مهکامه.
حبله رودی، محمدعلی (۱۳۹۰) جامعالتمثیل، به تصحیح دکتر حسن ذوالفقاری، تهران: معین.
خدیش، پگاه (۱۳۹۱) ریختشناسی افسانههای جادویی، تهران: علمی و فرهنگی.
خطیبی، احمد (۱۳۹۶) درآمدی بر تمثیل در ادبیات فارسی، تهران: زوار.
داد، سیما (۱۳۹۲) فرهنگ اصطلاحات ادبی، تهران: مروارید.
دهخدا، علیاکبر (1374) امثال و حکم، تهران: امیرکبیر.
دهخدا، علیاکبر (۱۳۷۴) لغتنامه، تهران: سروش.
ذوالفقاری، حسن (۱۳۹۶) داستانهای امثال، تهران: مازیار.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (۱۳۹۱) رستاخیز کلمات، تهران: سخن.
شمیسا، سیروس (۱۳۹۴) نقد ادبی، تهران: میترا.
مارزلف، اولریش (۱۳۷۱) طبقهبندی قصههای ایرانی، ترجمۀ کیکاووس جهانداری، تهران: سروش.
مدرسی، فاطمه (1395) فرهنگ توصیفی نقد و نظریههای ادبی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
میرصادقی، جمال (۱۳۷۱) ادبیات داستانی، تهران: علمی.
مقالات
ایشانی، طاهره. (1389). ریختشناسی قصۀ خیر و شر بر اساس نظریۀ پراپ. تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا)، 2(3)، 29-41.
پارسا، سیداحمد، صلواتی، لیلا. (1389). ریختشناسی حکایتهای کلیله و دمنۀ نصراللّه منشی. شعر پژوهی(بوستان ادب)، 2(4)، 47-77. .doi: 10.22099/jba.2012.298
فتوحی محمود. (1384). تمثیل ماهیت، اقسام، کارکرد. زبان و ادبیات فارسی، ۱۳(۴۷)، 139-۱76. Dor:20.1001.1.24766925.1384.13.47.15.2
منابع لاتین
OXFORD Advanced Lerner’s Dictiomary (2000) Oxford university press.
Thompson, S. (1955) Motif. Index of Folk. Literature, Copenhagen: Centraltrykkeriet.
_||_Books
Ahmadi, Babak (2001) Text Structure and Interpretation, Tehran: Markaz.
Amini, Amir Gholi (2016) Stories of Proverbs, Tehran: Ferdows.
Anjavi Shirazi, Seyed Abolghasem (2014) Allegory and parable, Tehran: Amir Kabir.
Azarnush, Azartash (2012) Contemporary Arabic-Persian Dictionary, Tehran: Ney Publishing.
Bahmanyar, Ahmad (1990) Bahmanyari's story letter, Tehran: University of Tehran.
Dad, Sima (2013) Dictionary of Literary Terms, Tehran: Morvarid.
Dehkhoda, Ali Akbar (1995) Dictionary, Tehran: Soroush.
Dehkhoda, Ali Akbar (1995) Proverbs and Wisdoms, Tehran: Soroush.
Eagleton, Terry (1989) An Introduction to Literary Theory, translated by Abbas Mokhber, Tehran: Markaz.
Khadish, Pegah (2012) Morphology of Magical Myths, Tehran: Elmi Farhangi.
Khatibi, Ahmad (2017) An Introduction to Allegory in Persian Literature, Tehran: Zavar.
Marzolph, Ulrich (1992) Classification of Iranian stories, translated by Kikavous Jahandari, Tehran: Soroush.
Mir Sadeghi, Jamal (1992) Fiction, Tehran: Scientific.
Modarressi, Fatemeh (2016) Descriptive Culture of Literary Criticism and Theories, Tehran: Institute of Humanities and Cultural Studies.
Okhovvat, Ahmad (1992) Semiotics of Mataybeh, Tehran: Farda Publishing.
Propp, Vladimir (1992) Historical roots of fairy tales, translated by Fereydoon Badrei, Tehran: Toos.
Propp, Vladimir (2013) Morphology of fairy tales, translated by Fereydoon Badrei, Tehran: Toos.
Scholes, Robert (2014) An Introduction to Structuralism in Literature, translated by Farzaneh Taheri, Tehran: Aghah.
Shafiee Kadkani, Mohammad Reza (2012) The Resurrection of Words, Tehran: Sokhan.
Shamisa, Sirus (2015) Literary Criticism, Tehran: Mitra.
Strauss, Claude Levy (2015) Myth and Modern Language, translated by Fazel Larijani, Ali Jahan Polad, Tehran: Farzan.
Strinati, Dominic (2013) Theories of Popular Culture, translated by Soraya Paknazar, Tehran, Farvardin Library.
Zulfaqari, Hassan (2017) Stories of proverbs, Tehran: Maziar.
Articles
Fotouhi M. (2005). Allegory Nature, Types and Function. Persian Language and Literature, 13(47), 139-176. Dor:20.1001.1.24766925.1384.13.47.15.2.
Ishany, T. (2010). Morphology of Kheir o Shar tale based on Propp’s theory. Interpretation and Analysis of Persian Language and Literature Texts (Dehkhoda), 2(3), 29-41.
Parsa, S.A., Salavati, L. (2011). The Morphology of the Tales of "Kalilah-O-Demnah Written by Nasrollah Monshi". Poetry Studies (boostan Adab), 2(4), 47-77. doi: 10.22099/jba.2012.298
Latin References
OXFORD Advanced Lerner’s Dictiomary (2000) Oxford university press.
Thompson, S. (1955) Motif. Index of Folk. Literature, Copenhagen: Centraltrykkeriet.