دراسة الشکل القصصی فی القصص القصیرة عند أحمد محمود

محورهای موضوعی : النقد الادبي

مهدی ماحوزی ¹ (أستاذ مشارک بجامعة آزاد الإسلامیة فی رودهن، إیران.)
شبنم لاجوردی زاده ² (خریجة مرحلة الدکتوراه بجامعة آزاد الإسلامیة فی رودهن، إیران.)

تاریخ دریافت : 1393/02/24 تاریخ پذیرش : 1393/09/27 تاریخ انتشار : 1393/11/01

کلید واژه:

چکیده مقاله :

یعد أحمد محمود أحد أبرز الکتاب القصصیین فی العقود الأخیرة فی إیران. فقد بدأ مشواره الأدبی بقصته القصیرة "صب میشه" (الفجر قادم)، ثم واصله بمجموعته القصصیة "مول" لیحلق برکب الکتّاب البارزین فی إیران بروایته الشهیرة "الجیران". لقد کثرت الدراسات حول هذا الأدیب الشهیر وعالجت المضمون القصصی لدیه وستعالج هذه الدراسة موضوع الشکل القصصی وبنائه لدی أحمد محمود بشکل مختصر لتنتقل بعد ذلک إلی آثاره وأسلوبه فی کتابته القصصیة. ستتناول هذه العجالة فی قسمها الأول 23 قصة قصیرة لأحمد محمود فی مجموعته "از مسافر تا تبخال" (من المسافر حتی القوباء "الهربس") لتدرس الحبکة، ووجهة النظر، والراوی، والشخصیات، والبدایة، والنهایة و... لتبین کیف استطاع الکاتب عبر استخدام لغة الوصف والتوظیف المتوازن للعناصر المتعلقة بالبناء القصصی أن یقدم صورة عن حیاة الطبقات الفقیرة فی المدن.

چکیده انگلیسی:

Ahmed Mahmud is one of the most prominent Iranian writers in recent decades. He began his work with writing the short story entitled “Sob Mishe” and continued with” Mool”. He received a position among top rank writers with writing the novel  Hamsayeha. Many critics have criticized  and studied his works and often dealt with the content of his stories. The paper first addresses form and structure briefly and then looks at Ahmad Mahmud's works and his writing style. In the  main part of the paper, morphology of Ahmad Mahmud's 23 short stories in the collection of “az Mosafer ta Tabkhal” is investigated and analyzed in plan and plot, viewing point of view, narrator, characterization, the beginning and the end to show how the author narrates fate of urban poor classes in his stories through applying descriptive language and structural components of story harmonically.

منابع و مأخذ:

آسابرگر، آرتور. 2001م. روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی روزمره. ترجمه: محمدرضا لیراوی. طهران: سروش.

اخوت، احمد. 1992م. دستور زبان داستان. اصفهان: مطبعة اصفهان.

پاینده، حسین. 2010م. داستان­های کوتاه در ایران "داستان­های رآلیستی وناتورالیستی". ج1. طهران: نیلوفر.

تودروف، تزوتان. 2003م. بوطیقای ساختارگرا. ترجمه­: محمد نبوی. طهران: آگاه.

تولان، مایکل. 2004م. درآمدی نقادانه- زیباشناختی بر روایت. ترجمه­: ابوالفضل حری. طهران: بنیاد سینمایی فارابی.

داد، سیما. 2004م. فرهنگ اصطلاحات ادبی. طهران: مروارید.

دستغیب، عبدالعلی. 1999م. نقد آثار احمد محمود. طهران: معین.

رنجبر، وحید. 2010م. راوی. کرمانشاه: باغ نی.

شمیسا، سیروس. 1999م. نقد ادبی. طهران: فردوس.

فورستر، ادوارد. 1990م. جنبه­های رمان. ترجمه­: ابراهیم یونسی. طهران: نگاه.

گلستان، لیلی. 1995م. حکایت حال "گفت ­و­گو با احمد محمود". طهران: کتاب مهناز.

لورنس، پرین. 1989م. تأملی دیگر در باب داستان. طهران: حوزه­ هنری سازمان تبلیغات اسلامی.

محمود، أحمد. 1992م. از مسافر تا تب خال. طهران: معین.

مستور، مصطفی. 2005م. مبانی داستان کوتاه. طهران: نشر مرکز.

مکاریک، ایرنا ریما. 2005م. دانش­نامه نظریه­های ادبی معاصر. ترجمه­: مهران مهاجر ومحمد نبوی. طهران: آگاه.

میرعابدینی ، حسن. 2001م. صد سال داستان نویسی. ج1. طهران: چشمه.

میرصادقی، جمال. 2002م. داستان نویس­های نام­آور معاصر ایران. طهران: اشاره.

میشل، ژان؛ آدام و فرانسوا روآز. 2004م. تحلیل انواع داستان. ترجمه­: آذین حسین­زاده وکتایون شهپر راد. طهران: قطره.