تراجیدیة سیاوش والعبر التاریخیة

محورهای موضوعی : النقد الادبي

محمد نوید بازرگان ¹ (عضو هیئة التدریس بجامعة آزاد الإسلامیة فی رودهن – أستاذ مساعد.)
سیدابراهیم آرمن ² (عضو هیئة التدریس بجامعة آزاد الإسلامیة فی کرج – أستاذ مساعد.)

تاریخ دریافت : 1390/06/17 تاریخ پذیرش : 1390/08/12 تاریخ انتشار : 1390/08/12

کلید واژه:

چکیده مقاله :

یحظی متلقّو الآداب أثناء تطلعهم علی الأدب بقِیَم أخلاقیة سامیة وعِبَر تاریخیة یحتاج الإنسان لنیلها إلی سنوات بل عصور من التجارب وقد تکون حیاة الشخص ثمنا لما یناله من الخبرات التی تساعده علی سعادته بل علی إسعاد الآخرین أیضا.إن التراجیدیا أو المأساة بالرغم من إثارة الحزن العمیق لدی المشاهد، تأخذه إلی قاعات التفکیر لیتجنب المهالک التی أودت بالبطل التراجیدی إلی الموت أو الهلاک. فمتلقی المسرحیة بعد رجوعه من المسرح یسرّه ما توصل إلیه من قیم کانت روح البطل ثمنا لها. یلقی هذا المقال نظرة عابرة إلی التراجیدیا ومدلولاتها فی الأدب الدرامی، ثم یتطرق إلی تراجیدیة سیاوش عند الشاعر الإیرانی العملاق الحکیم فردوسی فی ملحمته الشهیرة المعروفة بالشاهنامه، مشیرا إلی شخصیاتها البارزة وما تترکه من أثر علی نفس القارئ. هذا ویقدم المقال غایات فردوسی الأخلاقیة التی تترتب علی هذا الجزء من الشاهنامة.

چکیده انگلیسی:

Literature audience has permanently searched for profound human moral values, values which require years of experience to be gained and appreciated. Concerning tragedy the fact is that although it arouses man's pity and grief, it leads to catharsis as well. The audience who has experienced throughout drama, leaves the theatre gladly. After the discussion of tragedy in dramatic literature, this paper will examine the epic tragedy of Siavash composed by the great Iranian poet Ferdowsi. This paper will also  elaborate on the didactic quality of Ferdowsi as well.

منابع و مأخذ:

انوشه، حسن. 1381ش. دانشنامه ادب فارسی. الطبعة الثانیة. طهران: وزارة فرهنک وارشاد اسلامی.

بازرگان، محمدنوید. 1386ش. «طرحی در هندسه تراژدی». پژوهشنامه فرهنگ وادب. شماره پنجم. سال سوم. صص 39-50.

بورداود، ابراهیم. 1347ش. یشتها. ج1. طهران: طهوری.

حلمی، أحمدکمال الدین. 1985م. عالم الفکر. «شاهنامة الفردوسی». الکویت. المجلد السادس عشر. مایو-یونیو 1985م.

دیجز، دیوید. 1366ش. شیوه های نقد ادبی. ترجمة یوسفی، صدقیانی. طهران: نشر علمی.

رحیمی، مصطفی. لاتا. سیاوش بر آتش. طهران: شرکت سهامی انتشار.

زرین کوب، عبدالحسین. 1357ش. ارسطو وفن شعر. طهران: نشر امیرکبیر.

شفیعی کدکنی، محمد رضا. لاتا. زمینه های اجتماعی شعر فارسی. طهران: لانا.

شکسبیر، ولیام. 1357ش. اتللو. ترجمة عبدالحسین نوشین. طهران: امیرکبیر.

شمیسا، سیروس. 1370ش. انواع ادبی. طهران: باغ آیینه.

شیلر، فردریک. 2537. دون کارلوس. ترجمة محمدعلی جمالزاده. طهران: بنگاه ترجمه ونشر کتاب.

عبادیان، محمود. لاتا. فردوسی وسنت نوآوری در حماسه سرایی. طهران: نشر گهر.

غوته، یوهان. 1346ش. اجمنت. ترجمة محمدباقر هوشیار. طهران: بنگاه ترجمه ونشر کتاب.

فردوسی، أبوالقاسم منصور بن حسن. 1369ش. شاهنامه. تصحیح وتقدیم امین ریاحی. طهران: نشر سخن.

---------------------. 1979م. الشاهنامة ملحمة الفرس الکبری. ترجمة سمیر مالطی. الطبعة الثانیة. بیروت: دار العلم للملایین.

کادن، ج.ای. 1380ش. فرهنگ ادبیات ونقد. ترجمة کاظم فیروزمند. طهران: نشر شادگان.

کیا، خجسته. 1369ش. شاهنامه فردوسی وتراژدی آتنی. طهران: انتشارات علمی وفرهنگی.

مسکوب، شاهرخ. 2537. مرگ سیاوش. طهران: انتشارات خوارزمی.

مولانا، جلال الدین الرومی. 1382ش. مثنوی. تصحیح نیکلسون. طهران: هرمس.