تحلیل مبانی سلامت و ورزش از دیدگاه اسلام و حقوق ورزشی
محورهای موضوعی : علوم ورزشی و سلامت
1 - استادیار، گروه معارف اسلامی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
کلید واژه: حقوق بشر, حقوق ورزشی, سلامت جسمی, حق بر سلامت, حقوق ایران, سلامت روانی,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر بررسی مبانی سلامت و ورزش از دیدگاه اسلام و حقوق ورزشی است. پژوهش بر این فرضیه استوار است که در اسلام، سلامت جسمی و سلامت روحی – روانی مورد تأکید قرار گرفته است. در قوانین ایران هم به موضوع سلامت جسمانی و هم سلامت معنوی توجه شده است. در اسناد بینالمللی نیز بند الف ماده 55 منشور ملل متحد، اساسنامه سازمان بهداشت جهانی، بند 1 ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر، بند 1 ماده 12 میثاق بینالمللی حقوق اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بر حق بر سلامت تأکید دارند. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که مزیت دیدگاه اسلام در مسئله حق بر سلامت، در نظر گرفتن حق بر سلامت معنوی و روحی و روانی است. در حقیقت اسلام، هم برای سلامت معنوی و هم برای سلامت جسمانی افراد دارای الزامات و توصیههایی است که در ادبیات فقهی احکام پنجگانه، تکلیفی بر آنها بار میشود. همچنین، با توجه به تعلق احکام شرعی به مسئله سلامت، تکالیفی برای همه افراد حقیقی و حقوقی، ایجاد مینماید.
The purpose of the present study is to review foundations of health and exercise from the view of Islam and sport rights. The research relies on the hypothesis that in Islam, physical and spiritual-mental health are emphasized. Iran’s law has also paid attention to the subject of physical and spiritual health. Moreover, international documents such as the 1st statement of article 55 of the United Nations Chart, Constitution of the World Health Organization, the first statement of article 25 of the Universal Declaration of Human Rights, and the 1st statement of article 12 of the International Covenant of Economic, Cultural, and Social Rights all emphasize on the right to health. The research method was descriptive-analytic and the results showed that the advantage of the Islamic view in terms of the right to health is that it pays attention to spiritual, moral, and mental health as well. In fact, Islam has obligations and guidelines for both spiritual and physical health which demand requirements in the jurisprudential literature of 5-commands. Furthermore, since religious rules involve the issue of health, they bring about some obligations for real and legal entities.
قرآن کریم.
آخوندی، مصطفی(1387)، نگاهی به غذا و تغذیه در اسلام. حصون، شماره 15، ص175 – 191.
آهنگر، محمدحسن؛ خاکپور، حسین؛ رضوی دوست، غلامرضا (1394). بهداشت روان از منظر قرآن. در: کنفرانس بینالمللی مدیریت، اقتصاد و علوم انسانی، ص32- 47.
ابوالقاسمی، محمدجواد (1391). مفهومشناسی سلامت معنوی و گستره آن در نگرش دینی. اخلاق پزشکی، سال 6، شماره20، ص۴۵-۶۸.
اساسنامه سازمان بهداشت جهانی. قابل دسترس در: http://www.behdasht.gov.ir/index.aspx?siteid=1&pageid=12961&newsview
اصفهانی، سید مهدی (1389). سلامت معنوی و دیدگاهها. اخلاق پزشکی، سال4، شماره 14، ۱۳۸۹، ص۴۱-۴۹.
اعلامیه جهانی حقوق بشر، ماده 25.
پاینده، ابوالقاسم (1382). نهجالفصاحه. تهران: دنیای دانش.
خمینی، سید روحالله (1373). رساله توضیح المسائل. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
خویی، سید ابوالقاسم (1413ق). موسوعه الامام الخوئی. قم: موسسه احیاء آثار الامام الخویی، ج67.
دهخدا، علیاکبر (1364). لغتنامه دهخدا. تهران: علمی فرهنگی.
عباسی، محمود و همکاران (1391). تعریف مفهومی و عملیاتیسازی سلامت معنوی، یک مطالعه روششناختی. اخلاق پزشکی، سال6، شماره 20، ص۴۴-۱۱.
قاضی بن براج، سعدالدین ابوالقاسم عبدالعزیز (1411ق). جواهر الفقه. قم: مؤسسة النشر الاسلامی التابعة لجماعة المدرسین.
قانون مجازات اسلامی مصوب 1392.
قانون مواد خوردنی و آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی مصوب 1346.
مرزبند، رحمتالله؛ زکوی، علیاصغر (1391). شاخصهای سلامت معنوی از منظر آموزههای وحیانی. اخلاق پزشکی، سال 6، شماره 20، ص۶۹-۹۹.
مرندی، سید علیرضا؛ عزیزی، فریدون (1389). مسئله جایگاه تعریف و دشواریهای پایهریزی مفهوم سلامت معنوی در جامعه ایرانی-اسلامی. اخلاق پزشکی، سال4، شماره 14، ص ۱۱-۲۱.
Mahoney, K.E. (1993). Human Rights in the Twenty- First Century. Dordrecht; Boston: M. Nijhoff.
_||_