تعلیم مدیریت زمان در شاهنامه فردوسی
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
1 - استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی - واحد همدان - ایران
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی - واحد همدان - ایران
کلید واژه: شاهنامه, فردوسی, مدیریت زمان, Shahnameh, Ferdowsi, time management, ادبیات کلاسیک فارسی,
چکیده مقاله :
در زندگی فردی و اجتماعی، برای بهتر زیستن و برقراری روابط سالم اجتماعی و پیشرفت و تحّول، نیازمند راهکارها و الگوهایی هستیم تا به جانب موفقیت و کمال حرکت کنیم. متون کلاسیک ادبیات فارسی، با تأثیر برداری فراوان از فرهنگ ایرانی- اسلامی، بسیاری از این الگوها را در لابلای داستان ها و سخنان نغز عبرت آمیز ارائه کرده است که می تواند برای نسل امروز قابل تأویل و تأمل باشد. شاه نامه حکیم ابوالقاسم فردوسی از جمله متونی است که با پرداختن به ارزش های فرهنگی، تعلیمی - اجتماعی چون مدیریت زمان سعی در ترسیم جامعه ای آرمانی دارد که زمینه های رشد و تحّول را برای انسان فراهم می سازد. ما در این مقاله بسیاری از الگوها و راه کارهای تعلیمی را که جامعه شناسان و روان شناسان، برای مدیریت زمان مطرح می کنند در خلال داستان های شاه نامه جستجو می کنیم.
For having a better life with a safe social relationship, progress, and transformation we need some patterns and methods to move toward success and perfection. Persian literature classic texts impressingby Islamic-Iranian culturehave presented manypatternsand waysin its fine and exemplary stories and speeches. Theycan be considered and commented by the youth of the presentrace. Among these textsFerdowsi’s work tries to sketches an utopia by considering cultural and social values and preparing human being for progress and change.In this article, we have found many patterns and methods in Shahnameh that sociologists andpsychologists have considered for managing the time.