تاثیر درمان مبتنی بر رویکرد دلبستگی کودک محور بر علائم افسردگی و کیفیت دلبستگی پسران مقطع ابتدایی
محورهای موضوعی : تربیتیفرحناز شاکه نیا 1 , بهزاد بهروز 2 , بهروز بهروز 3 , محمدباقر کجباف 4 , قباد بهامین 5
1 -
2 -
3 -
4 -
5 -
کلید واژه: درمان مبتنی بر رویکرد دلبستگی کودک محور, کیفیت دلبستگی, افسردگی کودکان,
چکیده مقاله :
چکیده پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر رویکرد دلبستگی کودک محور بر کاهش علائم افسردگی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی انجام شده است. پژوهش از نوع شبه آزمایشی و با گروه آزمایش وکنترل است. جامعه آماری شامل کلیه پسران مقطع چهارم و پنجم شهر اصفهان در سال 1390 بود. نمونه مورد بررسی در این پژوهش 30 نفر از دانش آموزان پسر افسرده مقطع چهارم و پنجم دبستان بودند که بر اساس نمونه گیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب و به صورت تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل گمارده شدند. به منظور سنجش میزان افسردگی کودکان از پرسشنامه افسردگی کودکان (CDI) (کواکس، 1981) و به منظور سنجش میزان دلبستگی کودکان، از پرسشنامه کیفیت دلبستگی به والدین و همسالان فرم تجدید نظر شده برای کودکان (IPPA-R) (گالون و رابینسون، 2005) استفاده شد. مداخلات شامل 6 جلسه بود که بر اساس درمان مبتنی بر دلبستگی کودک محور تدوین شده بود و بر روی کودکان گروه آزمایش اجرا شد در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. دادههای به دست آمده از طریق آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکووا) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، درمان دلبستگی کودک محور به طور معناداری موجب کاهش افسردگی و ابعاد آن (05/0P < ) و همچنین افزایش کیفیت دلبستگی و ابعاد آن (05/0P < ) در گروه آزمایش می گردد.
he purpose of this paper was to determine the effectiveness of child- based attachment therapy approach on the amount of depression systems and quality of attachment of primary school boys. The research type is quasi -experimental with control and experimental groups. Population included all fourth and fifth grade primary school boys in the city of Isfahan in 2011 (1390s.c.). the sample under study here were 30 depressed students of fourth and fifth grades chosen by random multi-stapec stage sampling who were assigned randomly to control and experimental groups. To measure children depression rate, the tool used in this study was Child Depression Inventory (CDI ( (Kovacs , 1981 ) . Also, children attachment rate was measured through inventory of parent and Peer Attachment Revised for children (IPPA-R)(Gullon & Robinson, 2005 ( . The interventions induded 6 sessions which were based on child–oriented attachment therapy for the experimental group, while the control group did not receive any treatment. The results of descriptive statistics and analysis of covariance showed, that child based attachment therapy significantly reduces depression and its dimensions (interpersonal problems, ineffectiveness, anhedonia, negative mood, negative self-esteem) (P < 0 . 0 5 ( and also increases quality of attachment and its dimensions (trust, relationship, self-alienation) (P < 0 . 0 5 ( in the experimental group.
