مقایسه سه شیوه دارودرمانی، شناخت‌درمانی و رفتاردرمانی در کاهش افسردگی نوجوانان
محورهای موضوعی : تربیتی
اصغر آقایی
1
()
مرضیه رفیعیان اصفهانی
2
()
حمیدرضا نیک‌یار
3
()
ایران مهدیزادگان
4
()
کلید واژه: شناخت‌درمانی, افسردگی نوجوانان, دارودرمانی, رفتاردرمانی,
چکیده مقاله :
این پژوهش یک مطالعه شبه‌تجربی است که به‌منظور مقایسه اثربخشی سه روش درمان دارویی، شناختی و رفتاری در کاهش افسردگی نوجوانان انجام گرفته است. جامعه پژوهش در این تحقیق نوجوانان 13 تا 24 ساله افسرده‌ای بودند که به دو مرکز مشاوره در شهر اصفهان مراجعه کردند. نمونه‌ای به حجم 60 نفر از جامعه پژوهش انتخاب (نمونه در دسترس) و به‌طور تصادفی در چهار گروه دارودرمانی، شناخت‌درمانی، رفتاردرمانی و گواه قرار گرفتند. به علت ریزش، حجم نمونه 50 نفر شد. ابزار گردآوری داده‌ها در این پژوهش ارزیابی روانپزشکی، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه جمعیت‌شناختی بود. پرسشنامه افسردگی بک در همه آزمودنی‌ها به‌عنوان پیش‌آزمون پس‌آزمون اجرا گردید. گروه دارودرمانی، داروهای ضدافسردگی SSRIs (فلئوکزتین، فلووکسامین و سرترالین) یا ترکیب‌های دارویی مانند افزایش لیتیم با دوز مؤثر دریافت کردند و دو گروه شناخت‌درمانی و رفتار درمانی در 7 جلسه ساختار یافته 5/1 ساعته در هر هفته شرکت کردند، ولی گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکردند. برای تحلیل توصیفی داده‌ها از رتبه‌های درصدی، میانگین، انحراف معیار و جدولهای توزیع فراوانی و در سطح آمار استنباطی از تحلیل کواریانس و آزمون LSD برای مقایسه‌های زوجی گروهها استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پس‌آزمون افسردگی چهار گروه دارودرمانی، شناخت‌درمانی، رفتاردرمانی و گواه تفاوت معناداری وجود دارد. بین میانگین نمرات پس‌آزمون افسردگی هر یک از گروهها با گروه گواه تفاوت معناداری وجود داشت. میزان تأثیر دارودرمانی 17 درصد، شناخت‌درمانی 52 درصد و رفتاردرمانی 13 درصد بود و در نهایت یافته‌های پژوهش بیانگر تأثیر دارودرمانی، شناخت درمانی و رفتاردرمانی در کاهش افسردگی نوجوانان بوده است.
This study was quasi-exprerimental and the purpose was to compare the effectiveness of three methods of drug, cognitive, and behavior therapy in the reduction of depression in adolescents. The subjects in this research were depressed adolescents aged to referred to two counseling centers in Isfahan. The depressed were those who had acquired a score of or more on Beck Depression Inventory (BDI) and diagnosed as depressed by psychologists and psychiatrists according to DSM-IV-IR criteria. Sixty of the above-mentioned subjects were randomly assigned to four groups of drug, cognitive, behavior therapy and control. The instruments for this research were psychological assessment, beck's Depression Inventory and Demography Questionnaire. Beck's Depression Inventory was used as the pre and post-test. The drug group received anti-depression drugs such as SSRIs (Fluoxetine, Fluvoxamine, Sertraline) or other drug combinations with increased Lithium with effective doses. The two of cognitive and behavior groups therapy took part in seven sessions of hours structured instruction and practice. The control group received no treatment. The variables, age, sex, education and economic status of the subjects were controlled. To analyze the data, percentages, mean, standard deviation and distribution tables were used. As for inferential statistics, covariance analysis and LSD follow-up test were used to compare the groups in pairs. The results indicated that the post-test of depression showed a significant difference between the four groups (P = ). However, there was a significant difference between the means depression of each group and the control group (P = ). The effect of each therapy was as follows: drug therapy percent, cognitive therapy percent, and behavior therapy percent. Finally, the results showod that drug, cognitive and behavior therapy were-effective in the reduction-of depressionin adolescents.
