بررسی صلاحیت‌ها و مهارت‌های مورد نیاز آموزشگران هنرستان‌های کشاورزی با بهره‌گیری از روش دلفی: مطالعه موردی در استان کرمانشاه

محورهای موضوعی : پژوهش در برنامه ریزی درسی

سمیه رجبی ¹ ()
عبدالحمید پاپ زن ² ()
امیر اعظمی ³ ()
عادل سلیمانی ⁴ (کرمانشاه روانسر بلوار 22 بهمن کوچه شقایق 5 پلاک 1091)

تاریخ دریافت : 1396/07/25 تاریخ پذیرش : 1396/07/25 تاریخ انتشار : 1391/10/01

کلید واژه: صلاحیت‌های حرفه‌ای, مهارت‌های تخصصی, هنرستان کشاورزی, آموزشگر کشاورزی, صلاحیت‌های شخصی, روش دلفی,

چکیده مقاله :

هدف کلی این پژوهش بررسی صلاحیت‌ها و مهارت‌های مورد نیاز آموزشگران هنرستان‌های کشاورزی است. این مطالعه توصیفی ـ پیمایشی، با استفاده از روش دلفی انجام گرفته است. جامعه آماری مطالعه را آموزشگران شاغل در هنرستان‌های کشاورزی مهرگان، قصر شیرین، بیستون، روانسر، سنقر و اسلام آباد، استان کرمانشاه تشکیل دادند. با توجه به ماهیت روش دلفی و با بهره‌گیری از روش نمونه‌گیری هدفمند و زنجیره‌ای، تعداد 22 نفر از آموزشگران خبره و با تجربه به عنوان نمونه انتخاب شدند. فرآیند اجرای روش دلفی در سه مرحله سازماندهی شد. ابزار اصلی گردآوری داده‌ها پرسشنامه نیمه ساختارمند و ساختارمند بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که در مجموع، 40 صلاحیت و مهارت مورد نیاز آموزشگران هنرستان‌های کشاورزی است که داشتن تجربه و مهارت عملی در زمینه کشاورزی، برخورداری از علم و دانش کشاورزی، قدرت بیان مناسب، استفاده از رهیافت‌های عملی و کاربردی در تدریس و داشتن روحیه کارآفرینی و انتقال آن به فراگیران، از مهمترین آنها به شمار می‌رود. همچنین صلاحیت‌ها و مهارت‌های شناسایی شده در 3 طبقه کلی و 6 طبقه فرعی جای گرفتند: صلاحیت‌های حرفه‌ای (صلاحیت‌های آموزشی و مدیریتی و برنامه ریزی)، صلاحیت‌های شخصی (شامل صلاحیت‌های فردی و اجتماعی) و مهارت‌های تخصصی (مهارت‌های علمی و عملی کشاورزی). در نهایت، مدل صلاحیت‌های مورد نیاز آموزشگران هنرستان‌های کشاورزی، طراحی و تدوین گردید.

چکیده انگلیسی:

The main purpose of this study was to investigate the required competencies and skills for the agricultural vocational teachers by using the Delphi method. This descriptive survey was conducted by using the Delphi method. The population of this study was consisted of the teachers in Mehregan, Qasre shirin, Bisotoon, Ravansar, Songhor and Eslam abad agricultural vocational schools in Kermanshah Province. The numbers of 22 expert members were selected as samples by using the purposeful sampling method. Three rounds were employed for conducting Delphi method. Data were collected through questionnaire and then were analyzed by using mean and descriptive statistics. The findings indicated that the group of experts identified 40 required competencies and skills for agricultural vocational teachers, such as: having agriculture experiences and skills, having knowledge of agriculture, using a variety of teaching techniques and entrepreneurial intention. Then, competencies and skills were categorized into three main and six sub-ordinary categories: professional competencies (instruction, management and planning competencies), personal competencies (individual and social competencies) and professional skills (agricultural scientific and practical skills). Finally, it was introduced a model with identified competencies and skills for the agriculture vocational education teachers.