«انسان آرمانی در اندیشه عطار نیشابوری با رویکرد به عرفان اسلامی»
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
شهین قاسمی
1
(گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.)
کلید واژه: عرفان, انسان آرمانی و کامل, عرفان اسلامی, اندیشه, عطار نیشابوری,
چکیده مقاله :
در آثار عارفان بزرگ ، هدف نهایی از ارائه داستان ها و تمثیلات چیزی جز بیان و توجیه صفات ارزشمند انسان کامل نیست . عارفان بزرگ به درستی انسان را «عالم اکبر» می دانند، عالمی که خداوند در سرنوشت او استعداد های شگفت به ودیعت نهاده است . انسان می تواند به مدد اراده و کوشش خویش راه تکامل وعروج معنوی را طی کند .عطّار به عنوان یکی از قلّه های رفیع عرفان اسلامی، محور آثار خویش را انسان و سعادت او قرار داده و همواره در سراسر مثنوی هایش سیر ترقی انسان را تا مرتبه کمال و رسیدن به مرحله انسان کامل به تصویر کشیده است.آثارعطار همانند بسیاری از شعرای پارسی گوی دیگر سرشار از مضامینی است که می توان سیمای انسان آرمانی را از طریق آن ترسیم نمود . بررسی اشعار عطار نشان می دهد که آثار او آکنده از مفاهیم مذهبی و عرفانی است که می توان با بررسی آن مفاهیم دیدگاه عطار در باره انسان آرمانی را استنباط کرد.در این مقاله بر آنیم با بررسی مفهوم انسان آرمانی و جایگاه آن در اشعار و اندیشه های شبه آن پی ببریم.
All the works of the great mystics are directed towards the representation of the perfect man. Great mystics, rightfully, call man, The Macrocosm, the worlds in which God has endowed man with magnanimous aptitudes. Through this word, man can traverse the way to spiritual perfection. Attar, as a great Persian mystic, also posits a pivotal status for man and his welfare. A great number of themes in his works are replete with the presentation of man in his perfection. A study of his works indicates that through revision of his religious and mystic conceptions, one can imply his ideas about the perfect man. This research, through the study of ideal man and his position, seeks to find out Attar’s conceptions and attitudes regarding the ideal man.
