معانی و مضامین ملامتی در غزلیات فارسی
محورهای موضوعی : عرفان اسلامیسیدعلی جعفری صادقی 1 , سیداحمد حسینی کازرونی 2
1 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
2 - استاد تمام زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوشهر، ایران.
کلید واژه: مضامین, عشق, ملامتی, غزل, عرفان,
چکیده مقاله :
یکی از زمینههای محتوایی بسیار گسترده و پردامنه در مجموعۀ آثار عرفانی، به ویژه غزلیات عرفانی، بازتاب اندیشهها، باورها، رفتارها و شیوۀ سلوک ملامتی است؛ که بخشی از این ادبیات گسترده با عنوان قلندریات شناخته شده و مورد بررسی قرار میگیرد، و بخشی دیگر به گونهای مستقیمتر و بیپردهتر اصول رفتارها و باورهای ملامتیان را بازگو میکند. همچنین متناسب با جنبۀ کاربردی این مضامین نیز می‌توان آنها را به دو دسته از مقاصد فردی و اجتماعی ملامتیان نسبت داد. در این مقاله تلاش شده است که با مطالعه در غزلیات شماری از برجستهترین سخنوران ادب فارسی از سدۀ ششم تا پایان سدۀ هشتم هجری، که دورۀ اصلی رواج اینگونه مضامین در ادب فارسی است، فهرستی از معانی و مضامین ملامتی در غزل فارسی ارائه گردد و تا جایی که مجال آن وجود دارد، به شرح و تحلیل این مضامین پرداخته شود.
one of the highly extensive and frequent areas for contents in the mystical collection of works, especially mystical sonnets, is the reflection of ideas, beliefs, and behaviors of malamatiyeh conduct. A part of such an extensive literature is known as calenderers that will be studied, and another part will more directly and unveiling represent the malamatians beliefs and conducts. In addition, in proportion with the applicable aspect of concepts they will fall into two categories for the social and personal intentions of malatiyeh. This paper tries to provide a list of malamatian meanings and concepts in Persian sonnets through studying the a number of sonnets by the most prominent lecturers of Persian literature form the sixth to the late eighth century AH which marks the major era for these kinds of concepts in Persian litertature. And as long as it extends they will be explained and analyzed.
