واکاوی مبانی عرفانی ابنعربی در توسعه مصادیق انسان آرمانی
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
عباس بخشنده بالی
1
(دانشیار فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه مازندران،ایران. a.bakhshandehbali@umz.ac.ir)
کلید واژه: Expansion, انسان آرمانی, Ibn Arabi, perfect human, ختم ولایت, ابن عربی, رجال الله, وُسع, Rejal al-lah, Khatm al-velayah,
چکیده مقاله :
یکی از موضوعاتی که در مکاتب و اندیشه های گوناگون مورد بررسی قرارگرفته، موضوع انسان کامل است. هرچند عرفای مسلمان نیز به این بحث توجه داشتند ولی ابن عربی توانست غنای کافی به آن ببخشد که در نوشته هایش مورد مشهود است. فراوانی تعاریف انسان کامل موجب آسیب به این موضوع شده که عدم تعیین حد و مصادیق آن است. لذا، این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی با بررسی مبانی عرفانی ابن عربی به این سؤال خواهدپرداخت که آیا وی به محدود بودن مصادیق انسان آرمانی به انبیا و اولیای الهی معتقد است و یا به توسعه در مصادیق آن و صدق بر انسان های سالک دیگر که به مقاماتی مشخص رسیدند اعتقاددارد؟ یافته های تحقیق حاکی از آن است که هرچند رسولان الهی در بالاترین درجه چنین انسان هایی قراردارند، ولی با توجه به تعریف ابن عربی انسان آرمانی، اضافه کردن خود به عنوان خاتم ولایت مقیده، معرفی مصادیق متعددی از انسان های آرمانی و تفسیری که از وُسع و ظرفیت هریک از انسان ها برای رسیدن به کمال معرفی می نماید، کثرت در مصادیق انسان آرمانی نتیجه گرفته می شود.
One of the topics that have been studied in various schools and ideas is the issue of the Perfect Human. Although Muslim mystics also paid attention to this discussion, Ibn Arabi was able to enrich it enough, which is evident in his writings. The abundance of definitions of the Perfect Human has caused damage to the issue that its limit is not determined. Therefore, this article will use a descriptive-analytical method to examine the mystical foundations of Ibn Arabi and ask whether Ibn Arabi believes in the limitation of the examples of the ideal man to the prophets and saints or to the development of its examples and the truth of the seekers. Other who reached specific authorities? The findings of this study indicate that although the divine messengers are in the highest position of the ideal human being, but according to Ibn Arabi's definition of the ideal human being, adding himself as the seal of the bound state, introducing several examples of ideal and interpretive human beings. Which introduces the breadth and capacity of each human being to reach perfection, multiplicity is concluded in the examples of the ideal human being
_||_
