تمثیل‌های نور در متون عرفانی
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
حسنیه عبیدی
1
(گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.
Hosniye.abidi@gmail.com)
کلید واژه: تمثیل, عرفان اسلامی, Islamic Mysticism, نور, Light, allegory,
چکیده مقاله :
سلوک، اساسی‌ترین بخش عرفان محسوب می‌شود. فلسفة انجام آن، به تمایلات گوناگون بشر مربوط می‌شود که بازگشت به سرزمین نور و کسب زندگی جاودان که در عرفان اسلامی بقا خوانده می‌شود مهم‌ترین دلیل آن به شمار می‌آید. در پی هبوط انسان، آن چه قوس نزولی خوانده می‌شود به اتمام رسیده و انسان به عنوان تنها موجودی که توانمندی صعود و بازگشت به شهر حقیقی را دارد می‌بایست قوس صعودی را به سمت شهر جان طی کند. سالک در مسیر سلوک، انواری را مشاهده می‌کند که گاه قابل دسته بندی است و گاه فاقد معیار مشخصی برای این کار؛ به عنوان مثال تعدد عناوین و همچنین جابجایی آن‌ها در طول تقسیم‌بندی‌های ارائه شده، عمده ترین مانع انجام این فرآیند محسوب می‌شود. در این پژوهش که به شیوة توصیفی-تحلیلی انجام می پذیرد به بررسی تمثیل‌های نور در عرفان اسلامی می پردازیم.
Spiritual Journey is the most fundamental section of mysticism. Its philosophy pertains to various ambitions of humanity whereby the most significant reason is returning to the territory of light and acquiring eternal life that in Islamic mysticism it is called “survival”. Following the descent of man, what is called “arc of descent” is finished and mankind, as the only creature that is capable of ascending and returning to the real town, should travel to the town of life. On the path of spiritual journey, the spiritual wayfarer sees some rays of light that can be sometimes categorized and some other times lack personal criterion on that, for instance, the numerous titles and their exchanges during categorizations are the major most barriers of doing the process. This paper investigates the allegories of light in Islamic mysticism via the descriptive analytic method.
_||_
