سیمای عرفانی پهلوانان در چندی از روایت‌های شاهنامه
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
لیلا احمدی نصر
1
,
علی عشقی سردهی
2
,
سعید روزبهانی
3
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران.
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران.
3 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران.
کلید واژه: شاهنامه, Shahnameh, Ethics, انسان عرفانی, سجایای اخلاقی, پهلوانان, Mystical Man, Champions,
چکیده مقاله :
بر این باوریم که شاهنامة فردوسی، یکی از شاهکارهای عمدة ادبیات جهان است که نه تنها ایرانیان بلکه اغلب محققان منصف در عرصة ادبیات جهانی به ارزش و عظمت آن معترفند و در این اثر سترگ، ما با پهلوانانی با سیمای عرفانی مواجهیم به طوری که شاهنامه جلوه‌گاه تمام نمای انسان آرمانی- عرفانی در سه حوزة اجتماعی، فردی و عرفانی است. بر این اساس در این پژوهش با اذعان به این نکته که فردوسی به هیچ وجه اصطلاح انسان کامل و یا ایده آل و آرمانی را صراحتاً در شاهنامه مطرح نکرده است، با تکیه بر چندی از روایت‌های شاهنامه و شخصیت‌های ایدآل آنها به معرفی سجایای عرفانی پهلوانان ایرانی و انیرانی می‌پردازیم. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که فردوسی به موضوعات متعددی به عنوان ابعاد عرفانی پهلوانان اشاره کرده است و ویژگی‌های انسان عرفانی در این اثر در سه حوزه: رابطه انسان با خدا (اخلاق عرفانی)، رابطه انسان با خود (اخلاق فردی) و رابطه انسان با خلقت (اخلاق اجتماعی) نمود یافته است.
We believe that Ferdowsi's Shahnameh is one of the major masterpieces of the world literature, which not only Iranians but also fairly scholars in the field of world literature value its magnificence, and in this great work, we deal with ghostly figures So that Shahnameh is the hallmark of the whole view of the ideal-mystical human in three social, individual and mystical domains.Accordingly, in this study, with the acknowledgment that Ferdowsi has in no way referred to the term full of human or ideal and ideal in Shahnameh, based on some of the narratives of Shahnameh and their idolical characters, they introduce mystical pretexts Iranian and Indo-Iranian pilots. The results of this study indicate that Ferdowsi referred to many issues as the mystical dimensions of the champions and the features of the mystical man in this work in three areas: human relationship with God (mystical ethics), human relationship with self (individual morality) and relationship Man is manifested by creation (social ethics).
_||_
