تعالیم و آموزه‌های اخلاقی و دینی در الهی‌نامه عطّار نیشابوری
محورهای موضوعی : فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسی
نسرین بیرانوند
1
(دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه پیام‌نور)
فاطمه چنانی
2
(دانشجوی دکتری زبان و ادبیّات‌فارسی دانشگاه آزاد اسلامی اراک و مدرس دانشگاه پیام‌نور)
کلید واژه: شعر تعلیمی, الهی‌نامه, عطّار نیشابوری, آموزه‌های اخلاقی,
چکیده مقاله :
از شگفتیهای عالم اخلاق و عرفان و معنویت می توان به وجود تباری از شاعران و نویسندگان بزرگ یاد کرد که همواره در طول تاریخ و در هر شرایطی معلم اخلاق و انسانیت بوده و هستند و حکایات و اندرزهای آنان نشانه حکمت و معرفت عمیق آنهانسبت به خداوند و انسا‌ن‌ها است. برای شناخت شاعران پرداختن به حال آنان و عناصر زیبایی شعر کافی نیست بلکه پی بردن به عقاید و روحیات آنها کمک بیشتری به شناخت روحیه شاعران می کند. بهترین معیار و ملاک بررسی روحیه ی شاعران دقت در اشعار آنان است که اصطلاحاً فرزند جان آنان محسوب می شود. یکی از این پاکبازان و عارفان شیخ فریدالدین عطّارنیشابوری است. عطّارعلاوهبر جایگاهبلندیکهدر شعرونثروبلاغتسخندارد،نصیحت‌گریبزرگنیزهست. این مقاله که با روش تحلیلی و توصیفی انجام گرفته است بر آن است، برگزیده ترین مباحث اخلاقی و تعلیمی را در الهی‌نامه که ناشی از تاثیر افکار و وسعت و عمق نفوذ معنوی اوست و برگرفته از آیات قرآن و احادیث نبوی و روایت های ائمه معصومین و عارفان بلند مرتبه است مشخص نماید. و سعی شده تا جایی‌که ممکن است هیچ بیتی که مضمون تعلیمی و اخلاقی دارد نادیده گرفته نشود.
_||_
