Determining the dominant flow of Dez river
محورهای موضوعی : River Engineering
علی عصاره
1
(گروه علوم و مهندسی آب)
عباس گوبانی
2
()
کلید واژه: دبی رسوب, دز, Dez, Dominant flow, effective flow rate, full section flow rate, sediment flow rate, جریان غالب, دبی موثر, دبی مقطع پر,
چکیده مقاله :
In the morphodynamical issues and organization of the river, from the dominant flow of the river that forms the waterway; It is used as a design discharge in issues such as river restoration. The data of average daily flow, maximum annual peak, sediment flow, Eshel- Discharge and cross-section profile of the river in the target station in the period of 2012-2021were prepared from Khuzestan Province Water Affairs. The results of the research showed that the effective discharge in Dez river is 246 cubic meters per second. Considering that the power value of the relation of sediment discharge was greater than one; It can be concluded that the suspended sediment load of Dez river is high and the river is sandy. The average annual passing sediment was 344426.48 tons per year and the sediment passing rate from Dezful station was 10.92 kg/s. The number of the full section was 9.11 meters from the river bottom and the discharge of the full section was 2709.44 cubic meters per second
در مسایل مورفودینامیکی و ساماندهی رودخانه، از جریان غالب رودخانه که شکل دهنده آبراهه است؛ به عنوان دبی طراحی در مسایلی چون احیاء رودخانه استفاده میشود. دادههای دبی متوسط روزانه، حداکثر پیک سالانه، دبی رسوب، دبی- اشل و پروفیل مقطع عرضی رودخانه در ایستگاه موردنظر در بازه زمانی1400-1382 از امور آب استان خوزستان تهیه گردید. نتایج تحقیق نشان داد دبی موثر در رودخانه دز 246 مترمکعب بر ثانیه میباشد. با توجه به اینکه مقدار توان رابطه دبی رسوب بزرگتر از یک به دست آمد؛ میتوان نتیجه گرفت که بار رسوب معلق رودخانه دز زیاد بوده و رودخانه از نوع ماسهای است. متوسط سالانه رسوب عبوری 48/344426 تن در سال و دبی عبوری رسوب از ایستگاه دزفول 92/10 کیلوگرم بر ثانیه به دست آمد. رقوم مقطع پر 11/9 متر از کف رودخانه و دبی مقطع پر 44/2709 متر مکعب بر ثانیه به دست آمد.
پاسبان، ع.، خدابخش، س.، غریب رضا، م. ر.، ملکی، م. و رفیعی، ب. (1396). برآورد و واکاوی رواناب و انتقال رسوب و تاثیر آن بر سیستم رسوبی رودخانههای الموت و شاهرود (شمال استان قزوین). دوفصلنامه رسوبشناسی کاربردی، دوره5، شماره9، ص 115-99.
خوشاخلاق، ف.، احمدی، ن. و کریمی احمدآبادی، م. (1398). واکاوی همدید اثر گرمایش جهانی بر روند دمای ترازهای جوّی در ایران. مجله اطلاعات جغرافیایی، دوره 28، جلد 109، ص 222-211.
قاسمی، ا. ر. و موگهی، م. (1396). بررسی تغییرات دبی رودخانههای استان چهارمحال و بختیاری. مجله اطلاعات جغرافیایی، دوره 26، جلد 102، ص 173-163.
یوسفوند، ف.، باقری، ع. و توانا، م. ه. (1386). بررسی دبی موثر انتقال رسوب در رودخانه نکارود- مازندران. چهارمین همایش ملی علوم و مهندسی آبخیزداری ایران مدیریت حوزههای آبخیز، دانشگاه تهران، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، 2-1 اسفند 1386، کرج، ایران.
Copeland, R., Soar, P. and Thorne, C. (2005). Channel-forming discharge and hydraulic geometry width predictors in meandering Sandbed Rivers. Proceeding of World Water and Environmental Resources Congress: Impacts of Global Change CD-ROM, ASCE, Reston, Va.
Inglis, C.C. (1941). Meandering of Rivers. Central Board of Irrigation (India), 24, pp: 98-99.
IPCC. (2013). Climate Change, Working Group I, the Physical Science Basis. United Nations Environment Program (UNEP) and World Meteorological Organization (WMO).
Thodsen H. (2007). The influence of climate change on stream flow in Danish Rivers. Journal of Hydrology, 333 (2-4), pp: 226-238.
Wolman, M.G. and Leopold, L.B. (1957). River Floodplains: Some observations on their formation. US Geological Survey, Professional paper, 282-C, Washington DC.
West, T. S. (2007). Relationships of Dominant Discharge and Channel Form to Select Watershed Characteristics in Snowmelt Dominated Streams. M.S. thesis, Department of Civil and Architectural Engineering, Laramie, Wyoming, USA.
Wolman, M.G. and Miller, J.P. (1960). Magnitude and frequency of forces in geomorphic processes. Journal of Geology, 68 (1), pp: 54-74.
