عوامل علّی خودتوانمندسازی منابع‌انسانی در سازمانهایدولتی ایران
محورهای موضوعی : تعالی منابع انسانی
محسن قره خانی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی)
کیومرث احمدی
2
(استادیار گروه مدیریت دولتی واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران)
عادل صلواتی
3
(استادیار گروه مدیریت دولتی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران)
کلید واژه: عوامل علّی, توانمندسازی, منابع انسانی, خودتوانمندسازی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با تلفیق روش‌های‌کیفی (داده‌بنیاد) و کمی (پیمایشی) به انجام رسید. جامعه‌آماری پژوهش از دو قسمت کیفی– کمی تشکیل شد؛ در بخش‌کیفی، مشتمل بر دو‌گروه: مدیران و کارکنان سازمان‌های دولتی بود. نمونه‌گیری در این‌بخش، به‌صورت غیرتصادفی و هدفمند بوده و در کل‌حجم‌نمونه اولیه پژوهش برای روش‌کیفی40 فرد مدنظر بود (20 فرد از مدیران سازمانهایدولتی و 20 نفر از کارکنان) که در نهایت با انجام 20 مصاحبه، پژوهشگر به اشباع نظری برای احصای مدل نهایی دست پیدا نمود و در بخش‌کمی، جامعه‌آماری شامل کلیه‌کارکنان اداره‌امور اقتصاد و دارایی استان کردستان (مجموعاً 89 نفر) بود. با استفاده از فرمول عمومی‌کوکران، از این‌میان 72 نفر به‌صورت تصادفی به عنوان حجم‌نمونه انتخاب شدند. یافته‌ها حاکی از آن بود که سه‌دسته عوامل فردی، سازمانی و اجتماعی به عنوان عوامل‌علّی اثرگذار بر پدیده توانمندسازی‌کارکنان مورد شناسایی قرار‌گرفتند؛ نتایج بررسی سنجش شرایط‌علّی و موجد خودتوانمندسازی منابع‌انسانی در بخش‌کمی با تأیید یافته‌های بخش‌کیفی، نشان‌داد که 26 درصد از پاسخگویان وضعیت موجود شرایط‌علّی را در سازمان در وضعیت نامطلوب و در مقابل 30 درصد آنرا مطلوب ارزیابی کردند و نتایج حاصل از سنجش‌وضعیت موجود بعد شرایط‌علّی حاکی از این بود که پاسخگویان از عوامل‌سازمانی بهترین ارزیابی و در مقابل از عوامل‌اجتماعی بدترین ارزیابی را داشته‌اند.
The present study was performed by combining qualitative (data-based) and quantitative (survey) methods. The statistical population of the study consisted of two qualitative-quantitative parts; in the qualitative section, it consisted of two groups: managers and employees of government organizations. Sampling in this section was non-random and purposeful. In total, the initial sample of the research was for 40 people (20 managers of government organizations and 20 employees). Finally, by conducting 20 interviews, the researcher achieved theoretical saturation to calculate the final model and in the quantitative section, the statistical population included all employees of the Department of Economy and Finance of Kurdistan Province (89 people in total). Using Cochran's general formula, 72 of them were randomly selected as the sample size. Findings indicated that three categories of individual, organizational and social factors were identified as causal factors affecting the phenomenon of employee empowerment; The results of assessing the causal conditions and creating self-empowerment of human resources in a small sector by confirming the findings of the quality sector, showed that 26% of respondents assessed the current causal situation in the organization as unfavorable and 30% as favorable and the results of the assessment of the current situation after the causal conditions showed that the respondents had the best evaluation of organizational factors and in contrast to the worst evaluation of social factors.
_||_
