نقش میانجی خودافشایی و اعتماد به همکار در رابطه عزت نفس با دوستی در محل کار
محورهای موضوعی : تعالی منابع انسانی
رضا ابراهیمی نسب
1
(گروه‌مدیریت،دانشگاه‌آزاد‌اسالمی،واحد‌کرمان ،کرمان ،ایرا ن)
محمد حسین متقی پیشه
2
(گروه مدیریت دولتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان ایران)
نوید فاتحی راد
3
(گروه‌مدیریت،دانشگاه‌آزاد‌اسالمی،واحد‌کرما ن،کرمان ،ایرا ن)
کلید واژه: اعتماد, خودافشائی, عزت نفس, دوستی در محل کار,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی خودافشایی و اعتماد به همکار در رابطه عزت نفس با دوستی در محل کار بود. این تحقیق از حیث جهت گیری، کاربردی و از لحاظ راهبرد پژوهش، توصیفی- همبستگی و از نظر افق زمانی، تک مقطعی است. جامعه آماری اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای 393 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند و به چهار پرسشنامه؛ عزت نفس، دوستی در محل کار، خودافشائی، اعتماد پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان داد عزت نفس بر اعتماد به همکار و خودافشایی تاثیر مثبت و معنی‌دار دارد. اعتماد به همکار بر دوستی در محل کار اثر مثبت و معنی‌دار دارد. خودافشایی بر دوستی در محل کار تاثیر ندارد. اعتماد به همکار نقش واسطه‌ای معنی‌داری در رابطه بین عزت نفس و دوستی در محل کار دارد اما خودافشایی نقشی در رابطه بین عزت نفس و دوستی در محل کار ندارد. براین اساس، مدیران دانشگاه‌ها باید با تلاش در جهت ارتقای عزت نفس اساتید، موجبات افزایش حس اعتماد به همکار را فراهم کرده و از این مسیر، دوستی در محل کار را بهبود بخشند.
The purpose of this study was to examine the relationship between self-esteem and workplace friendship of Iran Islamic Azad universities’ faculty members with consideration of interpersonal trust and self-disclosure as mediator. This research is a an applied one in terms of orientation, descriptive correlational in terms of strategy and, and cross-sectional research in terms of time horizon. The statistical population of the study consisted of all faculty members of Islamic Azad University and 393 subjects were selected through multi-stage cluster sampling method. Three questionnaires were administered to collect date. These questionnaires were Rosenbergself-esteem (1965), McAlister Interpersonal Trust (1995), and Workplace Friendship Scale (Nielsen, Jex and Adams, 2000). Data analysis was done by structural equation modeling. The results illustrated that self-esteem has direct effect on interpersonal trust and self-disclosure. interpersonal trust has direct effect on workplace friendship but self-disclosure has no direct effect on workplace friendship. Interpersonal trust has a mediating role in the relation between self-esteem and workplace friendship but self-disclosure has no a mediating role in the relation between self-esteem and workplace friendship.
_||_
