ارائه مدلی جهت پیش بینی خلاقیت بر اساس سخت رویی، خود کارآمدی، کمال گرایی، تحصیلات والدین، سوابق کارهای خلاقانه افراد خانواده و خویشاوندان نزدیک با میانجی انگیزش پیشرفت در دانش آموزان
محورهای موضوعی : خلاقیت شناسی روان‏شناختی
غلام جعفرلو
1
(دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران)
نسترن شریفی
2
( دانشیار گروه علوم تربیتی و روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران)
حسن پاشا شریفی
3
( دانشیار گروه علوم تربیتی و روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران)
کلید واژه: خودکارآمدی, خلاقیت, کمال گرایی, سخت رویی, انگیرش پیشرفت,
چکیده مقاله :
چکیده هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینى خلاقیت بر اساس، سخت‌رویی خودکارآمدی، کمال گرایی سازگار، کمال گرایی ناسازگار، تحصیلات والدین، سوابق کارهای خلاقانه افراد خانواده و خویشاوندان نزدیک، با میانجی انگیزه پیشرفت در دانش آموزان پسر شهر ارومیه مى‌باشد. روش: روش پژوهش تحلیل مسیر، شیوه نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای و حجم نمونه 300 نفر از دانش‌آموزان دبیرستان های شهرستان ارومیه در پایه دوم و سوم رشته‌های انسانی، تجربی و ریاضی انتخاب شد. در این مطالعه پرسشنامه خلاقیت عابدی، پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس، پرسشنامه خودکارآمدی شرر، پرسشنامه کمال‌گرایی هیل، پرسشنامه سخت رویی کوباسا، پرسشنامه تحصیلات والدین، پرسشنامه سوابق کارهای خلاق خانواده و خویشاوندان نزدیک مورد استفاده قرارگرفت. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد، سخت رویی، خودکارآمدی و کمال‌گرایی سازگار و ناسازگار هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم با میانجی انگیزه پیشرفت رابطه معنی‌داری با خلاقیت دارند. تحصیلات والدین، سوابق کارهای خلاق خانواده و خویشاوندان نزدیک فقط رابطه مستقیم با خلاقیت دارند ولی با انگیزش پیشرفت رابطه ندارد. نتیجه گیری: انگیزش پیشرفت به عنوان یک متغیر میانجی ارتباط بین متغیرهای سخت‌رویی، خودکارآمدی و کمال گرایی با خلاقیت را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
Abstract Objective: The purpose of the present study is to predict creativity according to resilience, efficacy, adjusted perfectionism, maladjusted perfectionism, parents’ education, family members and close relatives’ creative activities, via motivation to progress among male students at Urmia, Iran. Method: The Statistical method of this research is path analysis, the sampling method is multi-step random sampling, and the sample size is 300 high school students in the second and third grades in mathematics, empirical science, and human science. For measuring the variables, the Abidi’s questionnaire of creativity, Hermens’s questionnaire of motivation to progress, Hil’s questionnaire of perfectionism, Shere’s questionnaire of self-efficacy, Kobasa’s questionnaire of resilience, questionnaire of parental education and creative activities of family members and close relatives were used. Findings: The result of the study showed that resilience, self-efficacy and, adjusted and maladjusted perfectionism have a significant direct relationship with creativity, and an indirect relationship with creativity via motivation to progress as a mediator variable. It also showed that parents’ education and creative activities of family members and close relatives have a significant direct relationship with creativity , but there is no significant relationship between the above variables and motivation to progress. Conclusion: motivation to progress as a mediator variable affects the relationship among resilience, self-efficacy motivation to progress and perfectionism with creativity. Key words: Creativity, motivation to progress, perfectionism, self-efficacy, resilience, parental education, the creative activities of family members and close relatives
ایرجی راد، ارسلان و ملک زاده نصر آبادی، الهه.(1396).بررسی تأثیر سرمایه روانشناختی با میانجی گری انگیزه پیشرفت بر خلاقیت دانشجویان، فصلنامة ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، دوره 6، شماره 4، 51-70.
بهمنی، فاطمه؛ کارگر، غلامعلی؛ و افشاری، مصطفی. (1394). بررسی نقش ابعاد توانمندسازی روان شناختی بر عادات خلاقیت مربیان. مطالعات مدیریت ورزشی، 31، 149-164.
جهانیان، رمضان؛ و حدادی، طاهره. (1394). بررسی رابطة بین سرمایة فکری با نوآوری و خلاقیت منابع انسانی در سازمان. فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 5 (1)، 65-92.
رضوی، سیدمحمدجواد؛ جلیلی، علی؛ حسینی، حیدر؛ و کشاورز، محمدمهدی. (1396). مدل ارتباطی نقش مدیریت دانش بر میزان کارآفرینی سازمانی و توانمندسازی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان یزد. مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش، 4 (16)، 11-20.
راد، رقیه؛ حسام، سمیه؛ و جدیدی، رحمت اله. (1396). شناسایی عوامل مؤثر بر توانمندسازی منابع انسانی ستاد مرکزی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل. مجله سلامت و بهداشت، 8 (5)، 597-606.
زاهد بابلان، عادل؛ و سیدکلان، سیدمحمد. (1394). بررسی تأثیر جو سازمانی نوآورانه ادراکی بر خودکارآمدی خلّاق و رفتار نوآورانه دانشجو- معلمان با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری. مدیریت بر آموزش سازمانها، 4 (1)، 103-125.
ساعتچی، محمود؛ کامکاری، کامبیز؛ و عسکریان، مهناز. (1395). آزمون های روان شناختی. تهران: نشر ویرایش.
ضرغامی، حمیدرضا؛ جعفری، مصطفی؛ و اخوان، پیمان. (1391). بررسی رابطه بین خلاقیت و انگیزه افراد برای نوآوری در سازمان های پژوهشی: مطالعه موردی در پژوهشکده پردازش هوشمند علائم. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 1 (4)، 37-63.
فریاد، لعیا؛ خوراکیان، علیرضا؛ و ناظمی، شمس الدین. (1395). بررسی اثر توانمندسازی روانشناختی بر رفتار نوآورانه کارکنان با توجه به اشتیاق شغلی آنان. نشریه مدیریت توسعه و تحول، 25، 17-26.
قربانی، محمود؛ منفردی راز، براتعلی؛ و نیستانی، فاطمه. (1393). رابطه هوش سازمانی و خلاقیت کارکنان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی. مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، 6 (3)، 611-624.
عبدالهی، بیژن. (1384). توانمندسازی روانشناختی کارکنان: ابعاد و اعتبارسنجی بر اساس مدل معادلات ساختاری. فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، 36، 37-64.
علیرضایی، ابوتراب؛ و تولایی، روح اله. (1387). ترغیب خلاقیت و نوآوری در میان کارکنان سازمان. دوماهنامه توسعه انسانی پلیس، 5 (16)، 37-60.
غیاثی ندوشن، سعید؛ جهانی جوانمرادی، فاطمه؛ و خورسندی، علی. (1395). بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی با خلاقیت کارکنان ستادی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات. فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 6 (23)، 77-96.
قاسمعلیپور، حسن، زارعی، علی، اشرف گنجویی، فریده، (1397). ارتباط علی توانمندسازی و خلاقیت کارکنان با سبکهای رهبری در ادارات تربیت بدنی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی ایران، نشریه مدیریت منابع انسانی در ورزش، سال ششم، شماره یک، 109-123.
کلانتریان، شیما؛ نرگسی، سیامک؛ و غلامی، سجاد. (1391). رابطه کارآفرینی، خلاقیت و نوآوری. کنفرانس ملی کارآفرینی و مدیریت کسب و کارهای دانش بنیان، بابلسر، شرکت پژوهشی طرود شمال.
کوثری، رضا؛ نیکنامی، مصطفی؛ دلاور، علی؛ آراسته، حمیدرضا؛ و قورچیان، نادرقلی. (1393). ارائه الگوی توسعة خلاقیت و نوآوری‌های علمی اعضای باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان بر اساس عوامل فردی. فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 4 (3)، 159-189.
مستقیمی، زینب؛ و حسین زاده، علی. (1396). بررسی تأثیر مدیریت استعداد بر خلاقیت سازمان با نقش میانجی اعتماد سازمانی. فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 7 (3)، 133-162.
محمدی، ناهید. (1395). خلاقیت در مدیریت. ماهنامه تدبیر، 16، 14- 19.
ملکی، امیرمحمد؛ غلامعباس، شکاری؛ و ذبیحی، محمدرضا. (1395). بررسی رابطه توانمندسازی روانشناختی و رفتارهای نوآورانه در شرکت سیمان شرق. دومین همایش ملی پژوهش های مدیریت و علوم انسانی در ایران، تهران، موسسه پژوهشی مدیریت مدبر.
موحدی، رضا؛ سامیان، مسعود؛ و محمدی مهر، صحرا. (1396). تأثیر سرمایه فکری بر رفتارهای نوآورانه کارکنان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، 2 (1)، 123-136.
نیکپور، امین. (1397). ارتقاء عملکرد نوآورانه سازمان از طریق توانمندسازی محیط کار کارکنان، فصلنامه مطالعات منابع انسانی، سال هشتم، شماره بیست و نه، 137-160.
Aslam, S. (2017). Psychological empowerment on creativity among employees of IT sector: The mediating role of creative process engagement and intrinsic motivation. Canadian Social Science, 13 (6), 11-34.
Baird, K., & Wang, H. (2010). Employee empowerment: Extent of adoption and influential factors. Pers. Rev, 39 (5), 574-599.
Bakker, A. B., Albrecht, S. L., & Leiter, M. P. (2010). Key questions regarding work engagement. European Journal of Work and Organizational Psychology, 20, 28-24.
Chow, I. S. H. (2018). The mechanism underlying the empowering leadership-creativity relationship. Leadership & Organization Development Journal, 39 (2), 202-217.
Chang, C. P., Chuang, H.W. & Bennington, L. (2011). Organizational climate for innovation and creative teaching in urban and rural schools. Quality & Quantity, 45 (4), 935-951.
Edwards, R. J. A. (2010). Multilevel study of leadership, change oriented staff, and propensity for in novation. Adoption. Texas: Christian University.
Gen. Ch, Wang. W, (2017) "The influence of perceived value on purchase intention in social commerce context", Internet Research, Vol. 27 Issue: 4, pp.772-785.
Gil, A. J., Rodrigo-Moya, B., & Morcillo-Bellido, J. (2018). Impact of teacher empowerment on innovation. Preprints, 6, 2-22.
Kim, J. Y., Choi, D. S., Sung, C. S., & Park, J. K. (2018). The role of problem solving ability on innovative behavior and opportunity recognition in university students. Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity, 4 (4), 2-13.
Özarallı, N. (2015). Linking empowering leader to creativity: The moderating role of psychological (felt) empowerment. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 181, 366-376.
Sari, S. R. M. I. P., Akbar, M., & Yassin, M. (2018). Learning culture, empowerment, cyber skill competence and self-engagement. International Journal of Scientific Research, 6 (3), 222-229.
Saray, H., Patache, L., & Ceran, M. B. (2017). Effects of employee empowerment as a part of innovation management. Economics, Management and Financial Markets; Woodside, 12 (2), 88-96.
Spreitzer, G. M. (1995). Psychological empowerment in the workplace: Dimension, measurement & validation. Academy of Management Journal. 3 (1), 1372-1445.
Sun, L. Y., Zhang, Z., Qi, J., & Chen, Z. X. (2012). Empowerment and creativity: A cross-level investigation. The Leadership Quarterly, 23 (1), 55-65.
Sangar, R., & Rangnekar, S. (2014). Psychological empowerment and role satisfaction as determinants of creativity. Asia-Pacific Journal of Management Research and Innovation, 10 (2), 119-127.
Tetik, N. (2016). The effects of psychological empowerment on job satisfaction and job performance of tourist guides. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 6 (2), 221- 240.
Tsai, C. H. (2011). Innovative behaviors between employment modes in knowledge intensive organizations. International Journal of Humanities and Social Science, 1 (6), 153-162.
Wright Philip, C. (2009). Strategic performance empowerment model. Empowerment in Organizations Journal, 6 (2), 57-65.
Wang, X. H. F., Fang, Y., Qureshi, I., & Janssen, O. (2015). Understanding employee innovative behavior: Integrating the social network and leader–member exchange perspectives. Journal of Organizational Behavior,36,403-420.
Zhu, Y-Q., Gardner, D. G., & Chen, H-G. (2018). Relationships between work team climate, individual motivation, and creativity. Journal of Management, 44 (5), 2094-2115.
_||_
