بررسی و تحلیل مفهوم تجربۀ دینی در آثار تئودور داستایفسکی با رویکرد به رمان‌های «جنایت و مکافات» و «برادران کارامازوف»
محورهای موضوعی : ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)
آزاده حسینی
1
,
ارسطو میرانی
2
,
محمدعلی میر
3
1 - دانشجوی دکتری گروه الهیات و معارف اسلامی گرایش ادیان و عرفان تطبیقی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایرانَ
2 - استادیار گروه الهیات و معارف اسلامی گرایش ادیان و عرفان تطبیقی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایرانَ
3 - استادیار گروه الهیات و معارف اسلامی گرایش ادیان و عرفان تطبیقی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایرانَ.
کلید واژه: تفسیر, تجربۀ دینی, داستایفسکی, برادران کارامازوف, مسیحیت ارتدوکس, جنایت و مکافات,
چکیده مقاله :
داستایفسکی در آثار خود به انعکاس تجربه های دینی اش می پردازد و غالب آرای اعتقادی و ایدئولوژیک خود را در آن ها شرح می دهد. تجربة دینی انواع گوناگونی دارد، اما نگاهی به رمان های جنایت و مکافات و برادران کارامازوف نشان می دهد که داستایفسکی تنها به نوع تفسیری آن علاقه داشته است. تجربۀ تفسیری او به واسطۀ دو عامل بیرونی (دعوت از جانب پدربزرگ و راهبان به مسیحیت) و درونی (خلوت با خود در زندان در جوانی) ایجاد شده بود. او این تجربۀ تفسیری را ابتدا به صورت تقلیدی و سنتی آموخته بود، اما در مرحلۀ بعدی آن را به صورت بازنمایی اندیشه های انتقادی و چالشی نشان داد. هدف داستایفسکی، تخریبی و برآمده از عقده های روانی نبود، بلکه برای بهبود شرایط اعتقادی و دینی مردم، چنین نقدهایی را روا می دانست. این مقاله با استناد به منابع کتاب خانه ای و روش توصیفی- تحلیلی تدوین شده و در آن به این مسألۀ اساسی پرداخته‌شده است که سیر تطور تجربیات دینی داستایفسکی در رمان های مذکور به چه ترتیب بوده است
In his works, Dostoevsky reflects on his religious experiences and describes most of his doctrinal and ideological views in them. Thus, the subjects the author deals with, as well as the characters he creates, are all used to explain his religious beliefs. Religious experience comes in many forms, but a look at the novels Crime and Punishment and The Karamazov Brothers shows that Dostoevsky was only interested in its interpretive nature. His interpretive experience was created by two external factors (invitation to Christianity by his grandfather and monks) and internal (solitude with himself in prison in his youth). He first learned this interpretive experience in an imitative and traditional way, but later demonstrated it in the form of representations of critical and challenging ideas. He visibly recognized the shortcomings of the church as the main institution of religion in Russia, and based on his interpretive experience, addressed them in the language of a figure named Pavlovich. Dostoevsky's goal was not destructive and stemming from psychological entanglements, but to justify such criticisms in order to improve the beliefs and religious conditions of the people. This article has been compiled with reference to library sources and descriptive-analytical method and it deals with the basic issue of how Dostoevsky's religious experiences evolved in the mentioned novels. The main question of the research is what is the most important religious experience of Dostoevsky in these two novels?
_||_
