ارائه مدلی جدید جهت تخمین ویسکوزیته دینامیکی نانوسیال هیدروکسیدمنیزیم-اتیلن گلیکول
محورهای موضوعی : نانو
امین اسدی
1
(باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران)
میثم اسدی
2
(دانشجوی کارشناسی ارشد)
مجید غلامی اندراتی
3
(دانشجوی کارشناسی ارشد)
کلید واژه: ویسکوزیته دینامیکی, نانوسیال هیدروکسیدمنیزیم-اتیلن گلیکول, کسر حجمی, معیار انحراف, مدل جدید,
چکیده مقاله :
در مطالعه حاضر به اندازه‌گیری ویسکوزیته دینامیکی نانوسیال هیدروکسیدمنیزیم-اتیلن گلیکول پرداخته شده است. با توجه به محدودیت‌های مدل‌های ارائه شده پیشین جهت تخمین ویسکوزیته دینامیکی، مدلی جدید بر اساس داده‌های آزمایشگاهی جهت تخمین ویسکوزیته دینامیکی این نانوسیال ارائه شده است. نتایج حاصل از آزمایشات حاکی از این موضوع است که با افزایش کسر حجمی نانوذرات، ویسکوزیته دینامیکی نانوسیال نیز افزایش پیدا می‌کند. همچنین در دماهای پایین، در مقایسه با دماهای بالاتر، این افزایش در ویسکوزیته چشمگیرتر می‌باشد. علاوهبراین، در دمای 55 درجه سانتی‌گراد، کسر حجمی نانوذرات تاثیر قابل توجهی در ویسکوزیته دینامیکی نانوسیال ندارد. این ویژگی خاص می‌تواند بعنوان مهمترین دستاورد پژوهش حاضر در کاربردهای صنعتی و مهندسی این نانوسیال محسوب گردد.
In this study, the dynamic viscosity of Mg(OH)2-ethylene glycol(EG) is measured. Moreover, new model for determining the dynamic viscosity of the nanofluid is proposed. Due to the limitation of the previous correlations in order to predict the dynamic viscosity of the mentioned nanofluid, a new practical equation is suggested base on the experimental correlations. The results indicate that while the solid volume fraction is increased, the dynamic viscosity is increased simultaneously. It can be interesting to note that at lower temperatures, this increase is more noticeable than those in higher temperatures. In addition, it is shown that at the special temperature of 55⁰C, the solid volume fraction has no significant impact on the dynamic viscosity of the nanofluid. This unique consequence can be considered as a paramount breakthrough in the engineering and industrial applications.
