تاثیر خطرپذیری مدیران بر فرایند عقلائی تصمیم‌گیری (مورد مطالعه: موسسات صنایع غذائی استان تهران)
محورهای موضوعی : مدیریت
دکتر محمود نورایی
1
(استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر)
کلید واژه: فرآیند تصمیم‌گیری, واژه‌های کلیدی تصمیمات راهبردی( استراتژیک), خطرپذیری مدیر, فرآیند عقلایی تصمیم‌گیری, کیفیت تصمیم,
چکیده مقاله :
چکیده جهان پرتلاطم و متغیر امروز تصمیم‌گیری در سازمانها را با مشکلات و چالش‌های جدی روبرو ساخته است، خصوصا در تصمیم‌گیریهای راهبردی (استراتژیک) که دورنگرند، جهت‌گیریهای آینده سازمان را مشخص می‌سازند و اجرای آنها معمولا به منابع زیادی نیاز دارند. با اینکه تصمیم‌گیری در مدیریت از مهمترین کارهای مدیران به حساب می‌آید (پیرس و رابینسون، ١٩٨٩، مارک، ١٩٩٧) ولی بااین همه پژوهشها و بررسیهای انجام شده دراین زمینه و عوامل موثر بر آن محدود بوده ضمن اینکه برخی از آنها به نتایجی متفاوت دست یافته‌اند. در مورد تاثیر خطرپذیری مدیر بر فرایند تصمیم‌گیری و یا رابطه آن با کیفیت تصمیم، مطالعات محدودی انجام پذیرفته که در مواردی نتایجی متضاد بدست آمده است، برای نمونه هیت و تیلور، (١٩٩١) معتقدند بین میزان خطرپذیری مدیر و فرایند تصمیم‌گیری رابطه معنی‌دار وجود ندارد در حالیکه پاپاداکیس و همکارانش، (١٩٩٨) بین خطرپذیری مدیر و شیوه تصمیم‌گیری رابطه‌ای معنی‌دار و معکوس یافته‌اند. دراین مطالعه تاثیر میزان خطرپذیری مدیر بر کیفیت تصمیم بررسی گردیده و نقش فرایند عقلائی تصمیم‌گیری به عنوان متغیری مداخله‌گر در این زمینه مورد توجه قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون و رگرسیون سلسله مراتبی داده‌های ١٠٢ پرسشنامه دریافتی از مدیران موسسات صنایع غذائی مستقر در استان تهران نشان می‌دهد که میزان خطرپذیری مدیر بر کیفیت تصمیم اثری معنی‌دار دارد، ضمن اینکه فرایند عقلائی تصمیم‌گیری به عنوان متغیری مداخله‌گر این تاثیرگذاری را استنباط و توصیف می‌نماید.
