ارائه مدلی جهت ارتقا نقش معاونین مدارس ابتدایی استان مازندران به رهبری آموزشی
محورهای موضوعی : علوم تربیتیکوروش قاسم زاده 1 , پریوش جعفری 2 , نادرقلی قورچیان 3
1 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل. مازندران
2 - دانشیار گروه مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات. تهران. ایران
3 - استاد گروه مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات. تهران. ایران
کلید واژه: معاون مدرسه, رهبری آموزشی, نقش معاونان مدرسه, مدرسه ابتدایی,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش ارائه مدلی است که نقش معاونان مدارس ابتدایی را به رهبری آموزشیی ارتقیاد دهید، تیامعاونان از انبوه وظایف غیر آموزشی که انجام میدهند، به سوی انجام وظایف مرتبط با آموزش سوق یابند.نوع پژوهش کمی- کیفی و روش پژوهش توصیفی پیمایشی است. حجم نمونه شامل 610مدیر، معیاون ومعلم بود که با روش طبقه بندی دو مرحلهای تعیین شد، بدین صورت که استان مازندران به 3طبقه شرقی،مرکزی و غربی تقسیم شد و از هر طبقه تعدادی شهر انتخاب، و سپس این شهرها نیز به دو ییا سیه طبقیهتقسیم شدند و بطور تصادفی در هر طبقه تعدادی مدرسه انتخاب و تمام مدیران، معاونان و معلمان آنهیا بیهعنوان نمونه انتخاب شدند، برای تعیین تعداد نمونه در هر طبقه، از روش انتسیاب متناسیا اسیتفاده گردیید.برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه دو قسمتی وظایف معاونان استفاده شد، قسمت اول شیامل سیوا تبسته در دو وضعیت موجود و ایده آل و قسمت دوم شامل سوا ت باز بیود. رتبیه بنیدی فرییدمن و تحلییل،دسته بندی و کمی سازی سوا ت باز اجزاد زیر را برای مدل رهبری آموزشی معاونان مشخص نمود:-1ایجاد آگاهی در مدیران، معاونان و معلمان، نسبت به وظایف معاونان؛-2تهیه شرح وظایف با محوریت امور آموزشی و الزام به اجرای آن؛-3تدارک دورههای دانشگاهی کوتاه مدت و کارآموزی پیش از تصدی معاونت؛-4آگاه ساختن معاونان از قوانین و مقررات آموزشی در سطح ملی و منطقه ای؛-5تشویق مدیران و معاونان به رهبری تیمی و ارائه آموزشهای زم در این زمینه؛-6در نظر گرفتن فردی، برای کمک به معاون مدرسه؛-7بهبود معیشت معاونان.به کار گیری این مدل و اجزای آن میتواند اقدامات و نقش معاونیان را بیه سیطحی بیا تر ارتقیا داده و درنهایت بهبود عملکرد مدارس و نظام آموزشی ایران را در پی داشته باشد.
The goal of the study is to propose a model for promoting the role of vice-principals in primary schools to educational leadership so that they can shift from non-educational tasks to education-based ones. A quantitative - qualitative research was applied using a descriptive survey method. The sample size included 610 principles, vice-principals and teachers selected by two-step stratified sampling. Mazandaran province was divided into three strata of eastern, central and western. Of each stratum some cities were selected. Then, these cities were divided into two or three strata. Of each stratum some schools were randomly selected. Their all principals, vice-principals and teachers were considered as samples. The proportionate assignment was applied to determine the sample size in each stratum. A two-part questionnaire was used to collect data on vice-principals duties. The first part included closed questions on the ideal and existing situations. The second part covered open questions. The Friedman test, and the analysis, classifying and quantifying of open questions determined the following cases in the model for vice-principals’ educational leadership: Creating awareness among principals, vice-principals and teachers on vice-principals’ tasks Preparing a job description with a focus on educational affairs and its enforcement Preparing short-term academic courses and trainings before taking the office Informing vice-principals of educational codes and regulations at the national and regional level Encouraging principals and vice-principals in team leadership and providing necessary trainings in this regard Appointing a person to help vice-principals Helping vice-principals to improve their livings Implementing the model and its components can promote vice-principals’ roles and measures to a higher level, which, in turn, leads to a better function of schools and education system in Iran.
