انعطاف پذیری از دیدگاه روان شناسی تحولی

محورهای موضوعی : علوم تربیتی

مهدیه سادات خشوعی ¹ (دانشجوی دکترای روان شناسی- دانشگاه اصفهان)

تاریخ دریافت : 1394/10/11 تاریخ پذیرش : 1394/10/11 تاریخ انتشار : 1388/05/01

کلید واژه: انعطاف پذیری, روان شناسی تحولی,

چکیده مقاله :

زندگی همیشه مطابق با انتظارات ما پیش نمی‌رود، در خانواده، محیط کار و در همسایگی خود با مشکلاتی مواجه می‌شویم، روابط پایان می پذیرد، فرزندانمان خانه را ترک می‌کنند، شغلمان را از دست می‌دهیم، بیمار می‌شویم و بالأخره گاهی مرگ، افرادی که دوستشان داریم را از ما می‌گیرد، اما با این وجود، اکثر ما انسان‌ها خودمان را با این تغییرات سازگار می‌کنیم. به نظر می‌رسد این سازگاری نشانه‌ی وجود انعطاف پذیری در ما باشد. انعطاف پذیری که امروزه جایگاه ویژه‌ای در بین آسیب شناسان تحولی یافته است، به عنوان فرایندی پویا تعریف می‌شود که باعث ایجاد سازگاری یا انطباق مثبت در شرایط ناگوار یا تروماتیک می‌شود. انعطاف پذیری ساختاری است چند بُعدی که در تحول آن عوامل ژنتیکی (مانند هوش) و محیطی (مانند پایگاه اجتماعی– اقتصادی خانواده) متعددی نقش دارند. در واقع افراد انعطاف پذیر با داشتن ویژگی‌های شخصی (مانند خودکارآمدی و شادمانی) و اجتماعی (مانند والدین صمیمی و وجود بزرگسالانی خارج از خانواده که علاقمند به ارتقاء رفاه کودک هستند) نه تنها از مهارت‌های بین فردی خوبی برخوردار هستند، بلکه کنترل بیشتری در زنـدگی داشته و فـعالانه به برنامه ریزی برای غلبه بر حوادث می‌پردازند.

چکیده انگلیسی:

Life doesn’t always go the way we wish or expect. Problems arise in the family, the workplace, and the neighborhood. Relationships end, children leave home, we lose our job, we get sick, or a loved one dies. But most of us successfully adjust to changes in our lives. It seems that this adjustment is a sign of resilience in us. Developmental psychologists have long been interested in the construct of resilience, which has been broadly defined as ‘‘a dynamic process wherein individuals display positive adaptation despite experiences of significant adversity or trauma’’. The resilience is Multidimensional Construct which genetic (e.g. intelligence) and environmental factors (e.g. family socioeconomic status) play a major role in shaping it development. Indeed, resilient individuals who possess Personal (e.g. self-efficacy and happiness) and social traits (e.g. warmth parents and adults outside the family who take an interest in promoting the child’s welfare) not only have good interpersonal skills but also have sense of greater control over their lives and they actively plan how to cope with events