بررسی آثار تربیتی و جسمی- روانی مرگ در مثنوی مولوی
محورهای موضوعی : علوم تربیتی
1 - دانشجوی دورۀ دکتری رشتۀ زبان و ادبیات فارسی،گرایش ادبیات عرفانی دانشگاه فردوسی مشهد
کلید واژه: انسان, مرگ, فنا, جسم, خواب, اجل, روان,
چکیده مقاله :
یکی از مسائلی که همواره، بشر را رنج داده، مسئلۀ مرگ و پایان یافتن زندگی است. خداوند در قرآن کریم، مرگ را همچون زندگی، خلقت و آفرینش میخواند. و پیامبر اسلام(ص) مرگ را انتقال از عالمی به عالم دیگر میداند. و مولا علی(ع) انس و اشتیاقش را به مرگ، بیش از علاقۀ کودک به پستان مادر دانسته اسـت و به همین سبب وقتی پس از شصت و سه سال مجاهدت و عبودیت و تلاش بی وقفه و تحمّل رنجها در راه حق در مسجد کوفه، شمشیر خوارج، فرقش را میشکافد ؛ فریاد بر میآورد که فزت وربّ الکعبه. امام حسین(ع) در واپسین لحظات عمر در روز عاشورا، مرگ را پلی دانست که مؤمنان را از کنارۀ سختیها و دشواریها به ساحل سعادتها و نعمتهای جاوید منتقل میکند وعبور دهندۀ کافران به سوی جهنّم و عذاب است. اصحاب این بزرگواران نیز مرگ را واقعیّت با عظمتی میپندارند که آنان را از زندان طبیعت و محدودیتهای جهان حس و رنگ، رها ساخته در عالم ملکوت به جوار رحمت حق میرساند. لغت شناسان، مرگ [در پهلوی marg و اوستا mahrka، … از ریشه mar] را باطل شدن قوّت حیوانی وحرارت غریزی، فنای حیات ونیست شدن زندگانی، موت، وفات، اجل و از گیتی رفتن معنی کرده و برای آن مترادفهای فراوانی بیان کردهاند. جلال الدین محمد معروف به مولوی، شاعر و عارف بزرگ قرن هفتم هجری، مرگ و مترادفّات آن را صدها بار در مثنوی بیست و شش هزار بیتیاش به کار برده است. در این پژوهش از روش توصیفی با جستجوی کتابخانه ای در مثنوی بخصوص شرحهای شارحانی همچون فروزانفر، شهیدی، استعلامی، محمد تقی جعفری و ...، استفاده کردهام تا واژههایی همچون مرگ، موت، فنا، اجل، جسم، روان، انسان، خواب، مشتقّات و هم خانوادههای آنها را بیابم و با توجّه به ویژگیهای مشترک به پنج گروه: الف: چگونگی و حقیقت مرگ ب: شباهت خواب ومرگ ج: شیوههای بی نهایت مرگ د: اجتناب ناپذیری مرگ ه)وضعیت انسان بعد از مرگ؛ دسته بندی نمایم و در بارۀ هر یک توضیح دهم.
Rumi uses the word death and its synonyms in Masnavi on numerous occasions. The present study is a descriptive study in which the words indicating death are studied. Interpretations written by such scholars as Forozanfar, Shahidi, Estelami, and Jafari are used as references. The results shows that death is dealt with under five categories: a. the how and reality of death; b. the similarity of death and sleep; c. indefinite ways of death; d. inevitability of death; e. after death situation