رابطه و مقایسه نگرش به فراگیرسازی و خودکارآمدی معلمان ویژه و عادی دارای دانش آموز با اختلال طیف اتیسم

محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

عباسعلی تقی پور جوان ¹ (دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
غلامعلی افروز ² (استاد،گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
سعید حسن زاده ³ (دانشیار گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
مسعود لواسانی ⁴ (دانشیار، گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1398/05/02 تاریخ پذیرش : 1398/11/16 تاریخ انتشار : 1398/12/01

کلید واژه: خودکارآمدی, نگرش, اختلال طیف اتیسم, فراگیرسازی, معلمان آموزش ویژه,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای نگرش و خودکارآمدی معلمان ویژه و عادی دارای دانش آموز اختلال طیف اتیسم انجام گرفت. روش پژوهش علی مقایسه ای بود. جامعه پژوهش تمام معلمان آموزش ویژه و معلمان آموزش عادی دارای دانش آموز اختلال طیف اتیسم درسال تحصیلی 1397-98 استان مازندران بود. نمونه مورد نظر 30 معلم بودند که برای انتخاب نمونه از بین مدارس استثنایی در استان 15 معلم و از معلمان آموزش عادی دارای دانش آموز اختلال اتیسم 15 معلم به صورت تصادفی انتخاب و مورد ارزیابی قرارگرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه نگرش سنجی نگرش سنجی آموزش فراگیر سعیدی وسلیمانوندی(1385) و مقیاس خودکارآمدی معلم توسط اسچانن، موران و وولفولک (2001) بود. داده های بدست آمده با آمار توصیفی و روش آماریT مستقل و ضریب همبستگی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین نگرش و خودکارآمدی معلمان آموزش عادی و معلمان آموزش ویژه در فراگیرسازی دانش آموزان اتیسم تفاوت معناداری وجود دارد و در ابعاد مختلف معلمان ویژه از نگرش و خودکارآمدی بهتری نسبت به معلمان عادی قرار دارند. همچنین بین نگرش و خودکارآمدی معلمان درفراگیرسازی دانش آموزان اتیسم ارتباط وجود دارد.

چکیده انگلیسی:

   The research was conducted with the aim of comparing the attitude and self-efficacy of special and regular teachers with students with autism spectrum disorder. The research method was comparative. The research population included all special education teachers and regular education teachers with autistic students in the academic year 2017-2018 in Mazandaran province. The target sample was 30 teachers, 15 teachers were randomly selected from among the exceptional schools in the province and 15 teachers were randomly selected and evaluated from the regular education teachers with autistic students. The instrument used was Saeedi Vesalimanundi's Inclusive Education Attitude Survey Questionnaire (2005) and Teacher Self-Efficacy by Schanen, Moran and Woolfolk (2001). The data were analyzed with descriptive statistics and independent T-statistics and correlation coefficient. The results of the research showed that there is a significant difference between the attitude and self-efficacy of regular education teachers and special education teachers in the inclusion of autistic students, and special education teachers have better attitudes and self-efficacy than regular teachers in different dimensions. Also, there is a relationship between teachers' attitude and self-efficacy in the inclusion of autistic students.