اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر بهزیستی ذهنی، انعطاف پذیری کنشی و انسجام روانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتینسرین ذبیحی 1 , طاهر تیزدست 2 , محمدرضا زربخش بحری 3
1 - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
2 - گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
3 - دانشیار گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
کلید واژه: بهزیستی ذهنی, انعطاف پذیری کنشی, دیابت نوع دو, احساس انسجام روانی, آموزش مثبت اندیشی,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر بهزیستی ذهنی، انعطاف پذیری کنشی و انسجام روانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود. این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بعد از دو ماه بوده است. جامعه آماری شامل 1500 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به بنیاد بین المللی پیشگیری و کنترل دیابت مشهد در سال 1399 بودند که از بین آنها، تعداد 30 نفر دارای معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش و در هر گروه 15 نفر قرار گرفتند. گروه آزمایش آموزش مثبتاندیشی طی 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو (2003)، حس انسجام روانی آنتونووسکی (1987) و انعطاف پذیری کنشی کانوور و دیویدسون (2003) استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که آموزش مثبت اندیشی بر بهزیستی ذهنی، احساس انسجام روانی و انعطاف پذیری کنشی افراد مبتلا به دیابت نوع دو موثر و ماندگار است. در این مطالعه آموزش مثبت اندیشی به بیماران مبتلا به دیابت نوع دو موجب بهبود بهزیستی ذهنی، احساس انسجام روانی و انعطاف پذیری کنشی آنان گردید.
The aim of the present study is the effectiveness of positive thinking training on mental well-being, action flexibility and psychological coherence in patients with type 2 diabetes. This semi-experimental research was pre-test, post-test and follow-up after two months. The statistical population includes people with type 2 diabetes who referred to the Mashhad International Diabetes Prevention and Control Foundation in the summer of 2019. Keyes and Magyarmo (2003), Antonovsky's sense of coherence (1987) and Conover and Davidson's (2003) subjective well-being questionnaire were used to collect data. The results of analysis of variance with repeated measurement showed that positive thinking training is effective and lasting on the mental well-being, sense of psychological coherence and action flexibility of people with type 2 diabetes.. Positive thinking training in patients suffering from diabetes strengthens positive personal traits such as courage, sense of aesthetics, foresight, etc. and a new method of provide cognitive processing and regulation of emotions.
_||_