نقش پیام‌های ترافیکی بر ارتقاء فرهنگ ترافیک از نگاه شهروندان تهرانی (بررسی دو برنامه سفر ‌به خیر و تازه‌های ترافیکی تلویزیون)

محورهای موضوعی : جامعه شناسی

خدیجه فلاحی پیروز ¹ (دانش‌آموخته کارشناسی ‌ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز؛ تهران - ایران.)
حاجی محمد احمدی ² (عضو هیات علمی و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران - ایران (نویسنده مسول).)
سید محمد دادگران ³ (عضو هیات علمی و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران – ایران)

تاریخ دریافت : 1395/11/09 تاریخ پذیرش : 1395/11/09 تاریخ انتشار : 1395/11/01

کلید واژه: پیام‌های ترافیکی, ارتقاء فرهنگ ترافیک, برنامه سفر به خیر و تازه‌های ترافیکی تلویزیون,

چکیده مقاله :

این تحقیق از نظر روش تحقیق به صورت توصیفی- پیمایشی می باشد و از مناطق شمال، مرکز، جنوب، شرق و غرب که از بین آن‌ها به صورت تصادفی، پرسشنامه بین 384 نفر تقسیم شده است و از هر منطقه تعداد 96 پرسشنامه توزیع و جمع آوری و در نهایت با استفاده از نرم افزار سspss ، داده ها تجزیه و تحلیل می‌شوند. نتایج به دست آمده، نشان می‌دهد وجود برنامه های سفر به خیر و تازه های ترافیکی، رابطه‌ مثبتی باارتقاء فرهنگ ترافیکی دارد. بافرض اطمینان 95 درصد می‌توان اظهار داشت وجود برنامه - هایی مانند سفر به خیر و تازه های ترافیکی، رابطه مثبتی با ارتقاء فرهنگ ترافیکی دارد و با افزایش پخش برنامه هایی با مضامین ترافیکی، فرهنگ ترافیکی نیز ارتقاء می یابد. این یافته ها، نشان می‌دهند که طبقه اجتماعی مخاطبان برنامه‌های تلویزیونی، رابطه‌ مثبتی با ارتقاء فرهنگ ترافیکی دارند و علاوه بر آن، بین محل جغرافیایی و ارتقاء فرهنگ ترافیکی، رابطه معنا داری برقرار است. در نهایت، از تحلیل داده ها نیز به این نتیجه دست می یابیم که وجود برنامه های ترافیکی، به ویژه تفکیک جنسیت، سبب افزایش فرهنگ ارتقاء ترافیکی می شود. با توجه به نتایج داده ها بین اثرپذیری مخاطبان در مناطق مختلف تهران، تفاوت معناداری وجود دارد؛ بنابراین با فرض اطمینان 95 درصد می توان اظهار داشت تاثیر‌پذیری افراد در مناطق مختلف متفاوت است.

چکیده انگلیسی:

The research methodology in this study is descriptive-survey.A questionnaire is randomly divided between 384 people from North, Center, South, East and West and from each region 96 questionnaires distributed and collected and using SPSS software gathered data were analyzed. The results show that, there is a positive relationship between mentioned TV programs and the promotion of traffic culture. With 95 percent confidence it can be said that these programshas a positive relationship with traffic culture, and with the increase in broadcasting such programs with traffic issues, traffic culture also will be upgraded. These findings indicate that, there is a positive correlation between the social class of audiences of television programs and improvement of traffic culture, and in addition, there is a positive relationship between the geographic location and improving traffic culture. Finally, the results show that, traffic programs, especially differentiated by gender caused to the promotion of traffic culture. According to data there is a significant difference between audiences in different parts of Tehran and with 95% confidence it can be stated that, the affected people in different regions is different.

منابع و مأخذ:

آریان­پور‌ کاشانی، ع؛ و دیگری. (1368). فرهنگ دانشگاهی انگلیس- فارسی. تهران: انتشارات امیر­کبیر. چاپ هشتم.

اعزازی،‌ ش. (1381). معرفی حـوزه جـامعه‌شناسی آمـوزش و پرورش. فصلنامه رشد‌ علوم اجتماعی‌. شماره‌ یک.

بهبهانی، ح. (1376). مهندسی ترافیک، تئوری و کاربرد. تهران: انتشارات هدی.

پارسا، ح؛ و دیگری. (1378)­. اولین دایرة­­المعارف جامع اتومبیل در ایـران. تهران: انتشارات امیر­کبیر.

پورمعلم، ن. (1392). ارزیابی نقش فرهنگ­سازی ترافیکی در راستای کاهش آثار تصادفات و ارتقاء نظم و امنیت اجتماعی. مجله پژوهش­های راهبردی امنیت و نظم اجتماعی­. بهار و تابستان 1392­، سال دوم­، شماره 1­.

‌حافظ­­نیا، م، ر. (1383). مقدمه­ایبرروشتحقیقدرعلومانسانی. تهران: انتشارات سمت. چاپ دهم.

حییم، س. (1376). فرهنگ یک جلدی‌ فارسی‌ انگلیسی. تهران: انتشارات فرهنگ معاصر.  

خانواده و ارتقاء فرهنگ ترافیک و ایمنی ­(رفتار ترافیکی شما پدر و مادر دلسوز، بهترین الگو برای فرزندان است). مجله پیوند. فروردین و اردیبهشت 1388_­، شماره­های 354 و 355­.

دلاور، ع. (1383). مبانی نظری و علمی پژوهشی در علوم انسانی و اجتماعی. تهران: انتشارات رشد. چاپ سوم.

دورکیم، ا. (١٣٨٤). درباره تقسیم کار اجتماعی. ترجمه: ع، ب، پرهام. تهران: نشر مرکز. چاپ دوم.

دهخدا، ع، ا. (1373). لغت‌نامه. دوره جدید. تهران: دانشگاه‌ تهران.

ربانی، ر. (1386). جامعه­شناسی کلانشهر تهران ­(مطالعه موردی فرهنگ ترافیک، چالش­ها و چشم­اندازها). مجله اطلاعات سیاسی- اقتصادی­. خرداد و تیر 1386­، شماره­های 237 و 238­.

شرکاوی، م. (1379). درآمدی بر جامعه‌شناسی آموزش‌ و پرورش. ترجمه:‌ م، جعفرپوینده. تهران: نقش جهان.

عبد­الرحمانی، ر. (1394). جامعه‌شناسی ترافیک. تهران: معاونت آمـوزش دانشگاه علوم انتظامی.

عبد­الرحمانی، ر. (1394). مقدمه‌ای بر‌ درک‌ فرهنگ ترافیک. تهران: دانشگاه علوم انتظامی.

عبد­الرحمانى‌، ر. (1394). نـقش خانواده‌ در‌ آمـوزش فرهنگ ترافیک به فرزندان‌. نشریه‌ آموزش علوم اجتماعى. شماره 4، دوره هشتم.

علاقه‌بند، ع. (1375). جامعه‌شناسی آموزش و پروررش. تهران: انتشارات روان.

گولد. (1376). فرهنگ علوم اجتماعی. با همکاری ویلیام ل.کولب. ترجمه: م، ج، زاهدای مازندرانی. تهران: انتشارات مازیار.

گیدنز، آ. (1373). جامعه‌شناسی. ترجمه: م، صبوری. تهران: نشر نی.

معین، م. (1364). فرهنگ فارسی. تهران: انتشارات امیر­کبیر. چاپ هفتم.

نیازی، م. (1393). جرم. کارآگاه. سال هشتم، شماره 29.