ارزیابی شاخصهای سرمی آسیب قلبی در گوسفندان مبتلا به اسیدوز لاکتیک حاد
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
مجید فرتاش وند
1
(استادیار گروه علوم درمانگاهی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.)
یعقوب حاجیصادقی
2
(دانش آموخته دکترای دامپزشکی، گروه علوم درمانگاهی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.)
کلید واژه: آسیب قلبی, اسیدوز لاکتیک حاد, تروپونین I قلبی, کراتین کیناز,
چکیده مقاله :
اسیدوز لاکتیک شکمبه یک بیماری متابولیکی است که بهدنبال پرخوری با مواد کربوهیدراته با قابلیت تخمیر بالا اتفاق میافتد. در این مطالعه به بررسی ارتباط میزان لاکتات سرم و اسیدیته (pH) شکمبه با میزان شاخصهای سرمی آسیب قلبی مرسوم در 200 رأس گوسفند مبتلا به اسیدوز لاکتیک شکمبه و مقایسه آن با گوسفندان سالم (50 راس با شرایط مشابه) پرداخته شد. بدین منظور از گوسفندان دارای علامت بالینی، مایع شکمبه اخذ شد و اسیدیته آن با استفاده از pHمتر کاغذی تعیین و pH شکمبه زیر 5/5 به عنوان بیمار تلقی شد. سپس نمونه خون وریدی اخذ و آزمایشات اختصاصی سرمی انجام گرفت. بر اساس نتایج حاصله متوسط pH شکمبه در گوسفندان بیمار 2/0±28/5 و در گوسفندان سالم 3/0±93/6 بود. همچنین میزان لاکتات سرم در گوسفندان دچار اسیدوز لاکتیک حاد نسبت به دامهای سالم افزایش معنیدار را نشان میداد (۰۰0/0=p). میزان سرمی cTnI (تروپونین I قلبی) در گوسفندان بیمار مبتلا به اسیدوز لاکتیک شکمبه (ng/ml 03/0±684/0) بیشتر از گوسفندان سالم (ng/ml 00/0±005/0) بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنیدار بود (۰۰0/0=p). سایر شاخصهای سرمی آسیب قلبی در گوسفندان بیمار در مقایسه با گوسفندان سالم بیشتر بود ولی تنها افزایش AST (آسپارتات آمینوترانسفراز) و CK-MB (کراتین کیناز قلبی- مغزی) معنیدار بود (بهترتیب: 002/0=p و ۰۰7/0=p) و اختلاف آماری معنیداری از لحاظ میزان فعالیت سرمی LDH (لاکتات دهیدروژناز) بین دو گروه سالم و مبتلا مشاهده نشد (063/0=p). بین pH مایع شکمبه و میزان تروپونین I قلبی سرم ارتباطی معنیدار بهشکل همبستگی معکوس وجود داشت (004/0=p؛ 850/0-=r)؛ بهطوری که بیشترین میزان cTnI سرم (ng/ml 28/2 تا 06/3) در سه رأس گوسفند که pH مایع شکمبه زیر 5/4 داشتند، ثبت شد. هر سه این گوسفندان علیرغم انجام اقدامات درمانی، تلف شدند. افزایش فعالیت آنزیمهای قلبی و میزان cTnI سرم در گوسفندان مبتلا به اسیدوز لاکتیک و غیرمبتلا به بیماری قلبی شاید حاکی از تاثیر غیرمستقیم اسیدوز روی قلب است که به واسطه تغییرات متابولیک، تاکیکاردی و افزایش تون سمپاتیکی ایجاد میشود. نتیجه نهایی اینکه همبستگیهای معنیدار مشاهده شده میان میزان لاکتات سرم با شاخصهای سرمی آسیب قلبی میتواند به دلیل نقش این بیماری متابولیک در بروز تغییرات در عملکرد عضله قلبی باشد.
Rumen lactic acidosis is a metabolic disorder which develops in ruminants that have ingested large amounts of unaccustomed feeds rich in ruminally fermentable carbohydrates. In this study we investigated the relationship between serum lactate levels and ruminal fluid pH with changes of cardiac damage biomarkers in serum in 200 sheep with acute ruminal lactic acidosis (ARLA) and 50 healthy ones. After confirmation of ARLA through clinical examination and ruminal fluid pH£5.5, venous blood samples were collected and special analysis carried out on serum samples. According to the findings ruminal fluid pH in diseased and healthy sheep were 5.28 ± 0.2 and 6.93±0.3, respectively. Serum lactate level in sheep with ARLA was significantly higher than normal sheep. (p=0.000). cTnI levels was 0.684±0.03 ng/ml in sheep with ARLA, which was significantly (p=0.000) higher than healthy sheep (0.005±0.00 ng/ml). Other cardiac biomarkers were increased in diseased group, however only elevation of serum activities of AST and CK-MB were statistically significant (p=0.002 and p=0.007 respectively). Although serum LDH activity in diseased group was higher than control group; but this difference was statistically non-significant (p=0.063). There was significant negative correlation between ruminal fluid pH with cTnI concentrations (p=0.004; r=–0.850); so that highest levels of cTnI (2.28 to 3.06 ng/ml) were recorded in three sheep with ruminal fluid pH