نقش تعدیل‌کننده اضطراب امتحان در تأثیر آموزش هم‌شاگردی بر اهمال‌کاری تحصیلی: فایده اضطراب امتحان

محورهای موضوعی : روانشناسی تربیتی

لیلا شعاعی ¹ (دانشجوی دکتری روان‌شناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاداسلامی، اهواز، ایران)
علیرضا حیدرئی ² (دانشیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران)
سعید بختیارپور ³ (استادیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران)
پرویز عسگری ⁴ (دانشیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران)

تاریخ دریافت : 1398/10/04 تاریخ پذیرش : 1399/07/05 تاریخ انتشار : 1399/09/30

کلید واژه: اضطراب امتحان, اهمال‌کاری تحصیلی, آموزش هم‌شاگردی,

چکیده مقاله :

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیل‌کننده اضطراب امتحان در تأثیر آموزش هم‌شاگردی بر اهمال‌کاری تحصیلی: فایده اضطراب امتحان بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه بهبهان در سال تحصیلی 98-1397 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 6۰ نفر به عنوان افراد اهمال‌کار تحصیلی انتخاب شدند و به صورت تصادفی، ۳۰ نفر در گروه ‌آزمایشی (۱0 نفر گروه اضطراب امتحان بالا، ۱0 نفر گروه اضطراب امتحان متوسط و 10 نفر گروه اضطراب امتحان پایین) و 30 نفر در گروه‌های کنترل (۱0 نفر گروه اضطراب امتحان بالا، ۱0 نفر گروه اضطراب امتحان متوسط و 10 نفر گروه اضطراب امتحان پایین) قرار گرفتند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اضطراب امتحان و اهمال‌کاری تحصیلی استفاده شد. روش تحقیق آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه دارای سه زیرمجموعه شامل اضطراب امتحان بالا، متوسط و پایین) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری آنکوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش هم‌‌شاگردی دردانش‌آموزان با اضطراب امتحان بالا و متوسط مؤثر بوده اما در دانش‌آموزان با اضطراب امتحان پایین تأثیری نداشت. همچنین نتایج نشان داد که متغیر اضطراب امتحان به طور معناداری تأثیر آموزش هم‌شاگردی بر اهمال‌کاری تحصیلی را تعدیل می‌کند

چکیده انگلیسی:

The purpose of this study was to the moderating role of test anxiety in the impact of peer education on academic negligence: the benefits effects of test anxiety. The statistical population of this study included all female students high school Behbahan city in year academic 2018-2019, using a targeted sampling, 60 people were selected as procrastinators and randomly, 30people in the experimental group (10 people in the high test anxiety, 10 people in the moderate test anxiety and10 people in the low test anxiety) and 30people in the control group (10 people in the high test anxiety, 10 people in the moderate test anxiety and10 people in the low test anxiety). To collect data test anxiety and academic procrastination Questionnaire. The experimental research method was pre-test and post-test with one experimental and one control groups (each group has three subsets including high, moderate and low test anxiety). Data were analyzed using one-way ANCOVA Analysis. The results showed that peer education was effective in students with high and moderate test anxiety, but it had no effect on students with low test anxiety. The results also showed that the text anxiety variable significantly modulates the effect of peer education on academic negligence