ارتباط شیوه تربیتی والدین با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان راهنمایی مدارس شهر ایلخچی
محورهای موضوعی : روانشناسی تربیتیمنصور بیرامی 1 , جعفر بهادریخسروشاهی 2
1 - دانشیار دانشگاه تبریز
2 - دانشجوی کارشناسیارشد روانشناسی دانشگاه تبریز
کلید واژه: شیوه تربیتی, پیشرفت تحصیلی و دانشآموزان,
چکیده مقاله :
خانواده اولین پایهگذار شخصیت و ارزشهای فکری است که نقش مهمی در تعیین سرنوشت و سبک زندگی آینده فرد دارد. در این میان حفظ ارتباط مثبت بین والدین و فرزندان باعث انگیزه آنان نسبت به موفقیت تحصیلی میشود. این پژوهش مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان مدارس راهنمایی سال سوم شهر ایلخچی بودند که از این جامعه دویست نفر دانشآموز (100دختر و 100 پسر) با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه سبکهای فرزندپروری بامریند و معدل پایانی دانشآموزان در کلاس سوم راهنمایی به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی استفاده شد. دادهها به کمک روشهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد پیشرفت تحصیلی با سبک فرزندپروری مقتدرانه رابطه مثبت معنی دارو با سبکهای فرزندپروری سهلگیر و مستبدانه رابطه منفی و معنیداری دارد. نهایتاً با استفاده از تحلیل رگرسیون گام به گام مشخص شد که شیوه تربیتی مقتدرانه پیشبینی کننده قوی برای متغیر پیشرفت تحصیلی است. بنابراین از آنجایی که شیوه تربیتی والدین در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان اهمیت بسزایی دارد لذا آموزش والدین درباره شیوههای تربیتی نوجوانان میتواند باعث موفقیت تحصیلی آنان در تحصیل شود.
Family is the first basis and origin of personality and thinking values, which plays an important role in determining the future life style of the person. In this case, the maintenance of positive relationship between parents and their children causes their academic achievement motive.The present study was conducted with a survey correlation research method. The statistical population included all the third graders in Ilkhechi guidance schools. Using morgan table 200 students (100 male & 100 female) were selected as sample size. The method of sampling was random sampling. To collect the data, Baumrind parenting style questionnaire was used. Furthermore, the students, final examination scores were applied as an indicator of academic achievement. The results were analyzed using Pearson correlation coefficient and a multiple regression model. `Findings revealed a significant positive relationship between academic achievement and authoritative child-rearing style. Furthermore, it was demonstrated that academic achievement has a significant negative correlation with permissive and authoritarian styles. Finally, the stepwise regression analysis suggested that the authoritative child-rearing practice is the strong predictor of academic achievement. Therefore, due to the importance of the parenting styles in the academic achievement of the students, instructing the parents about the parenting practices of the adolescents can result in the academic success of their children.
احدی، حسن؛ فرهاد، جمهری (1386)، روانشناسی رشد (نوجوانی و بزرگسالی).
انتشارات پردیس، چاپ چهارم، ص 148.
احدی، حسن؛ نیکچهر، محسنی (1386)، روانشناسی رشد (مفاهیم بنیادی در
روانشناسی رشد نوجوانی). انتشارات پردیس، چاپ دوازدهم، ص 184.
دوریزه، زهره (1384)، بررسی رفتار همدلانه دختران دبیرستان با مادرانشان و رابطه آن با
مهارتهای فراشناختی و پیشرفت تحصیلی در شهر تهران. فصلنامه مطالعات زنان.
8 ، ص82-68.
رحمانی، فرناز؛ نعیمه ، سید فاطمی ؛ مهین، برادران رضایی و کامران، صداقت (1385)
ارتباط شیوه تربیتی والدین با میزان شایستگی تحصیلی دانش آموزان نوجوان
مدارس تبریزدر سال 82. فصلنامه اصول بهداشت روانی. سال هشتم،
شماره بیست و نهم،ص11-16.
شاملو، سعید(1386). بهداشت روانی. انتشارات رشد، چاپ نوزدهم.ص 94.
صمدی، معصومه (1385) تاثیر روشهای تربیتی و خود تنظیمی تحصیلی بر پیشرفت
تحصیلی. فصلنامه تازه های علوم شناختی، سال 9،شماره 1،ص40-48.
لطف آبادی، حسین.(1385). روانشناسی رشد. انتشارات سمت، چاپ هشتم،
جلد دوم، ص160.
Aunola K, Statin H, Nurmi JE. (2000) .Parenting style and adolescent achievement strategies. Journal of Adolescence.; 23: 205-222.
Baumrind, D. (1967). Child care practices anteceding three patterns of preschool behavior. Genetic Psychology Monographs, 75, 43-88.
Belsky, J., Lerner, R. M., & Spanier. G. B. (1984).The child in the family. Reading, MA: Addison- Wesley.
Byrne BA, Haddock CK, Poston SC.(2002). Mid American Heart Institute. Parenting style and adolescent smoking. Journal of Adolescence. Health.: 6(30): 418-425.
Choa KR.(2000). The Parenting of immigrant chinese and European American Mothers: Relations between Parenting Styles, Socialization Goals, and Parental Practices. Journal of Applied Developmental Psychology.; 21(2): 233-248.
Conger, J. J. (1977). Parent- child relationship, social change, and adolescent vulnerability. Journal of pediatric psychology, 2, 93-97.
Dornbusch, S. M., Ritter. P. L., Leiderman, P. H., Roberts, D. F Fraleigh, M. J.(1987). The relation of parenting style to adolescent school performance. Child Development, 58, 1244-1257.
Eisenberg, N., & Losoya, S. (1997). Emotional responding: Regulation, social correlates & socialization. In P. Salovey & D. J. Stuyterd (Eds.), Emotional development and emotional intelligence (pp. 129-162). New York: Basic books.
Goldstein M. Heaven P. (2000).Perception of the family, delinquency and emotional adjustment among youth. Journalof Personality and Individual Differences.; 20: 1169-1178.
Hetthrington M and Reiss D.( 1995).Genetics questions for environmental studies. Archives of General Psychiatry; 52(11): 955-936.
Hess, R. D.(1970). Social class and ethnic infuences on socialization. In p. Mussen , Carmichaels manual of child psychology (vol. 2, 3 rd). New York: Willey.
Martinez-Pons, M. (1996). Test of a model of parnental inducement of academic self regulation. The Journal of Experimental Education, 64(3), 213-227.
Noak P, Kerr M, Olah A.(1999). Family relations in Adolescence. Journal of Adolescence. 22: 213-217
Parsons, J. E., Adler, T. F., Kaczala, C. M (1982). Socialization of achievement attitudes and beliefs: parental influences. Child Development, 53, 310- 321.
Santrock, J. W. (1984). Adolescence: An introduction. Dubuque, IA: Wm. C. Brown puplishers
Wolters, C. (1998). Self regulated learning and college, students regulation of motivation. Journal of Educational Psychology, 2,224-235.