تحلیل بلاغی و تأویلی تصویر خورشید در مثنوی

محورهای موضوعی : زبان و ادبیات فارسی

افسانه سعادتی ¹ (دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید چمران، اهواز.)

تاریخ دریافت : 1391/11/28 تاریخ پذیرش : 1392/03/20 تاریخ انتشار : 1393/02/01

کلید واژه: مثنوی, تصویر, مولوی, خورشید,

چکیده مقاله :

این مقاله در پی نمایاندن محوری‌ترین و کانونی‌ترین تصویر در جهان ذهن و اندیشۀ مولوی است. نویسنده درصدد است با تجزیه و تحلیل این تصویر پویا و پرابهام در مثنوی با تکیه بر دلالت‌های سادۀ زبانی و صورت‌های بلاغی، الگوی اندیشگی شاعر را بررسی کند. مولوی چه آن زمان که در بلخ (خراسان) می‌زیست و چه وقتی که در معرض آفتاب شمس در قونیه قرار گرفت، محو تابناک‌ترین تجلی حق بود. در این پژوهش، ضمن اینکه به ویژگی‌های صوری و ذاتی خورشید اشاره شده، مقاصد مولوی نیز برای بیان امور غیرحسی، غیبی، آن جهانی و غیرمادی کاملاً هویدا گشته است.