بررسی روند تغییرات دمای ایستگاه همدید شیراز به روش آماری مَن کِندال

محورهای موضوعی : اقلیم شناسی

غلامرضا قهاری ¹ (دانشجوی دکتری اقلیم شناسی، گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجفآباد، ایران)
امیر گندمکار ² (استادیار گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجفآباد، ایران)
بهرام نجف پور ³ (استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، شیراز، ایران)
مسعود نجابت ⁴ (استادیار بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، ایران)

تاریخ دریافت : 1393/04/10 تاریخ پذیرش : 1394/03/11 تاریخ انتشار : 1394/01/01

کلید واژه: تغییر اقلیم, دمای کرانگین, ایستتگاه همدیتد شتیراز, آزمتون مَتن کِنتدال, - رگرسیون خطی,

چکیده مقاله :

مسألهی تغییر اقلیم و تمایل به گرم شدن کرهی زمین و پیامدهای ناشی از آن علاوه برصاحبان علم، افکار دولتمردان و سیاستمداران را نیز در سراسر دنیا به خود جلب کرده است.جهت بررسی دمای کرانگین سالانهی ایستگاه همدید شیراز از دادههای 42 ساله با بازهیزمانی 0911 0930 استفاده شد. از دادههای متوسط جهانی ناهنجاریهای دما در بازهی -زمانی 0933 تا 0930 ، جهت بررسی رابطهی بین دماهای کرانگین با گرمایش جهانی استفادهشد. روشهای آماری رگرسیون خطی و آمارهی مَن کِندال برای آزمون معنیداری روند -تغییرات سریهای دمایی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که بهرغم عدم وجودروند در دورهی درازمدت، پس از شروع پدیدهی آغاز سرد، حدّاقل مطلق دمای روزانهی شیرازبا شیبی نزولی رو به کاهش نهاده است. حداکثر سالانهی مطلق دمای روزانهی شیراز با شیبیصعودی رو به افزایش است که نشاندهندهی افزایش تدریجی دماهای بیشینه و شدت گرفتنگرمای تابستانه است

چکیده انگلیسی:

Issue of climate change, global warming and the consequences tend to be the owners of the thoughts of statesmen and politicians around the world has attracted. To review the annual extreme temperature was used 42 years data from Shiraz synoptic station for the period 1971-2012. The global mean temperature anomalies data that ranged from 1990 to 2012 was used to examine the relationship between extreme temperatures and global warming. Statistical methods for linear regression and Man– Kendal were used for significant test for the trend of changes in the temperature series. Results indicate that despite the lack of long-term trend, after the onset of began the cold phenomenon, absolute minimum temperature gradient descending declining in Shiraz. Shiraz absolute annual maximum daily temperature is rising upward gradient, indicating a gradual increase in maximum temperatures and extreme heat of the summer

منابع و مأخذ:

1- خوشحال دستجردی، جواد و یوسف قویدل رحیمی، (1387): کاربرد آزمون ناپارامتری مَن- کِندال در برآورد تغییرات دمایی، مجله‌ی علمی پژوهشی فضای جغرافیایی، سال هشتم، شماره‌ی 22، صص 38-21.

2- رسولی، علی اکبر، ایمان باباییان، هوشنگ قائمی و پیمان زوار رضا، (1392): بررسی تغییرات دمای سطح پهنه‌های آبی مؤثر بر ایران در دوره‌ی 2008-1854، فصل­نامه‌ی علمی پژوهشی فضای جغرافیایی، سال سیزدهم، شماره‌ی 42، صص 31-17.

3- زابل عباسی، فاطمه، مرتضی اثمری و شراره ملبوسی، (1386): تحلیل مقدماتی سریهای زمانی دمای هوای شهر مشهد، کارگاه فنی اثرات تغییر اقلیم بر مدیریت منابع آب. 24 بهمن.

4- سبزی‌پرور، علی اکبر، زهرا سیف و فرشته قیامی، (1392): تحلیل روند دما در برخی از ایستگاه‌های مناطق خشک و نیمه خشک کشور، فصل­نامه‌ی جغرافیا و توسعه، شماره‌ی 30، صص 138-117.

5- عزیزی، قاسم و محمود روشنی، (1387): مطالعه تغییر اقلیم در سواحل جنوبی دریای خزر به روش من-کندال، مجله پژوهش‌های جغرافیایی. شماره‌ی 64، تهران.

6- عساکره، حسین، (1383): تحلیلی آماری بر تغییرات میانگین سالانه دمای شهر زنجان طی دهه‌های اخیر، مجله نیوار. بهار و تابستان. شماره‌ی 53 و 52 . تهران.

7- علیجانی، بهلول و یوسف قویدل رحیمی، (1384): مقایسه تغییرات دمای سالانه تبریز با ناهنجاری‌های دمایی کره‌ی زمین با استفاده از روش‌های رگرسیون خطی و شبکه عصبی، جغرافیا و توسعه، شماره‌ی 6، صص 38-21.

8- غیور، حسنعلی و حسین عساکره، (1382): کاربرد مدل­های فوریه در برآورد دمای ماهانه و آینده‌نگری آن، مطالعه موردی: دمای مشهد، سومین کنفرانس منطقه‌ای و اولین کنفرانس ملی تغییر اقلیم. دانشگاه اصفهان.

9- فرج‌زاده اصل، منوچهر و وحید فضلی، (1391): آشکارسازی تغییرهای زمانی- مکانی عناصر دما و بارش در ایران، فصل­نامه‌ی مدرس علوم انسانی- برنامه ریزی و آمایش فضا، دوره‌ی شانزدهم، شماره‌ی 4، صص 66-49.

10. Bartholy, J. & R. Pongrácz, (2007): Regional Analysis of Extreme Temperature and Precipitation Indices for the Carpathian Basin From 1946 to 2001, Global and Planetary Change, No. 57, Pp. 83-95.

11. Brunetti, M., M. Maugeri, F. Montib & T. Nanni, (2005): Temperature and Precipitation Variability in Italy in the Last Two Centuries from Homogenized Instrumental Time Series.

12. Ezber Y, Lutfi Sen O, Kindap T, Karaca M, (2007): Climate Effects of Urbanization in Istanbul: a Statistical and Modeling Analysis, International Journal of Climatology, Vol. 27, PP 667-679.

13. Hansen, J., Sato, M. Ruedy, R. Lo, K. Lea, D. and Elizade, M., (2006): Global Temperature Change, Science, 39.

14. Manabe, Syukuro, Richard T. Wetherald, (1977): The Effects of Doubling The CO2 Concentration on The Climate of a General Circulation Model, Journal of Atmospheric Sciences, 32.

15. Turkes, M., (1996): Observed Change Temperature in Turky, International Journal of Climatology Vol. 16. PP 463-477.

16. Ukasevic, M., D., Vujovic, and I., Tosic, (2005): Trends in Extreme Summer Temperature at Belgrade, Theoretical and Applied Climatology, 82: 199-205.

='margin-top:0cm;margin-right:14.1pt; margin-bottom:0cm;margin-left:0cm;margin-bottom:.0001pt;text-align:justify; text-justify:kashida;text-kashida:0%;text-indent:-14.15pt;line-height:normal; tab-stops:162.75pt'>9- فرج‌زاده اصل، منوچهر و وحید فضلی، (1391): آشکارسازی تغییرهای زمانی- مکانی عناصر دما و بارش در ایران، فصل­نامه‌ی مدرس علوم انسانی- برنامه ریزی و آمایش فضا، دوره‌ی شانزدهم، شماره‌ی 4، صص 66-49.